چگونه می‌توان کُشتی ایران را از بین برد؟

از دیدگاه سیاست عمومی ، س interestingال جالبی است که چگونه می توان ورزش کشتی ایران را با چند قانون بسیار ساده از بین برد.

یکی: کشتی ورزشی است که همه ایرانیان در آن شرکت می کنند. هر والدینی می توانند فرزند خود را آزادانه در کلاس کشتی ثبت نام کنند ، و حتی از شهرهای کوچک (برای مثال ، جو اویبار) قهرمانان بزرگی پدیدار می شوند و بالا می روند ، زیرا صدها هزار نفر از افرادی که آزادانه در ورزش شرکت می کنند ، به ده ها قهرمان می رسند.

دو کشتی یک هوای تازه است. مسابقات از سطح نوزادان تا نوجوانان ، جوانان و بزرگسالان برگزار می شود. قهرمانان یزدانی ، گارا ، یوسفی و … در این سالها در صدها مسابقه شرکت کرده اند و در چند مرحله مقدماتی برای صعود به المپیک یا جام جهانی شرکت کرده اند. رقابت واقعی و شفاف در کشتی بسیار مهم است.

سه. فردی که به یک مسابقه بین المللی (رتبه بالا) می رود ، برنده مسابقات مقدماتی است ، به عنوان مثال ، گروهی از مربیان یا یک هیئت که افراد منتخب از کشتی گیران را انتخاب می کند.

چهار از جوانان تا مسابقات جهانی و المپیک ، انگیزه کشتی گیران برای شرکت در مسابقات بین المللی رهبر آنهاست.

پنجم. قوانین کشتی واضح است ، و داوران به ندرت می توانند تأثیر بگذارند و ناعادلانه برنده را اعلام می کنند. ضربه و کشتن مانند هرگونه اقدام انسانی دیگر در کشتی است ، اما قوانین بسیار واضح است ، مسابقات در نظر مردم و در چشم جهان برگزار می شود.

آستانه در این ورزش می توان رکورد هر فرد (کشتی گیر ، مربی) را اندازه گیری کرد. تعداد مدال ها ، پیروزی ها و شکست های هر فرد به خوبی شناخته شده است ، هیچ کس نمی تواند سابقه خود را پنهان کند.

هفتم. کشتی گیران شکسته و درمانده فرش را می بوسند و کنار می کشند.

هشتم. نهادهای تست دوپینگ داخلی و بین المللی وجود دارند که بر عدالت و موفقیت اخلاقی رقابت نظارت می کنند. مجازات مجرمان نیز شدید است (محرومیت از مدال).

اگر کسی بخواهد تاریخ چند دهه ای کشتی ایرانی را در عرصه بین المللی از بین ببرد ، کافی است قوانین مشابهی را زیر پا بگذارد. مثال:

به جای آزادی مشارکت عمومی ، فقط کسانی که نام آنها A و دومی است می توانند کشتی بگیرند. (ایجاد انحصار)

هیچ رقابتی از خردسالان تا بزرگسالان وجود ندارد و انتخاب تیم ملی را باید به توصیه مربیان مجرب واگذار کرد. (حذف رقابت)

تیم های ملی ایران دیگر نباید در مسابقات بین المللی شرکت کنند و فقط باید مسابقات داخلی برگزار شود. (حذف انگیزه پیشرفت در سطح بین المللی)

مسابقات کشتی از تلویزیون پخش نمی شود ، تماشاگران مجاز به خروج از سالن مسابقات نیستند ، قوانین واضح کشتی نقض می شوند. (عدم عدالت باز می شود عدم شفافیت)

مبنای استخدام مربیان تیم ملی ، انتخاب کشتی گیران ملی نباید سابقه آنها ، موفقیت در مسابقات مقدماتی باشد ، بلکه باید بر اساس معیارهای دیگری مانند دوستی با رئیس فدراسیون باشد.

عضویت در تیم ملی باید بر اساس مدال های فردی (پولی) و غیرحققی باشد.

در آزمون دوپینگ شرکت نکنید و افراد می توانند بدون آموزش فیزیکی لازم با استفاده از مواد انرژی زا رقبا را شکست دهند.

برای از بین بردن این ورزش شرافتمندانه لازم نیست این هفت اقدام مخرب علیه کشتی ایران را انجام دهید ، گاهی حتی یک یا دو حرکتی که من نوشته ام برای از بین بردن این ورزش کافی است.

اگر کشتی افتخار می کند ، همان چیزی است که جوزف جوزف شومپیتر سطح بالای مشارکت عمومی (عدم انحصار) ، رقابت پذیری (انکار اجاره) ، شفافیت ، رقابت بین المللی ، گردش نخبگان (قهرمانان) ، رقابت بین المللی ، نظارت عادلانه ، قضاوت قابل پیش بینی را نامیده است. “تخریب خلاق” در اقتصاد. قدیمی ها می روند و جدیدها به بازار می آیند ، ناکارآمد می روند و م effectiveثر می آیند.

راه نابودی کشتی ایرانی ایجاد انحصار ، سرنگونی نخبگان ، قضاوت ناعادلانه ، اجتناب از عرصه بین المللی – نفی تخریب خلاقانه است. اگر از این روش ها استفاده شود ، نه پولی ، نه پشتیبانی دولتی ، نه کشتی سازی ، نه هیچ وسیله ای نمی تواند کشتی را نجات دهد.

* عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشت