این فرمول ساده در سطوح مختلف ، از ساده ترین مشکلات زندگی خانوادگی گرفته تا مشکلات عمده سیاسی و اجتماعی استفاده می شود. زندگی اجتماعی یک رابطه دو طرفه و تعاملی است ، نه یک رابطه یک طرفه و دستور و دستورالعمل این که طرف مقابل موضوعی محض است و فقط از آن اطاعت می کند.
بسیاری از زوج ها در مورد مسائل ساده مالی و اخلاقی بحث می کنند و در مورد مسائل بسیار بزرگتر به توافق می رسند ، در حالی که اگر در روز اول با هم تماس می گرفتند ، کار چندان دشواری نبود. یک خانم می گفت من قبلاً وقتی دختری چادر پوشیده بود با او دعوا می کردم ، اما حالا خوشحالم که او در مهمانی های مختلط دوستانش برهنه نیست.
تفاوت این است که در آن زمان ، اگر او به حداقل حجاب شرعی که خدا می خواست بسنده می کرد ، پیوند صادقانه بین مادر و دختر حفظ می شد ، دختر از این درک سپاسگزار خواهد بود ، و شاید بعد از مدتی حتی از او پیروی کند. نظر مادر اما امروز روابط آنقدر خراب شده است ، فاصله آنقدر عمیق است که جایی برای درک متقابل وجود ندارد.
در مسائل اجتماعی و سیاسی نیز همین امر صادق است. ما حداقل فشار را بر ورزشکاران جوان خود وارد کرده ایم ، حتی در زندگی شخصی آنها نیز مداخله کرده ایم ، و اکنون کار به جایی رسیده است که ما راضی هستیم که آنها مدال های خود را به اسرائیل اهدا نخواهند کرد.
مردم در حال حاضر همان اینترنت ضعیف را با فیلترها ، بدبختی ها و مشکلات تحمل می کنند. شما می آیید ، آن را قطع می کنید و چاره ای ندارید جز اینکه آن را در خیابان بیندازید و زباله ها را بسوزانید.
عقل می گوید تا دیر نشده ، از موقعیت اعتبار ، عزت ، آرامش ، عشق ، با طرف مقابل همراه باشید ، اجازه ندهید کار شما را به جایی برساند که بیشتر از موقعیت ضعف و انفعال دست بکشید. شما حتی فکر نمی کنید!
تنها در جایی بایستید که خطوط قرمز مذهبی ، قانونی ، اخلاقی و انسانی وجود داشته باشد ، و البته می توانید بر خطوط قرمز محدودی که همه خطوط قرمز نیستند و همه راه ها را مسدود نمی کنند ، اصرار کنید.
ای کاش همه ما این را درک کنیم من ، به عنوان یک پدر یا یک زن ، دیگری به عنوان یک زن یا کودک ، مقامات و رهبران ، رئیسان و بزرگان در موقعیت خود ، که در همه جا است ، می فهمم که او باید یک قدم بردارد تا طرف دیگر بتواند یک گام به جلو بردارد !
* دکتر علوم دینی ، دانشگاه بیروت ، کارشناس رسانه و کارشناس فرهنگی