داروهایی که جهان را متحول کردند

به گزارش سرگرمی برای همه، این داروها فواید باورنکردنی دارند، اما معمولاً با عوارض و عواقبی همراه بوده اند که باید به طور انتقادی به آن ها نگاه کنیم.

به گفته مجله گفتگو، همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که داروی شگفت انگیز امروز ممکن است داروی مشکل فردا باشد.

1. داروی بیهوشیدر اواخر دهه 1700، شیمیدان انگلیسی جوزف پریستلی گازی را تولید کرد که او آن را اکسید نیتروژن نامید. در سال 1834 شیمیدان فرانسوی ژان باپتیست دوما گاز جدیدی را کلروفرم نامید. در سال 1847، پزشک اسکاتلندی جیمز یانگ سیمپسون از آن در هنگام زایمان استفاده کرد. به زودی، داروهای بیهوشی به طور گسترده در طول جراحی مورد استفاده قرار گرفت و منجر به نرخ بهبودی بهتر شد. قبل از بیهوشی، بیماران جراحی اغلب از شوک ناشی از درد جان خود را از دست می دادند. اما هر دارویی که می تواند باعث بیهوشی افراد شود نیز می تواند باعث آسیب شود. داروهای بیهوشی مدرن نیز به دلیل خطرات ناشی از افسردگی سیستم عصبی هنوز خطرناک هستند.

2. پنی سیلیناتفاقی که در سال 1928 برای دکتر اسکاتلندی الکساندر فلمینگ افتاد، یکی از داستان های کلاسیک کشف تصادفی مواد مخدر است. زمانی که در تعطیلات بود، چند کشت باکتری استرپتوکوک را روی میز آزمایشگاهش گذاشت. هنگامی که او بازگشت، متوجه شد که مقداری از پنی سیلیوم رشد استرپتوکوک را متوقف کرده است.

پاتولوژیست استرالیایی هاوارد فلوری و تیمش پنی سیلین را تثبیت کردند و اولین آزمایشات انسانی را انجام دادند. با سرمایه گذاری آمریکایی ها، پنی سیلین به صورت انبوه تولید شد و مسیر جنگ جهانی دوم را تغییر داد. پنی سیلین و داروهای این خانواده که بعدها تولید شد، بیماری ها و بیماری هایی را که زمانی جان میلیون ها نفر را گرفت، درمان کرد. با این حال، استفاده گسترده از آنها منجر به ایجاد گونه های باکتریایی مقاوم به دارو شده است.

3. نیتروگلیسیریننیتروگلیسیرین در سال 1847 کشف شد. این اولین داروی مدرن برای درمان آنژین، درد قفسه سینه مرتبط با بیماری قلبی بود. دکتر انگلیسی “ویلیام مورل” نیتروگلیسیرین را روی خود و چندین بیمار آنژینی اش آزمایش کرد. آنها تقریباً بلافاصله تسکین یافتند. نیتروگلیسیرین میلیون ها نفر از افراد مبتلا به آنژین را قادر ساخته تا زندگی نسبتاً طبیعی داشته باشند. همچنین راه را برای داروهایی مانند داروهای ضد فشار خون، بتا بلوکرها و استاتین ها هموار کرد. این داروها باعث افزایش امید به زندگی و افزایش میانگین امید به زندگی در کشورهای غربی شده است.

4. دیازپاماولین بنزودیازپین، یک مضعف کننده سیستم عصبی، در سال 1955 ساخته شد و با نام تجاری Librium به فروش رسید. در سال 1959، لئو استرباخ و تیم تحقیقاتی او داروی بسیار قوی تری تولید کردند. این دیازپام بود که از سال 1963 با نام تجاری Valium فروخته می شد. از سال 1969 تا 1982، والیوم پرفروش‌ترین داروی دارویی در ایالات متحده بود و راه را برای داروهای ضد افسردگی مدرن هموار کرد.

5. داروی ضد بارداری. در سال 1951، مارگارت سانگر، پرستار آمریکایی و حامی پیشگیری از بارداری، از گرگوری پینکوس، محقق کشوری، خواست تا یک ضدبارداری هورمونی موثر تولید کند. پینکوس کشف کرد که پروژسترون به توقف تخمک گذاری کمک می کند و از آن برای ایجاد یک قرص آزمایشی استفاده کرد. آزمایشات بالینی بر روی زنان آسیب پذیر به ویژه در پورتوریکو انجام شد و سرانجام در سال 1960 داروی جدید با نام Enovid توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید شد. اما 10 سال بعد و در سال 1970، پس از تحقیقات مکرر، سطح هورمون موجود در این قرص به میزان قابل توجهی کاهش یافت.

انتهای پیام