دانشمندان تفاوت‌های ژنومی را در بافت مغز کشف کردند

در افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی؛

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، در مطالعه ای که توسط محققان موسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی که بخشی از انستیتوی ملی سلامت است، تفاوت هایی در فعالیت ژنی در مغز افراد مبتلا به این اختلال مشاهده شد. به نقل از سایت (SciTech Daily) اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) تشخیص داده شده است.

تحقیقات منتشر شده در ژورنال Molecular Psychiatry نشان داد که افراد مبتلا به ADHD تفاوت هایی در ژن های کد کننده مواد شیمیایی که سلول های مغز برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می کنند، دارند. این تفاوت های ژنومی ممکن است به علائم ADHD کمک کند.

این اولین مطالعه ای است که از بافت مغز انسان پس از مرگ برای مطالعه ADHD استفاده می کند. تحقیقات قبلی سلامت روان معمولاً شامل اسکن‌های غیرتهاجمی مغز می‌شد که به محققان اجازه می‌دهد ساختار و عملکرد مغز را مطالعه کنند، اما اطلاعاتی را در سطح ژنتیکی و اینکه چگونه ژن‌ها می‌توانند بر نحوه عملکرد سلول‌ها و کمک به علائم تأثیر بگذارند، ارائه می‌دهند.

محققان از یک تکنیک ژنومی به نام توالی یابی RNA برای بررسی چگونگی روشن یا خاموش شدن برخی ژن ها استفاده کردند که به عنوان بیان ژن نیز شناخته می شود.

آنها به دو ناحیه متصل مغز مرتبط با بیش فعالی توجه کردند: این مناطق برای کنترل توجه انسان بسیار مهم هستند. تحقیقات قبلی تفاوت هایی را در ساختار و عملکرد این مناطق مغز در افراد مبتلا به ADHD نشان داده است.

به عنوان یکی از شایع ترین شرایط سلامت روان، ADHD از هر 10 کودک در ایالات متحده، 1 کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. تشخیص اغلب در دوران کودکی رخ می دهد و علائم ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد. افراد مبتلا به ADHD ممکن است بیش فعال باشند و در تمرکز و کنترل تکانه ها مشکل داشته باشند، که می تواند بر توانایی آنها برای انجام کارهای روزانه و تمرکز در مدرسه یا محل کار تأثیر بگذارد.

به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی، محققان توانسته اند ژن های مرتبط با ADHD را شناسایی کنند، اما نتوانسته اند تعیین کنند که تفاوت های ژنومی در این ژن ها در مغز چگونه به علائم کمک می کند.

دکتر گوستاوو سدره، محقق وابسته در شاخه تحقیقات اجتماعی و رفتاری برنامه تحقیقات درون دانشگاهی NHGRI که این مطالعه را رهبری می کرد، گفت: «چند نوع مطالعه ژنومی به بیان ژن های یکسان اشاره می کند. جالب توجه است که این تفاوت‌ها در بیان ژن مشابه موارد مشاهده شده در سایر شرایط بود که ممکن است منعکس کننده تفاوت در عملکرد مغز مانند اوتیسم باشد.

نکته مهم این است که محققان دریافتند که این تفاوت‌ها بر بیان ژن‌هایی که برای انتقال‌دهنده‌های عصبی کد می‌کنند، که مواد شیمیایی هستند که سلول‌های مغز برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند، تأثیر می‌گذارد. به طور خاص، نتایج تفاوت‌هایی را در بیان ژن انتقال‌دهنده‌های عصبی گلوتامات، که برای عملکردهای مغز مانند توجه و یادگیری مهم هستند، نشان داد.

این مطالعه درک ما از ADHD را با نشان دادن اینکه چگونه این بیماری با تغییرات در الگوی بیان ژن‌های خاص در مغز مرتبط است، افزایش می‌دهد. فیلیپ شاو، محقق ارشد در شاخه تحقیقات اجتماعی و رفتاری که بر این تحقیق نظارت داشت، گفت: این به ما امکان می دهد بفهمیم که چگونه تفاوت های ژنومی بیان ژن را در مغز تغییر می دهد و به علائم ADHD کمک می کند.

مطالعات پس از مرگ به دلیل اهدای محدود بافت مغز نادر است، اما ارزشمند است زیرا دسترسی آزمایشی مستقیم به مغز را برای محققان فراهم می کند.

دکتر شاو می گوید: «این گونه مطالعات پس از مرگ، درک ما را از سایر چالش های سلامت روان ارتقا داده است، اما تا به امروز هیچ مطالعه ای در مورد ADHD صورت نگرفته است.

انتهای پیام/