پنج روش برای مدیریت وسایل و اسباب بازیهای کودک شما

آشنایی با پنج روش برای مدیریت وسایل و اسباب‌بازی‌های کودک

کودکان می‌توانند بیش از حد بی‌نظم بوده و محیط شلوغی را برای خودشان درست کنند. ممکن است نسبت به این موضوع آگاه باشید که کودکان کمی هستند که دوست دارند منظم باشند، واقعا ذات تمیز و مرتبی داشته باشند، ولی بیشتر کودکانی که ما با آن‌ها آشنا هستیم، کودکانی هستند که کمتر منظم هستند.

شما به عنوان یک مادر، ممکن است با مشکلاتی مواجه شده باشید در رابطه با لباس یگان امداد بچه گانه یا اسباب‌بازی‌هایی که به طور نامنظم در اتاق پخش می‌شوند، وسایل مربوط به شهربازی که در کف اتاق پخش می‌شوند، موارد و لوازم عادی که در سرتاسر خانه پخش شده است و سایر موارد شلوغ‌کاری که از طریق بچه‌ها ایجاد می‌شود، و نسبت به آن‌ها اعتراض داشته باشید. موارد محدودی وجود دارد که می‌تواند به مدیریت این مشکلاتی که والدین با آن‌ها مواجه هستند، کمک کند.

جمع و جور کن!

 این جمله‌ای است که در سال‌های گذشته زیاد مورد استفاده قرار گرفته است، ولی داشتن یک خانه‌ی آرام و منظم، یک نکته بسیار مهمی می‌باشد. به طوراصولی، در حوزه و ناحیه‌ی مربوط به کودک، که کودک در آن‌جا فعالیت دارد، پیشنهاد می‌کنیم که همه‌چیز (بله، همه‌چیز) مرتب باشد و اسباب‌بازی‌های شکسته، وسایل غیرضروری، دورانداخته شود و تعداد موارد موجود کاهش یابد. ( برای مثال اگر ۵۰ تا اسباب‌بازی مربوط به حیوانات باشد، آن‌ها را به ۱۰ اسباب‌بازی حیوانات کاهش دهید). بلی، این روش مدت زمان زیادی طول خواهد کشید، ولی به صورت کلی خوب است و زمان کمی را در روز به آن اختصاص دهید ( برای مثال ۱۵ دقیقه درهرروز یا مواردی شبیه آن، و اگر فرصت مناسبی داشتید، می‌توانید چند ساعتی را صرف این کار کنید).

جای هر چیزی!

هرچیزی باید یک جای خاصی داشته باشد و در جایگاه مختص به خودش قرار بگیرد. مثلا لباس نوپو یگان ویژه در کمد لباس. شما مجبور نیستید که سبدها یا سطل‌های اسباب‌بازی گران‌قیمتی را بخرید. (اگرچه داشتن سبدهای مناسب اسباب‌بازی‌ها جمع‌وجورتر نشان می‌دهد). مطمئن شوید که در هر سبد یک نوع خاصی از وسایل یا اسباب‌بازی‌ها را انبار کرده‌اید، و هر سبد را برچسب بزنید.

نظارت مادر.

کودک یک عادت بد دارد و سایل را جایی قرار می‌دهد که نمی‌توان به صورت سریع خانه را تمیز کرد. گاهی مجبور هستید که همه‌ی جاهایی که وسایل جمع شده است را نگاه کنید و همه‌چیز را در جایگاه مناسب خودشان قرار دهید، تا مطمئن شوید که همه‌ی وسایل در جایگاهی قرار گرفته‌اند که به‌راحتی می‌توان آن‌ها را پیدا کرد.

این کاررا به صورت یک بازی و سرگرمی انجام دهید.

 حتی در صورتی که شما این احساس را نداشته باشید که برای هر کاری که باید بچه‌هایتان انجام دهند، از آن‌ها قدردانی کنید، ایجاد کردن یک بازی یا سیستم قدردانی، که شامل تمیز کردن و فرآیند نگه‌داری می‌باشد، می‌تواند مفید باشد. برای مثال، اگر برخی وسایل بر روی کف زمین قرار داشته باشد، به بچه‌های خود بگویید که ۲۰ تا از وسایل را بردارید و آ‌ن‌ها را در جایگاه مناسب خوشان قرار دهید، و در عوض آن به اندازه یک‌چهارم وسایل یا بخشی از آن، به آن‌ها شکلات دهید یا ده دقیقه به آن‌ها زمان دهید که بازی الکترونیکی انجام دهید، یا هر کار دیگری که فکر می‌کنید برای بچه‌های شما منطقی باشد.

کار خود را به صورت مستمر انجام دهید!

قواعدی برای نگه‌داری و تمیز کردن مناطق مربوط به اسباب‌بازی‌ها تعیین کنید. اگر از بچه‌ی خود انتظار دارید که وسایل را از روی زمین بردارد، هر روز زمانی را تعیین کنید که آن‌ها وسایل خود را از روی زمین بردارند. سعی کنید که انتظاراتتان از فرزند خود منطقی باشد، ولی کار خود را به صورت مستمر انجام دهید. هر چیزی را که مد نظرتان هست به آن‌ها بگویید و به گفته‌های خودتان عمل کنید. اگر والدین بچه‌ها دارای انتظارات ثابت باشند و پیامدهای مربوط به اجرای آن (پیامد‌های خوب و بد) نیز به صورت مستمر اجرا شوند، که در نتیجه رفتار بچه‌ها صورت می‌گیرد، بچه‌ها به صورت بهتری این انتظارات را قبول خواهند کرد.

اگر فرزندمان بر سر اسباب بازی دعوا کرد چه کنیم؟

کودکان تازه شروع به یادگیری مفاهیمی همچون استقلال و مالکیت می کنند. اشتراک گذاری وسایل و یا اسباب بازی مورد علاقه برای آنها در این مرحله می تواند کار بسیار دشواری باشد. اگر کودک شما به طور مداوم بر سر اسباب بازی ها مبارزه می کند و برای رسیدن به خواسته اش با شما یا همسالان خود دست و پنجه نرم می کند، اصلا نگران نباشید. رفتار آنها نه تنها طبیعی است بلکه از نظر رشد و ارتقا مهارت ها لازم و ضروری می باشد.

هر چند که برخی معتقدند با رشد فرزندان اوضاع بهتر می شود و دعوای کودک بر سر اسباب بازی همزمان با رشد آنها به تدریج متوقف می شود. با این وجود اگر بزرگترها استراتژی مناسبی جهت برخورد با بچه ها در این امر اتخاذ کنند، این مشکل به بهترین شکل ممکن حل خواهد شد و  کودکان می آموزند که چگونه با دیگران کنار بیایند. به عقیده کارشناسان « ماتی لوس » بزرگترها و یا والدین برای مدیریت این بحران مجبور به اتخاذ مجموعه ای از راهکارهای علمی و روانشناسانه هستند که در این محتوا به صورت مرحله ای توضیح داده شده است.

خاتمه دادن به دعوا کودک بر سر اسباب بازی با درک رفتار کودک

کودکان به دنبال دستیابی به استقلال هستند. آنها برای تسلط بر مهارت های حرکتی خود مانند: راه رفتن، دویدن، پریدن، حفظ تعادل و غیره مدام تمرین می کنند. آنها همچنین مهارت های حرکتی خوبی مانند: استفاده از قاشق، نوشیدن یک فنجان و باز و بسته کردن دکمه ها را کسب می کنند.

کسب این مهارت های جدید همزمان با رشد این احساس در آنها شکل می گیرد که موجودات مستقلی هستند. به نحوی که می توانند اعمال خود را کنترل کنند و نیازها و خواسته های خود را برآورده سازند. همچنین آنها با کمک اسباب بازی ها به نحوی دیگر نیاز استقلال طلبی را در خود ارضا می کنند. به همین جهت است که در صورت بروز مشکلی در راستای خواسته های آنها شروع به دعوا کردن می کنند. چرا که باورها و پذیرش های آنها به چالش کشیده می شود.

گاهی بزرگسالان باید به مرحله رشد کودک خود احترام گذاشته نیاز آنها را نادیده نگیرند و درک صحیحی از خواسته های آنها داشته باشند تا سلامت روانی کودکان تامین شود.

نظر روانشناسان در مورد درک رفتار کودکان

به نقل از اریک اریکسون، روانشناسی که نظریه پرکاربردی در مورد رشد روانی اجتماعی مطرح کرده است:

    ” کودکان اغلب در بحبوحه حل یک بحران خاص رشد هستند. بحرانی به نام خودمختاری یا استقلال. به همین جهت آنها همواره در تلاشند که اثبات کنند خودمختار هستند و استقلال کافی برای حمایت و برآورده کردن نیازهای خود را دارند.”

آنها معمولا برای اثبات این امر از به مالکیت درآوردن وسایل شخصی و اسباب بازی های اطراف خود استفاده می کنند. به همین جهت چنانچه شخصی این حس را در آنها تهدید کند شروع یه دعوا و نزاع می کنند.

اتمام به دعوا کودک بر سر اسباب بازی با آموزش مفهوم همدلی

درست است که رشد طبیعی کودک و درک مفهوم مالکیت منجر به دعوا بر سر اسباب بازی ها می شود، اما مفهوم مالکیت قبل از هرچیزی به درک منیت و یا خویشتن بستگی دارد. هنگامی که کودک خویشتن خود را شناخت و به تفاوت بین خود و دیگران واقف شد تمرکز خود را بر روی مفهوم مالکیت آغاز می کند.

به عقیده ی روانشناسان تعبیر آنها از مالکیت کاملا متمایز از تعبیر یک بزرگسال است. به این معنی که مفهوم مالکیت شناخته شده توسط آنها برخلاف بزرگسال ها کاملا عاری از غرور و تعصب است. بنابراین بزرگترها این امکان را خواهند داشت با کمک برخی از اسباب بازی ها که ماهیت آنها همدلی است مثل: لباس نیروی انتظامی بچه گانه، ست ایستگاهای آتش نشانی، ست لوازم پزشکی و غیره همزمان با شکل گیری مفهوم مالکیت و منیت در ذهن کودکان شرایط شکل گیری مفهوم همدلی را به آنها بیاموزید.