یکی از این مناسبت ها روز جهانی کارگر است که هر ساله در ایران جشن گرفته می شود. اما مهمترین چیز این است که آیا این جشن روز با یک جشن واقعی کارگران پایان می یابد؟
پاسخ این است که ، علی رغم تلاش ها ، اینگونه نیست. نگاهی به وضعیت کارمندان ، شاخص های بخش کارمندان در زمینه های رفاهی ، بهداشتی ، آسیب های اجتماعی ، اختلالات روانی و سایر زمینه ها. اگر داشته باشیم ، اعتراف خواهیم کرد که اگرچه بخشی از چرخه توسعه است ، اما قسمت مهم ماست. چرخه تولید به کارمندان بستگی دارد. متأسفانه ، لذت آنها از سلامت روانی و اجتماعی مورد توجه شایسته قرار نگرفته است.
شیوع آمار اعتیاد در جامعه کار حدود 27٪ است و آماری که سازمان های مختلف ارائه می دهند و در زمینه اختلالات روانی نیز براساس آماری که ارگان های رسمی ارائه داده اند ، هنوز از میانگین کشوری بالاتر است. اینها به خودی خود نشان می دهد که ما از کارمندان خود به درستی احترام نگذاشته ایم. حدود 10 میلیون خانوار. تقریبا نیمی از جمعیت ما به طور مستقیم با نیروی کار در ارتباط هستند ، “این یک واقعیت است که نمی توان آن را نادیده گرفت” ، من فکر می کنم برای سرمایه گذاری در جامعه کارگری ، سرمایه گذاری در اکثریت. جمعیت کشور. خواهد بود:
اکنون این کارگران از حقوق واقعی خود برخوردار نیستند و ممکن است از یک محیط کاری ایمن برخوردار نباشند و دسترسی آنها به خدمات بهداشتی عمومی و بهداشتی و خدمات بهداشتی جامع آنگونه که باید نیست. هر ساله در ماه مارس ، که گاهی اوقات در آوریل پایان می یابد ، شاهد جنگی بین مقامات دولتی ، کارفرمایان و “طبقه کارگر” برای آشتی دادن به کارهایی هستیم که باید انجام شود. این به خودی خود نشان می دهد که ما در حال جنگ هستیم تا حقوق کارگران را تا جایی که لازم است از آنها سلب کنیم. تصمیم گیری درست است که جامعه تصمیم گیرنده یا ترکیب مورد انتظار باید تمام ملاحظات را داشته باشند ، اما فراموش نکنیم که اگر نتوانیم برای حداقل زندگی آنها به درستی برنامه ریزی کنیم ، طبیعتاً عواقب زیادی برای جامعه خواهد داشت. “به کارگران احترام بگذارید ، به آنها احترام بگذارید و به خانواده کسانی که تمام سختی ها و ناامیدی ها را تحمل می کنند ، زیرا سرپرستان ، فرزندان و اعضای خانواده آنها در چرخه تولید کشور کار می کنند ، احترام بگذارید. آنچه فکر می کنم در مورد زمینه کاری من می توان گفت این است که قوانین نباید ضد کار باشد.
قوانین باید از حقوق کارگران حمایت کند ، من فکر می کنم این بسیار جدی است. علاوه بر این ، مسئله دیگری که جامعه سیاستگذار جامعه ، حتی کارفرمایان نباید از آن غافل شوند ، دسترسی کارمندان به خدمات عمومی مرتبط با بهداشت روان و مراقبت های اجتماعی است. به نظر می رسد که این امر نیاز به یک بازنگری جدی دارد ، اگرچه معاون فرهنگی اجتماعی وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعی برای چندین سال اقدام کرده است. کارفرمایان برای انجام مسئولیت اجتماعی خود ، باید مسئله محیط اجتماعی و بهداشت جامعه کارگری را جدی بگیرند.
بنابراین ، داشتن برنامه در این زمینه می تواند بسیار موثر باشد. این روز را دوباره به همه کارمندان و خانواده هایشان تبریک می گویم و از تلاش صادقانه آنها برای کمک به جامعه در تولید محصولات بیشتر متشکرم.
* رئیس انجمن مددکاران اجتماعی
* منتشر شده در روزنامه آرمان