عدالت و توسعه در دولت جدید

به عنوان مثال ، بله یا خیر ، آنها نمی توانند با هم باشند. یا در حقیقت ، در دنیای امکانات عرض جغرافیایی ، نمی توان تصور کرد که یک پدیده “مادی” ، “عرض جغرافیایی” یا “غیر مادی” ، “عرض جغرافیایی” باشد. البته اینها بحث هایی است که بیشتر منطبق بر طبیعت است ، در غیر این صورت در قلمرو وجود امکان پذیر نخواهد بود. با این حال ، با در نظر گرفتن این مفهوم ، از نظر سیاسی-اقتصادی ، چهار اتفاق رخ می دهد.

اول ، نه عدالت و نه توسعه

دوم ، عدالت ، بله ، اما توسعه ای ندارد

سوم ، توسعه ، بله ، اما عدالت وجود ندارد

و چهارم ، “عدالت” ، توسعه

گاهی گفته می شود که اگر عدالت وجود داشته باشد ، مانع توسعه است یا اگر بخواهیم توسعه پیدا کنیم ، نمی توانیم عدالت داشته باشیم. یا برخی تخفیف می دهند و می گویند ما ابتدا باید توسعه دهیم ، سپس عدالت را برقرار کنیم.

برخی دیگر عدالت را آنقدر محدود و مبهم می دانند که در فقر و بدبختی با همه یکسان برخورد می شود.

برای هر کدام مثالهایی وجود دارد. ما کشورهایی داریم که تا آنجا که ممکن است توسعه یافته و عدالت را برای بسیاری برقرار کرده اند ، اما اختلاف طبقاتی برگشت ناپذیر است. به عنوان مثال ، ایالات متحده ، جایی که توسعه در اولویت قرار دارد ، اما تبعیض بیداد می کند ، همانطور که همه می دانند ، به ویژه برای افراد رنگین پوست. کشورهای دیگری هستند که نه عدالت وجود دارد و نه توسعه ، آنها هنوز به ثروت داخلی وابسته هستند و عدالت در آنجا وجود ندارد. ثروت تعداد کمی از مردم برابر با بیش از 90 درصد جامعه است. تفاوت بین کشورهای توسعه یافته بی عدالتی و کشورهای توسعه نیافته بی عدالتی در این است که در کشورهای توسعه یافته ثروت ثروتمندان حداقل تا حدی برای توسعه هزینه می شود. اما در کشورهای توسعه نیافته ، ثروت در دست چند صاحبخانه جمع می شود و برای اهداف شخصی ، نژادی و تجاری هزینه می شود. آنها همیشه دولت ها را گروگان می گیرند و ثروت خود را در کشورهای دیگر سرمایه گذاری می کنند. برخی از افراد دارای درآمد در هر دو کشور نمی دانند چکار کنند ، آنها کسانی هستند که سیاست ملی و جهانی را تنظیم می کنند و بقیه در بدبختی زندگی می کنند ، آنها می گویند که فقرا باید حذف شوند.

دولت جدید ایران امیدوار است بر عدالت و توسعه تمرکز کند. و با توجه به قدرت داخلی ، بازگرداندن قدرت اقتصادی به ایران ، تأمین زمین برای توسعه پایدار کشور. تقویت پول ملی ، جدی گرفتن مالیات ، افزایش صادرات ، شناسایی مزایای نسبی ، تثبیت قیمت ها و توسعه عدالت.