نقش آیت‌الله هاشمی؛ قبل و بعد از پیروزی انقلاب

بر همین اساس بود که وی علاوه بر تحصیل علوم حوزوی ، مجله مکتب تشیع کومی را با همکاری جمعی از علمای حوزه منتشر کرد تا روحانیون بتوانند با روش مخالفت با دولت اقشار مختلف مردم پیوندهای فرهنگی بیشتری برقرار کنند. شناخته شدن برای مردم ایران.

وی از شاگردان حوزه علمیه آیت الله خمینی بود. دولت شاه هاشمی بارها او را زندانی و شکنجه کرده است. هاشمی رفسنجانی یکی از پایدارترین زندانیان سیاسی شاه بود که بیشتر زندگی خود را قبل از پیروزی انقلاب در زندان گذراند. اما در زندان او توانست بخشی از اورانیوم قرآن را با دقت بخواند و دید خود را درباره قرآن اورانیوم کامل کند. خوشبختانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، این یادداشت ها تکمیل ، تدوین و منتشر شد.

اما با نزدیک شدن به پیروزی انقلاب ، نقش هاشمی چنان برجسته شد که وی یکی از پنج نفری بود که امام خمینی (ره) به شورای انقلاب انتخاب کرد.

در همه حوادث منتهی به پیروزی انقلاب و همچنین پس از پیروزی انقلاب ، قبل از رحلت امام خمینی (ره) ، هاشمی رفسنجانی نقش عمده ای در توسعه ایران داشت.

وی با تأسیس اولین مجلس شورای اسلامی توانست نماینده مردم تهران باشد و به عنوان رئیس مجلس انتخاب شود. هاشمی در تنظیم قوانین کشور در مجلس نقش موثری داشت ، و وی نماینده مردم در سراسر حکومت امام خمینی بود:

هاشمی از آغاز جنگ اجباری عضو شورای عالی دفاع بود و در تصمیمات اصلی جنگ شرکت می کرد. امام او را به عنوان نماینده خود در شورای عالی دفاع انتخاب كرد و به تدریج بر نقش خود در مدیریت جنگ افزود. در زمستان سال 1360 ، امام خمینی (ره) وی را به عنوان فرمانده جنگ منصوب كرد و هاشمی نقش میدانی بیشتری را در مدیریت جنگ بر عهده گرفت.

وی پس از آزادسازی سرزمینهای اشغالی ایران از ارتش متجاوز عراق ، استراتژی روشنی برای خاتمه جنگ داشت. هاشمی خواستار پایان دادن به جنگ از طریق دیپلماسی بود ، و با افزایش فشار نظامی بر دولت بعث عراق ، گام اساسی قاطع برداشت. سرانجام وی آمادگی خود را برای تحمل عواقب تصویب قطعنامه 598 اعلام کرد ، اما امام خمینی (ره) آتش بس را پذیرفت و به جنگ هشت ساله پایان داد.

اعتماد امام خمینی به هاشمی بسیار زیاد بود ، رفسنجانی تنها کسی است که امام همیشه او را ستوده است. گفته های امام خمینی (ره) درباره حسینی پس از قتل گروه فورکان هنوز جاودانه است و می گوید:

اما پس از درگذشت امام خمینی ، که هاشمی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کرد ، هاشمی کل دولت خود را صرف بازسازی ویرانی های ناشی از جنگ کرد. او می توانست سیستم اقتصادی ایران را تا حدی به اقتصاد آزاد سوق دهد ، زیرا می خواست ایران اسلامی در توسعه اقتصادی کشورهای همسایه پیشتاز باشد. هاشمی با اتخاذ یک سیاست خارجی واقع بینانه ، تلاش کرد روابط خارجی ایران را خنثی کند و بهانه هایی از دولت آمریکا برای فشار بر ایران بگیرد.

هاشمی می خواست با ساختن ایران مرفه و مترقی ، جمهوری اسلامی را به “الگویی جذاب” برای مردم و دولت های خاورمیانه تبدیل کند. بنابراین وقتی مردم منطقه به ایران نگاه می کنند ، این کشور یک مجموعه اسلامی با آزادی های کامل سیاسی ، بدون فشار ، با زندانیان سیاسی ، با یک سیستم مبتنی بر انتخابات آزاد ، با یک فرهنگ توسعه یافته ، با افرادی با اقتصاد پیشرو است. به رهبرانی با سرمایه اجتماعی بالا ، شهروندان دارای رفاه اجتماعی و همگرایی نگاه کنید.

هاشمی در سالهای آخر زندگی خود لیبرال تر شد ، زیرا از قوه مجریه فاصله داشت و از این رو کاستی های کشور را بهتر درک می کرد. وی به این نتیجه رسید که هرچه نقش مردم در کنترل سرنوشت خود بیشتر باشد ، جو جامعه اسلامی اسلامی بیشتر باشد ، پیشرفت کشور سریعتر است.
متأسفانه ، در اوج نیاز خود ، جامعه را ترک کرد و بر غم و اندوه خود افزود.

* اولین فرمانده ناوگان سپاه پاسداران

27215: