ماجرای جالب دزدیده شدن ماشین تختی

به گزارش «سرگرمی برای همه»، در این مراسم چهره هایی از کشتی ایران چون محمدرضا طالقانی، علی اکبر حیدری، عبدالحسین دیه ور، شاهرخ شهبازی بازیگر تختی و جمعی از دوستان و خانواده مرحوم تختی حضور داشتند.

در ابتدای این مراسم محمدرضا طالقانی گفت: «فراموش نکنید که مردم تخت را به این دلیل که او کشته یا کشته شده دوست ندارند، بلکه هرکس از تخت صحبت می کند او را به خاطر ویژگی های اخلاقی و انسانی اش دوست دارد. امیدوارم اینطور نباشد که فقط یک روز تولد تاخی را جشن بگیریم و روز دیگر عزاداری کنیم. یک تخت مال همه روزهاست و کشور ما پر از تخت است.

شاهرخ شهبازی بازیگر نقش تختی در فیلمش گفت: «خوشحالم که این افتخار را داشتم که در فیلم آقا تختی بازی کنم. بسیاری از خبرنگاران از من پرسیدند که آقای تختی چه شد؟ به نظر من مهم ترین رکن زندگی او زندگی صادقانه 37 ساله اش بود که پس از 93 سال هنوز آن را گرامی می داریم. اگر آن روحیه و منش نبود، امروز اینجا نبودیم و این روز را جشن نمی گرفتیم.

مهدی ستوده که نمایشگاه «جهان پهلوا» مجموعه‌ای از عکس‌های اوست، در سخنانی گفت: نمایشگاه “جهان پهلوا” به مناسبت جشن تولد آقا تختی در کنار مردم برگزار شد که او ورزشکار محبوبی بود. از 6 سالگی از روی عکس روزنامه آقا تختی به او علاقه مند شدم و از آن زمان عکس هایش را از مجلات ورزشی جمع آوری می کنم. حتی برای عکس گرفتن به کرمان و مسجد سلیمان رفتم. حالا افتخار می کنم که مجموعه عکس های او را جمع آوری کرده ام که تعداد آنها حدود 5-6 هزار نفر است.

حسن امین سخنران دیگر این نشست بود. وی درباره علت حضورش در این مراسم گفت. من عضو دانشکده حقوق دانشگاه تهران 1345 هستم. یادم هست در آذرماه 1346 دانشجوی سال دوم دانشکده بودیم که خبر رسید غلامرضا تخت مردی با ادب و جوانمردی و نیکوکار و نیکوکار بر اثر توطئه جان باخته است.

وی افزود: – جامعه دانش آموزی که پیشرو تحولات آن روزها بودند، از میدان شوشی به سمت ابن بابویه راهپیمایی کردند و شعار دادند. البته کسانی که هم سن و سال من هستند و به تخت علاقه دارند آن روز تاریخی را به یاد دارند.

وی با اشاره به دلیل محبوبیت تختی گفت: «در ذهن من انعکاس محبوبیت تختی مربوط به زلزله بویین زهرا است. در سال 1341 اتفاق افتاد و تخت پهلوان برای رفع کمبود آن منطقه پول جمع کرد و چون مردم به او اعتماد داشتند توانست کار بزرگی انجام دهد. این اتفاق برای ما درس اخلاقی است که کشتی فقط به زور نیست و مردم باید کمک کنند.

در بخشی دیگر از این دیدار علی اکبر حیدری کشتی گیر پیشکسوت و مدال آور کشورمان به بیان خاطراتی از تختی پرداخت و گفت: برای من افتخار بزرگی است که به عنوان کشتی گیر وزن اول در چندین تورنمنت در محضر این مرد بزرگ بودم. از جمله المپیک 1964 توکیو. زندگی با آقای تختی همه خاطره است اما می خواهم خاطره ای از بزرگی و شخصیت ایشان بگویم.

او ادامه داد. همسنگران من می دانند که تختی یک «بنز 180» سبز رنگ داشت. از آنجایی که این خودرو قدیمی بود، باید هر چند روز یک بار به تعمیرگاه مراجعه می کرد. یادم هست در چهارراه شاپور تعمیرگاهی بود و چون تختی زیاد آنجا می رفت پاتوقش شد. به همین دلیل کسانی که مشکل داشتند یا نامه یا دادخواستی داشتند که می خواستند به او برسند به این تعمیرگاه می آمدند و او واقعاً کارشان را راه می انداخت. یک روز که تخت آمد، دیدیم بدون ماشین آمد، پرسیدیم چرا ماشین نداری، گفت ماشین دزدی شده است. من فقط به اطلاع آنها رفتم و به آنها اطلاع دادم که اگر مشکلی در آن ماشین وجود دارد، به آنها اطلاع دهید که برای من اتفاق نیفتاده است. این ماجرا گذشت و چند روز بعد دیدم نامه ای به آنجا رسیده، به تخت دادیم. وقتی آن را خواند خندید. یک نفر در آن نامه نوشته بود که آقای تختی به فلان آدرس بیاید و ماشین شما را تحویل بگیرد. با او به آنجا رفتیم و دیدیم ماشین تقریبا سوخته است. داخل پنل نامه گذاشتند، نوشته بودند حیف ماشین شما اینطوری است، برای همین دزدیدیم، لاستیک و پوستر خریدیم تا نو بسازیم. همه خندیدیم و آقای تختی به تعمیرکار گفت که یک حسابی بکن تا قیمت این لوازم جدید مشخص شود. این رقم حدود 4500 تومان بود و او دقیقاً معادل آن را به خیریه ای داد که به او بدهکار نبود.

انتهای پیام