این جملات اضطراب آور را به مادران شاغل نگویید!

سرگرمی برای همه پلاس: اینها جملاتی است که یک مادر شاغل می تواند بارها از اطرافیانش بشنود. ممکن است نسبت به این جملات بی تفاوت به نظر برسد و با لبخند به همدردی اطرافیانش پاسخ دهد، اما در بسیاری از مواقع مادر شاغل را نگران می کند و احساس ناراحتی می کند که برای فرزندش مادر خوبی نیست یا مادر ناکافی است. !

وقتی صحبت های مادران شاغل را می شنوید، دلشان به درد می آید و بسیاری از آنها از فشار روحی و اضطرابی که اطرافشان را احاطه کرده است، صحبت می کنند.

از نمونه فعلی خود بیاموزید.

سمیرا مادری 35 ساله و شاغل است و پسر کوچکش تازه وارد کلاس اول می شود. من یک مادر شاغل هستم که به دلیل نیازهای مالی و به دلیل اینکه در خانه ماندن من را بسیار استرس می دهد ترجیح می دهم کار کنم. فکر می کنم اگر موقعیت اجتماعی داشته باشم، روحیه بهتری دارم و حتی می توانم مادر شادتری برای پسرم باشم. البته فشار مضاعفی روی من وجود دارد. بعد از 8 ساعت کار، کار دومم شروع می شود، خانه داری و از طرفی باید به درس پسرم رسیدگی کنم. اما به هر حال با این وضعیت کنار می آیم. با این حال، اطرافیان من گاهی اوقات با اظهار نظرهای نامناسب در مورد من احساس بدی در من ایجاد می کنند.

خیلی وقت ها مادر همسرم به من کمک می کند تا از پسرم مراقبت کنم که می دانم کار سختی است. با این حال، هر بار که برای تحویل پسرم می روم، او چیز ناخوشایندی به من می گوید که واقعاً آزارم می دهد. به عنوان مثال: “ماشاالله شما می توانید تمام کارهای خود را انجام دهید.” خانه اش مثل گله است. او فرزندان خود را به خوبی تربیت می کند. من واقعا از این جملات رنج می برم. چون زندگی خوبی دارم و با تمام وجودم برای این زندگی میجنگم…»

همیشه در حال دویدن!

مالیا یک مادر 40 ساله و استاد دانشگاه است که علاوه بر شاگردانش باید از دو فرزند خردسالش نیز مراقبت کند. به اندازه کافی استرس زا است معمولا محیط کار مادر را در اولویت قرار نمی دهد و این برخلاف تبلیغات بچه دار شدن است. وقتی از سر کار برمی گردم، علاوه بر کارهای خانه، باید مراقب فرزندانم نیز باشم. من ساعت 5 صبح سر کار می روم و بعد از ظهر که به خانه می آیم کارهای خانه را انجام می دهم و تا ساعت 1 بامداد به درس فرزندم رسیدگی می کنم. با این حال اطرافیانم احساس می کنند که من مادر خوبی نیستم. چون دارم کار میکنم.”

چرا باید علایقم را فراموش کنم؟

سحر 37 ساله نیز مادری شاغل است که این روزها دختر 4 ساله خود را بزرگ می کند. «مادرهای شاغل همیشه عبارات ناراحت کننده و البته تکراری اطرافیان خود را می شنوند. مثلا تو این سال ها برای دلت کار کردی اما حالا باید برای فرزندت زندگی کنی. یا بچه هایی که مادران شاغل دارند محبت ندارند. حتی خیلی وقت ها بعضی ها می گویند دوست داری چطور با بچه کوچیک بروی. چرا بعضی ها فکر می کنند که یک مادر شاغل باید خودش و همه علایقش را فراموش کند؟ اگر بتواند بین زندگی خودش و تربیت فرزند تعادل ایجاد کند. این حرف ها را زمانی می شنوم که مادرم از فرزندم مراقبت می کند و فکر می کنم مادرانی که باید بچه هایشان را به مهد کودک ببرند حرف های بدتری می شنوند.»

یک زن خانه دار هم شغل تمام وقت دارد

طیبه مادری 30 ساله است که وقتی فرزندش وارد کلاس اول شد تصمیم گرفت بیرون از خانه کار نکند و تازه خانه دار شود. «از 19 سالگی کار می کردم و همیشه درآمد داشتم. تا 6 سالگی پسرم کار را ادامه دادم و فشار زیادی روی من بود، اما از یک منظر ترجیح شخصی من این بود که تمام وقتم را صرف خانواده کنم و خانه دار شوم. خانه داری نیز یک شغل تمام وقت است و ممکن است روزی نیم ساعت هم نتوانم دراز بکشم. خانه داری شغلی است که مرخصی و حقوق ندارد و مزیت کار در بیرون همان حقوق و حقوقی است که زن می گیرد. درست است، ترجیح من در حال حاضر خانه داری است، اما معتقدم یک زن به اندازه کافی توانایی انجام کارهای خانه و بیرون را دارد. شاید تنها چیزی که از همسرش و اطرافیانش می خواهد این باشد که او را درک کنند و احساسات مادرانه اش را زیر سوال نبرند.»

چگونه یک مادر شاغل دچار فرسایش روانی می شود؟

گهریسنا انزانی (روانشناس) که پیش از این با سرگرمی برای همه صحبت کرده بود، معتقد است: برخی تحقیقات نشان می دهد که دختران مادران شاغل از رضایت تحصیلی، اعتماد به نفس، پیشرفت تحصیلی، سازش، تعهد نسبت به خود و پیروی از خواسته های خود بالاتر هستند. مادران خانه نشین نسبت به دختران موفق ترند، بنابراین به نظر می رسد اشتغال مادر در خارج از خانه تأثیر بهینه ای بر فرزندان دختر دارد. البته مطالعات متناقض دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد کودکان مادران شاغل خواب، اضطراب و نافرمانی بیشتری دارند. همچنین احساس شرم، ترس و اضطراب در دختران و اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری در پسران شایع تر است، اما هر چه تحصیلات مادر بالاتر باشد و رابطه او با همسرش بهتر باشد، مهارت های زندگی بهتری نیز دارد. و دارد حضور با کیفیت در خانه می تواند از همه این اختلالات جلوگیری کند.”

این روانشناس با اشاره به اینکه اشتغال گاهی باعث استرس می شود و والدین می توانند این استرس را به فرزندان منتقل کنند، تصریح کرد: «یک مادر شاغل مسئولیت بزرگی دارد. بنابراین باید بین کار و خانه تعادل ایجاد کند. در غیر این صورت دچار فرسایش روانی و اختلالات رفتاری و اضطراب در فرزندانش نیز می شود. مادر نقش مهمی در امنیت و خوشبختی کودک دارد، بنابراین مادری که در محل کار احساس بهتری داشته باشد، می تواند با برنامه ریزی صحیح، احساس آرامش را به همسر و فرزند خود نیز القا کند.

انزانی در عین حال می گوید: مادران باید در خانه فضای گرمی ایجاد کنند و برای فرزندان خود اهداف کوچکی مانند تماشای فیلم با هم، بازی و آشپزی با هم و … را در نظر بگیرند. در خانه باید دنبال شوند، همچنین یک مادر شاغل باید ابتدا به نیازهای مادرش توجه کند تا بتواند با همسر و فرزندش رابطه بهینه داشته باشد، زیرا مادر شاد و هدفمند خانه را با موفقیت بیشتری اداره می کند. “

انتهای پیام