افزایش کارتن‌خوابی و بیماری‌های ویروسی معتادان با جابه‌جایی مراکز کاهش آسیب از شوش و هرندی

عباس دیلمی زاده در مصاحبه با سرگرمی برای همه وی در این رابطه گفت. “معتادان به مواد مخدر و کیسه های خواب بخشی از کل جامعه هستند. وزارت بهداشت موظف است طبق قانون ، سیاست کلی سیستم ، نقاط مختلف قانون ، در مورد سلامت این بخش از جامعه فکر کند.” برنامه کاهش آسیب بخشی از سیاست کلی سیستم است که در آیین نامه های اجرایی ماده 15 قانون مبارزه با مواد مخدر به عنوان یکی از ارکان اصلی برنامه در نظر گرفته شده است.

دیلمی زاده گفت که به طور کلی ، برنامه های کاهش آسیب باید خدمات را در نزدیکترین مرکز خواب مواد مخدر ارائه دهند. “مراکز کاهش آسیب در آن منطقه برای خدمت به این گروه ایجاد شده است. اینکه تصور کنیم ابتدا مرکز کاهش آسیب ایجاد شده که منجر به بازگشت جعبه های خواب به منطقه می شود ، اشتباه است.

رئیس موسسه خیریه “تولد مجدد” معتقد است که سیاست کاهش آسیب به گونه ای طراحی شده است که مراکز کاهش آسیب به محل جمع آوری مواد مخدر نزدیک شوند ، زیرا اگر فاصله آن مراکز تا محل معتادان زیاد باشد ، معتادان به آن مراکز مراجعه نمی کنند.

وی در پاسخ به این سوال که در صورت جابجایی مراکز کاهش آسیب چه مشکلاتی پیش می آید؟ وی افزود: جابجایی این مراکز اجازه نمی دهد معتادان متجاهر خدمات مناسب را دریافت کنند. در مناطق شوشا ، رومی و هرند دو نوع کاهش خسارت وجود دارد (پناهگاه شبانه و مراکز ترانزیت). مراکز کاهش آسیب سرپناه موقت معتادان به مواد مخدر را فراهم می کنند تا در خیابانها نخوابند ، در حالی که با جابجایی مجدد این مراکز آنها در خیابانها به خواب می روند ، ثانیا ، شاهد مشکلات ویروسی خواهیم بود.

وی گفت: جابجایی مراکز کاهش آسیب منجر به پراکندگی وابستگی ها در مناطق شوشا ، مولوی و هرندی به سایر مناطق جغرافیایی شهر می شود ، در آن زمان خدمات و دسترسی آنها به خدمات کاهش آسیب کاهش می یابد. ؛ اصولاً با این روش مدیریتی ، این افراد را به مناطق دیگر شهر منتقل خواهیم کرد ، در این صورت باید سرمایه گذاری های جدیدی برای سرویس دهی به معتادان انجام شود. به نظر نمی رسد این امر از نظر اقتصادی یا اداری درست باشد.

انتهای پیام: