این موجودات مرموز به بدن حمله میکنند!
تحقیقات جدید نشان می دهد که ویروس ها از اطلاعات محیط خود برای تصمیم گیری استفاده می کنند. بر اساس این اطلاعات، آنها تصمیم می گیرند که چه زمانی ساکت شوند و چه زمانی تولید مثل کنند. محققان امیدوارند با این یافته ها بتوانند داروهای بهتری تولید کنند.
در مقاله ای که در مجله Frontiers in Microbiology منتشر شد، محقق ارشد Evan Ariel از دانشگاه مریلند، بالتیمور، گفت که تعامل بین ویروس و میزبان آن تحت تأثیر توانایی این پاتوژن در تعامل با محیط و محیط است. مواد تولید شده توسط میزبان؛ ویروسها در حال حاضر از این ویژگی به نفع خود استفاده میکنند، اما دانشمندان امیدوارند که بتوانند در آینده از این یافتهها علیه خود استفاده کنند.
محققین این مطالعه اساساً متوجه می شوند باکتریوفاژها به اسم رفتند فاژها ویروس های ساده ای که باکتری ها را آلوده می کنند نیز شناخته شده اند. این تحقیق نشان داد که فاژها تنها زمانی می توانند به میزبان خود حمله کنند که باکتری دارای زائده های خاصی باشد: مو و تاژک.
باکتریوفاژ دلتا با محل اتصال برای CtrA. CtrA پروتئینی است که توسط این میزبان فاژ تولید می شود و تولید مو و تاژک را کنترل می کند. وجود این مکانهای اتصال در فاژها، که برای آلوده کردن میزبان نیاز به تاژک دارند، نشان میدهد که ویروس بر وجود این پروتئین نظارت میکند تا ببیند چه زمانی باید تکثیر شود.
آریل میگوید: «هر چیزی که ما درباره فاژها میدانیم، هر استراتژی که آنها توسعه دادهاند، در ویروسهایی که گیاهان و حیوانات را آلوده میکنند، دیده شده است. بنابراین اگر فاژها میزبان خود را کنترل کنند، ویروس هایی که انسان را آلوده می کنند باید همین کار را انجام دهند.
ویروس ها میزبان خود را کنترل می کنند
نمونه های دیگری از فاژها وجود دارد که به روش های مختلف به محیط خود توجه می کنند، اما هیچ یک از این روش ها شامل استفاده از تاکتیک های یکسان برای حمله به باکتری های میزبان نیست. آریل می گوید این تحقیق اولین شواهد جامعی است که فاژها می توانند فعالیت موبایل آنها فکر میکنند
جالب ترین بخش نتایج این مطالعه نشان می دهد که ویروس ها با کمک اطلاعات موبایل آنها خودشان تصمیم می گیرند. بر اساس این واقعیت که تکامل به دنبال راهبردهای تکاملی برای استفاده از آنها است، اگر چنین مکانیسمی در باکتری ها رخ دهد، تقریباً می توان گفت که شرایط مشابهی در گیاهان و حیوانات وجود دارد.
به عبارت دیگر، یک ویروس حیوانی می تواند نسبت به بافت میزبان خود یا قدرت پاسخ ایمنی برای میزبان مهم است که استراتژی خود را برای بقا و تولید مثل تعیین کند. همانطور که گفتیم، این یافتهها تا حدودی نگرانکننده به نظر میرسند، اما ممکن است به ما در شناسایی راههای مناسبتر برای مبارزه با این عوامل بیماریزا کمک کنند.
227227