اما وجود مفهوم “جامعه پذیری مجدد” یا “جامعه پذیری مجدد” در متون جامعه شناسی تأیید می کند که در زندگی هر فرد کم و بیش تغییر مداوم وجود دارد. “جامعه پذیری مجدد” به این معنی است که روند جامعه پذیری در جایی شروع نمی شود یا به پایان نمی رسد ، اما افراد همیشه در معرض اجتماعی شدن هستند. مهاجرت؛ داخلی یا خارجی ، مسافرت ، ورود به محیط های کاری جدید ، ورود به مراحل جدید زندگی مانند تحصیل ، ازدواج ، خدمت سربازی یا بازنشستگی همه می تواند افراد را تغییر دهد. علاوه بر این ، تأثیر رسانه ها در دنیای جدید ، که توسط برخی از نظریه پردازان به عنوان “انفجار معنا” تعبیر می شود ، باعث می شود مردم به آنچه فکر می کنند شک کنند – در سبک زندگی خود تجدید نظر کنند.
با ذکر این مقدمه ، تمرکز این مقاله کوتاه بر روی “زنان” است ، یعنی مردان و زنانی که با هم خرید را شروع می کنند. سوال این است که آیا تغییر در این گروه کوچک اجتماعی آسان است؟ کدام یک ، زن یا مرد ، در برابر تغییر مقاومت بیشتری دارد؟ غیر منطقی است که ادعا کنیم حداقل یک طلاق در جامعه ایران ، قانونی یا قبل از قانون ، مانند طلاق عاطفی – جنسی ، به نوعی با موضوع تغییر شخصی مرتبط است.
چندین موقعیت را می توان در مورد تغییر بین همسران متصور شد.
اول ، زنان و مردان در یک جهت کلی تغییر می کنند. در اینجا جهان بینی ، ترجیحات و دیدگاه های آنها همزمان تغییر می کند ، بنابراین رابطه آنها چالش کمتری خواهد داشت. زن و مردی که همیشه در تلاشند تا یک تجربه مشترک داشته باشند ، زن و مردی که دائماً در مورد تجارب شخصی جدید خود صحبت می کنند ، زن و مردی که از تغییر استقبال می کنند و آگاهانه به آن می شتابند. اینها گروه ها هستند.
دوم ، هر دو زن و مرد تغییر می کنند ، اما در جهت مخالف. چگونگی تغییر وضعیت مردم موضوع این مقاله کوتاه نیست ، اما نکته این است که معمولاً در مورد تشخیص تفاوت بین یک طعم جدید ، یک نگاه جدید یا یک طعم جدید بحث نمی شود. این می تواند چنین زندگی مشترکی را به یک چالش تکان دهنده تبدیل کند. همچنین در صورت عدم توافق بر سر اختلاف ، طلاق یک راه حل طبیعی است. گفته شده است که تغییر قانون نانوشته زندگی است ، ممکن است اتفاق بیفتد. هیچ کس نباید مسئول این تغییر باشد ، بنابراین در برابر تغییر رفتار تحمل کنید.
سوم ، تغییر فقط در یک نفر اتفاق می افتد. یکی از زمینه ها و شرایطی که معمولاً می تواند این وضعیت را تسریع کند: ادامه تحصیل پس از ازدواج ، به ویژه زنان ، اشتغال زنان ، در نتیجه کسب استقلال اقتصادی ، سفرهای مکرر کاری یکی از آنها به ایران. دلیل قوانین مرد سالاری عمدتاً زندگی زنان ، مردان ، کودکان در خارج از کشور و اقامت یکی از آنها در ایران است.
با نگاهی عمیق به زندگی روزمره ایران مشخص می شود که در سالهای اخیر ، زنان ایرانی بیشتر از مردان خواهان تغییر بوده اند. روز به روز بر حضور زنان در حوزه های علمی ، اجتماعی و اقتصادی افزوده می شود و این حضور بدون شک در نگرش و سلیقه آنها تأثیرگذار است. بیشتر زنانی که برای زندگی بهتر به روانشناسان به مشاوران آموزشی مراجعه می کنند و مردانی که در برابر چنین مراجعه هایی مقاومت می کنند ، می توانند پویایی یکی را از رکود دیگری نشان دهند. علاوه بر این ، دادخواست رسمی طلاق بیشتر زنان حداقل نشان می دهد که آنها مایل به ایجاد تغییر هستند ، اما شرایط موجود آنها را نمی پذیرند.
با این حال ، بر اساس شواهد موجود ، از نظر جامعه شناختی نیز می توان تصور کرد که مردان کاملاً ساکن و تغییر نکرده اند ، اما چون وضعیت موجود را بدست می آورند و حفظ آن را ترجیح می دهند ، در خانه و خانواده تغییر نمی کنند. در عوض ، آنها آن را در معرض لایه های دیگر روابط اجتماعی خود مانند دوستان و همکاران قرار می دهند.
* عضو گروه جامعه شناسی ، دانشگاه گیلان