داودنژاد خطاب به وزیر ارشاد: علاج ابتذال اعتلا سلیقه است

متن نامه کارگردان «نیاز»، «رنج های شیرین» که در اختیار سرگرمی برای همه قرار گرفته، خطاب به محمدمهدی اسماعیلی است. «آقای وزیر.
برای حل هر مشکلی ابتدا باید علت آن را بشناسید. اگر با مضمون برخی از فیلم‌ها یا ترکیب سازندگان آن‌ها یا ساخت آن فیلم‌ها، دستمزد نمایش در سینماها، و برای خانواده‌تان و دیگران مضر هستند، باید از خود بپرسید: اینگونه فیلم ها را کجا باید سفارش داد؟مکانیسم دریافت سفارش چیست؟ساخت فیلم، تولید، عرضه، نمایش؟ شما وزیر فرهنگ و هنر این مملکت هستید، اصولاً به جای کار، معلولان را نمی گیرید، با مسائل فرهنگی و هنری سطحی برخورد نمی کنید، چون حوزه جامعه خالی نیست. این گونه جلسات و راه حل هایی که از آنها سرچشمه می گیرد تا کنون رویکردها چیزی جز گرفتن و بستن، مصادره، حذف، انسداد چیزی جز پیچیدگی مشکلات، تأخیر در حل مشکلات و در عمل مستحکم کردن پایه ها نبوده است. و مشکلات تقویت شده دلایل و مشکلات اضافه شده است.

بررسی تاریخ سینمای ایران نشان می دهد که اولین دلیل ابتذال در تولید فیلم سانسور است. سانسور که زندگی واقعی و جاری جامعه ایرانی را با آثار فرهنگی، هنری و سینمایی جدا می کند، سازندگان را مجبور می کند در انتخاب موضوع فیلم به جای الهام گرفتن، از واقعیت های پیرامون خود منحرف شوند. زندگی ایرانی برای جلوه دادن چیزها، از بیرون دزدی می کنند، مورد قبول مخاطب قرار می گیرند، مثلاً از آنها به عنوان کلیشه فیلمسازان استفاده می کنند.

مهم نیست که چقدر توجه به واقعیت های کنونی جامعه، پرداختن به مشکلات زندگی فردی و اجتماعی به آثار اصالت می بخشد و نیاز به تحقیق را تشویق می کند و آموزش را تقویت می کند. و فیلمسازی او منجر به اصالت می شود تولید آثار ارزشمند. به همین ترتیب، نادیده گرفتن حقایق فعلی و نادیده گرفتن واقعیت‌های تأثیرگذار، تقلید را افزایش می‌دهد و پژوهش و زوال آموزه‌های بومی را کاهش می‌دهد، و اختراع و ابتذال را جایگزین نوآوری و خلاقیت می‌کند. عامل بعدی موثر در کیفیت عرضه و ناامنی بازار نمایش کیفیت است. آیا تاکنون آسیب شناسی جدی انجام شده است تا مشخص شود چرا بیش از هفتاد درصد مجموعه سینماهای ایران تنها حدود ده درصد درآمد سینمای ایران را تامین می کند؟ آیا تا به حال به این فکر کرده ایم که محدودیت زیاد بازار فیلم کشور چه پیامدهای مفسده ای برای پایتخت و چند شهر می تواند داشته باشد؟ آیا تا به حال به این فکر کرده ایم که چرا در شرایط سرقت ماهواره ها و سایت ها از مخاطبان سینمای ایران به دلیل ناامنی بازار نمایش خانگی، بازار و اکران های غیرقانونی، چرا ناگهان موسسه رسانه های تصویری تنها نهاد متعهد است. برای حمایت؟ تولید داخلی و مشکل مبارزه با بازار حل می شود، فیلم های ایرانی در بازار ناامن و آشفته سینمای خانگی می مانند تا به دست و پای غول های انحصاری ضربه بزنند. پاسخ شما به این سوال که چرا در مواجهه با اپیدمی ویروس کرونا، نیاز بیشتر مردم به خانه نشینی وجود دارد، در حالی که بسیاری از فیلم های ایرانی در پشت صحنه سینماها، هیچ نهادی حتی در ارمنستان رها شده اند، چیست؟ دولت، بخش غیرخصوصی، مراقبت بخشی از VOD Cin Cinema آنلاین و فعالیت‌های فعالیت، فعالیت‌های فعالیت، فعالیت‌ها، فعالیت‌ها، فعالیت‌ها و فعالیت‌ها، فعالیت‌ها و فعالیت‌ها، فعالیت‌ها و فعالیت‌ها، فعالیت‌هایی هستند که در آن فعالیت‌ها و فعالیت‌ها به کار می‌روند. ……….
حفظ و رونق و پیشرفت سینما تنها با تبلیغ و نصیحت و سخنرانی محقق نمی شود و با تهدید و رشوه نمی توان بر رکود و انحطاط و افول غلبه کرد. بازگشت سینمای ایران تضمین حیات مردم ایران، تامین امنیت بازار تولید، عرضه و اکران و توجه جدی به پژوهش و آموزش، شرط لازم برای حفظ، رونق و اعتلای سینما در ایران است.
آقای وزیر
درمان ابتذال افزایش ذائقه است.

انتهای پیام: