مشکل عمیق دموکرات‌ها؛ در داخل و خارج همه از دست بایدن شاکی هستند

“حزب دموکرات آمریکا، به طور کلی و جو بایدن، ‌رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا به طور خاص، یک مشکل عمیق دارند: در داخل و خارج از این کشور، ظاهرا همه از دست رئیس‌جمهوری آمریکا عصبانی هستند و این عواقب شدیدی برای نفوذ ایالات متحده در سراسر جهان دارد.”

به گزارش سرگرمی برای همه، «داگلاس ای. شوئن» وکیل، نویسنده، تحلیگر سیاسی آمریکایی و مشاور کمپین ریاست جمهوری بیل کلینتون در ۱۹۹۶ و مشاور کارزار مایکل بلومبرگ برای ریاست جمهوری در ۲۰۲۰ و دیگر چهره‌ها، در مطلبی برای وب‌سایت “مسنجر” با اشاره به نقاط ضعف سیاست داخلی و خارجی بایدن می‌نویسد: “در داخل آمریکا، به‌رغم کاهش تورم تنها ۳۰ درصد از آمریکایی‌ها می‌گویند که با سیاست اقتصادی دموکرات‌ها موافق هستند، در حالی که ۴۲ درصد رویکرد جمهوری‌خواهان را ترجیح می‌دهند.

با توجه به رتبه‌بندی اقتصاد به‌ عنوان مهم‌ترین موضوع برای رأی‌دهندگان آمریکایی، بدبینی آمریکایی‌ها در کنار محبوبیت پایین بایدن در زمینه اقتصاد، یک مشکل قابل‌توجه است، به‌ویژه اینکه او تلاش دارد بار دیگر به ریاست جمهوری برسد.

علاوه بر این، رای‌دهندگان هیسپانیک (لاتین‌تبار) که یک منبع رای مهم دموکرات‌ها هستند، از حرکت حزب دموکرات امروزی به سمت چپ‌ها عصبانی هستند. براساس نظرسنجی‌های پس از انتخابات و تحقیقات موسسه ادیسون، در انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۲ در مقایسه با سال ۲۰۱۸، حمایت هیسپانیک‌ها از جمهوری‌خواهان شاهد یک جهش ۱۰ درصدی بود. در واقع، این تحقیق نشان می‌دهد که حمایت لاتین‌تبارها از دموکرات‌ها در سال ۲۰۲۲، کمترین میزان از دهه ۱۹۹۰ بوده است.

به همین ترتیب، بررسی سایت «فایوترتی‌ایت» (FiveThirtyEight) نشان می‌دهد که حمایت از بایدن در میان هیسپانیک‌ها بیش از هر نژاد یا قوم دیگری کاهش یافته و تقریبا دو سوم (۶۴ درصد) رای‌دهندگان لاتین‌تبار می‌گویند که بایدن به عنوان رئیس‌جمهور «یا هیچ دستاوردی نداشته یا دستاورد کمی داشته است.»

در سطح بین‌المللی، وعده‌های کمپین انتخاباتی بایدن برای بازگرداندن «رهبری آمریکا» به عنوان یک دولتمرد سنتی‌تر نسبت به سلف خود، ناکام مانده و به نظر می‌رسد تقریبا همه حوزه‌های بین‌المللی از دست رئیس‌جمهوری آمریکا کلافه و ناراحت هستند.

در حالی که بایدن یک واکنش «قوی و مصمم» از سمت غرب در رابطه با حمله روسیه به اوکراین را سازماندهی کرده و این را با ارسال سطوح تاریخی از کمک‌های نظامی و بشردوستانه نشان داد، اوکراینی‌ها – به حق – عصبانی هستند چون بایدن گفت که آنها «آماده عضویت در ناتو نیستند»، علی‌رغم اینکه آنها احتمالا بیش از هر کشور دیگری از طریق «تضعیف و فرسایش ارتش روسیه» برای امنیت اروپا کار انجام داده‌اند.

علاوه بر این، کاخ سفید به طور مداوم تحویل سیستم‌های تسلیحاتی را که اوکراین شدیدا به آنها نیاز دارد، آهسته پیش می‌برد و اغلب ماه‌ها از ارائه آنها خودداری می‌کند و در نهایت تسلیم می‌شود و با این کار، وقت ارزشمند را در زمانی که اوکراینی‌ها شجاعانه برای بقای خود می‌جنگند، تلف می‌کند.

علاوه بر این، متحدان آسیایی ما از اینکه بایدن در مقابله با نزاع‌طلبی رو به رشد چین ضعیف عمل کرده است، عصبانی هستند و خود چین هم از محدودیت‌های دسترسی به فناوری‌های حیاتی خشمگین است. از همه مهم‌تر، در وضعیتی که سیاست دولت برای جلوگیری از رشد فناوری چین درست است، فرستادن دیپلمات‌های سطح بالا مانند آنتونی بلینکن (وزیر امور خارجه آمریکا) یا جنت یلن (وزیر خزانه‌داری آمریکا) به سمت سرسخت‌ترین دشمن ژئوپلیتیکی ما، برای متحدان ما در این منطقه به‌ویژه ژاپن، کره‌جنوبی، تایوان و استرالیا، پیام اشتباهی را منتقل می‌کند.

در خاورمیانه، شاید مشکلات بایدن بیشتر از هر نقطه دیگری از جهان باشد. او بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل را عنصر نامطلوب دانسته و خود را، هرچند به درستی، در میانه سیاست داخلی تل‌آویو بر سر لایحه اصلاحات قضایی آنها دخالت داده است. با این حال، انتقاد دولت بایدن از دولت اسرائیل و تغییرات پیشنهادی آن در سیستم حقوقی آن بسیار فراتر از نحوه تعامل متحدان است. بایدن علنا اعلام کرده که اسرائیل «نمی‌تواند به این راه ادامه دهد» و تام نایدز، سفیر ایالات‌متحده قدمی فراتر گذاشت و گفت «انگار که پدر یا مادری با فرزند نوجوان خود صحبت می‌کند! ایالات متحده باید تلاش کند تا اسراییل از ریل خارج نشود.»

اختلاف‌نظر میان متحدان کاملا طبیعی است. با این حال، به قول تام نایدز، انتقاد دولت از یک «دموکراسی مستقل» به دلیل تغییر سیاست داخلی، خارج از ریل و غیر عادی است.

در حالی که هم بایدن و هم نتانیاهو همچنان بر این باورند که روابط آمریکا و اسرائیل قوی است، تلاش‌های محکوم به شکست بایدن برای احیای توافق هسته‌ای با ایران احتمالا هیچ یک از فوری‌ترین مشکلات را حل نمی‌کند، اما مطمئنا تل‌آویو را خشمگین می‌کند و موجب می‌شود تا حتی ایالات متحده نفوذ خیلی کمتری در این منطقه داشته باشد.

در میان دیگر متحدان آمریکا در خاورمیانه، مانند عربستان سعودی، بایدن از همان جایی که رئیس جمهور سابق اوباما متوقف شد، ادامه داد و بین واشنگتن و متحد اصلی عربستان سعودی فاصله انداخت و با بیگانه کردن ولیعهد سعودی، محمد بن سلمان، به امنیت منطقه آسیب رساند.

در میان دیگر متحدان آمریکا در خاورمیانه، مانند عربستان سعودی، بایدن از همان جایی شروع کرد که رئیس‌جمهور اوباما متوقف شده، میان واشنگتن و عربستان سعودی فاصله انداخته و با طرد کردن محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی به امنیت منطقه‌ای آسیب رساند.

چین روی کاهش قابل توجه نفوذ آمریکا در خاورمیانه سرمایه‌گذاری کرده است. در ماه مارس، ایالات متحده مجبور شد تا از حاشیه نظاره‌گر آن باشد که چین توان دیپلماتیک خود را برای میانجیگری توافق صلح مهم میان عربستان سعودی و ایران به کار می‌گیرد.

پکن همچنین از نفوذ صفر یا رو به کاهش آمریکا در دوران بایدن، برای گسترش ردپای خود در آمریکای لاتین استفاده کرده است. ایستگاه‌های «شنود» چینی‌ها در کوبا و برنامه‌های جدید اعلام شده برای حضور نیروهای چینی در ۹۰ مایلی سرزمین آمریکا، نشانه‌های غیر قابل چشم‌پوشی هستند که نشان می‌دهند نگرش‌های بین‌المللی نسبت به بایدن، به کشورهای تحت‌سلطه چپ‌ها در آمریکای لاتین فضا داده تا روی بهبود روابط با چین به قیمت آسیب رساندن به امنیت ملی ما کار کنند.

مسلما، بی‌سابقه است که یک رئیس‌جمهوری در آمریکا چنین نفوذ محدودی در خاورمیانه یا دیگر نقاط جهان داشته باشد و فاصله گرفتن مداوم بایدن از این منطقه، اتحادها و نفوذ ما را در بخش مهمی از جهان کاهش خواهد داد. ادامه کار اوباما در زمینه «چرخش به سمت آسیا اقیانوسیه» ممکن است منطقی باشد، اما این چرخش نباید به معنای دوری از خاورمیانه باشد.

البته، عدم محبوبیت بایدن در صحنه بین‌المللی ممکن است به اندازه سیاست داخلی برای رای‌دهندگان مشکل‌ساز نباشد، اما موضوعی است که به طور فزاینده‌ای خود را به عنوان یک عامل خطر برای حزب دموکرات و جو بایدن نشان می‌دهد که تصور می‌شد پس از چهار سال انزواگرایی در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، بازگشت ایالات متحده به سمت رهبری جهانی را آغاز می‌کند.

در نهایت، تا زمانی که دموکرات‌ها و بایدن نتوانند فلسفه روشنی از دیدگاه بایدن نسبت به ایالات متحده و جهان بیان کنند و مشکل محبوبیت خود را برطرف کنند، کمپین انتخاباتی خود را که همین حالا هم ضعیف است، ضعیف‌تر خواهند کرد.”

انتهای پیام