قلم‌های کرونایی – سرگرمی برای همه

به نظر می رسد قلم این روزها نمی خواهد الگوی خود را حتی برای خودش تغییر دهد ، الگوی تکراری که همه از آن فرار کرده اند.

مدل ، که همه قلم ها را گرفته است ، پارچه را روی قطعات سفید پهن کرده است ، اهمیتی نمی دهد که با لاستیک به راحتی تمیز می شود ، محل خشک است.

قلم که تا چند روز پیش همه دوستش داشتند و همه او را دنبال می کردند و وقتی ناگهان به آن پشت کرد و آرزوی آنها دیگر نوشتن نیست.

و آنچه برخی از افرادی را که هنوز او را دوست دارند نگران می کند ، این قلم همیشه از او می پرسد که چه کار می کند ، اما او بی خیال تر از قبل می نویسد ، برای عروس ، جوانان ، نوجوانان ، مادران ، کودکان ، پدرها می نویسد …

به نظر می رسد او کرونا شده است ؛ واکسن باید در اسرع وقت به او داده شود ، زیرا چند روز بعد با او تماس گرفتند ، باید از او تمجید کرد.

چه اتفاقی برای قلم افتاد که این روزها ارتباط عجیبی ایجاد کرده است ، یک عهد ناگسستنی ، یک برادری مرگ ، تاج امید به جای امید؟ او چه روزی آمد؟

قلم ، هان ، به اصل خود بازگرد ، کمتر بنویس ، مرگ نوشته های اندوه مادران از دست رفته را دوچندان کرده است.

از کشور خارج شوید ، از کرونا دل بگیرید ، هرچند گفته می شود قلب گرفتن آسان نیست. بنام زندگی بنویس ، بنام امید بنویس.

این بار من قلم شما را در اشک یک کودک کوچک ، در چشمان معصوم ، که کرونا از آن نوازش های مادری را گرفت ، شور بازی های کودکان را با مادر شدن در قلبش خشک کرد ، تقسیم خواهم کرد.

به مثال مرگ کرونا نگاه کنید و زیباترین جمله غیرقابل دسترسی این روزها را برای مردم بنویسید. خودتان بنویسید. کرونا را با عشق در خانه های خود رها نکنید ، تا هر از گاهی سکوت مرگبار آن را بشکنید و آرامش بی خیالان را بر هم بزنید.

انتهای پیام: