دست خالی از موشک و تحمیل آموزش غیر حضوری
در این دوره از جنگ داخلی، صدام با اصلاحاتی در زرادخانه موشکی خود توانست موشک های خود را به تهران تحویل دهد، اما دقت ضربه بسیار پایین بود که منجر به هدف قرار دادن نیروهای غیرنظامی شد. البته این فقط محدود به موشک نبود. به عنوان مثال، در سال 1987 ساعت 18:30 روز دوشنبه 10 اسفندماه 1388، هواپیماهای جنگی عراق یک ساختمان سه طبقه در نزدیکی مسجد الجواد (ع) بیمارستان عیوزاده در میدان هفتم تیر تهران را هدف قرار دادند. بیمارستان در خیابان شیخ هادی.
در جریان بمباران میدان هفتم تیر، 44 واحد تا 50 درصد، سه واحد از 50 تا 70 درصد و 10 واحد از 70 تا 100 درصد تخریب شد. بر اثر بمباران خیابان شیخ هادی 15 نفر کشته و 75 نفر مجروح شدند که بیشتر آنها زن و نوزاد بودند.
کودک یک ساعته کوچکترین و پیرزن 70 ساله بزرگترین قربانی این بمباران بود. این انفجار شیشه های ساختمان بیمارستان را شکست و قطعات شیشه را در تعداد زیادی از بیماران شکست. موشک به محوطه باز بیمارستان اصابت کرد، اما به دلیل اصابت به محوطه به دلیل در دسترس بودن مصالح و معماری مناسب در ساخت بیمارستان و هیچ یک از ساختمان های بیمارستان آسیب جدی ندید و تخریب نشد. فقط به دلیل موج انفجار، شیشه و معماری داخلی و محوطه سازی.
ستاد شناسایی موشکی همچنین گفت: در بمباران بیمارستان عیوزاده 279 نقطه تا 50 درصد، 17 نقطه از 50 تا 70 درصد و 9 نقطه از 70 تا 100 درصد مجروح شدند. کارمندان مجروحان را به بیمارستان های دیگر منتقل کردند.
در آن روز دو موشک دیگر یکی در میدان قزوین، خیابان جعفر و دیگری در خیابان شهید مطهر منفجر شد و منفجر نشد و خسارت جزئی به بار آورد. دو موشک دیگر نیز در یک ایستگاه خدمات خودرویی در خیابان سهرورد نزدیک پل سیدخندان و در خیابان جعفر نزدیک مسجد توتونچی سقوط کرد و منفجر شد، اما کسی آسیب ندید.
سه موشک شلیک شده در آخرین دقایق آن روز همگی بی هدف بودند که یکی از آنها در نزدیکی بیمارستان «خانواده» متعلق به ارتش فرود آمد.
ژنرال جان هالووی کشمن ارتش آمریکا دو روز پس از این حمله در نیویورک تایمز به نقل از تحلیلگران آمریکایی نوشت: «عراق از موشک های زمین به هوا برای حمله به تهران استفاده می کند که حدود 300 مایلی از مرز فاصله دارد. این کشور در زمره کشورهای متخاصم است، در لحظه حساس جنگ، سلاح های جدیدی را در اختیار عراق قرار داد… در گذشته، تهران نسبتاً از حمله در امان بود یا در مواردی بدون هیچ چیزی توسط هواپیماهای عراقی بمباران می شد. . تاثیر باشد. … در شرایطی که پس از خودداری ایران از پذیرش قطعنامه شورای امنیت، آمریکا به دنبال تقویت تحریم ها علیه ایران در سازمان ملل است. هدف بغداد در این حملات افزایش فشار بر ایران است». وی خاطرنشان کرد: امید صدام برای تأثیرگذاری بر مردم تهران برای شرکت در انتخابات شورای اسلامی که در آن روزها آماده می شد، تضعیف روحیه مردم ایران بود.
این حملات موشکی تا انتخابات 20 فروردین 1367 با فراز و نشیب ادامه یافت. از سوی دیگر، ایران توانایی های محدودی برای پاسخ به صدها موشک شلیک شده توسط صدام داشت و هیچ یک از سازنده های موشک نمی خواستند آنها را به ایران بفروشند.