طراحی شهری شرط لازم، نه کافی برای ترویج دوچرخه سواری
سرگرمی برای همه/ روزه فخر با بیان اینکه برنامه ریزی شهری از جمله ایجاد پارکینگ دوچرخه، مسیرهای ویژه دوچرخه، پارک ها و مسیرهای پیاده روی ویژه در آنها ضروری است، اما کافی نیست. استفاده از دوچرخه را به عنوان وسیله حمل و نقل و سبک زندگی نپذیرفتیم، قطعا شاهد عدم استقبال از دوچرخه سواری خواهیم بود.
دوچرخه سواری یکی از ورزش هایی است که می تواند سبک زندگی کم تحرک افراد جامعه خودروسازی امروزی را تغییر دهد، سبک زندگی ای که افراد را از بیماری هایی مانند افزایش وزن، نارسایی قلبی، دیابت، ضعف عضلات و مفاصل، مشکلات روحی و البته فوایدی مصون می دارد. فقط مربوط به جسم و روح نیست.
استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه بدون کربن می تواند جایگزین مناسبی برای ادامه استفاده از خودرو باشد و در نتیجه در کاهش مصرف سوخت، ازدحام ترافیک و آلودگی محیط زیست توسط خودروها موثر باشد.
علاوه بر این، استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله حمل و نقل در شهر نه تنها باعث کاهش هزینه های اقتصادی مردم می شود، بلکه در سطوح مختلف به کاهش هزینه های اقتصادی دولت کمک می کند، بلکه استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله ای برای حمل و نقل است. مورد استقبال مردم قرار نگرفته و زیرساخت های لازم برای ترغیب مردم به دوچرخه سواری در کشور به ویژه جوم مهیا نشده است.
در همین راستا، محمدجواد فخر، یکی از اعضای سازمان حفاظت محیط زیست، دوچرخه سواران دو گروه از دوچرخه سواران خوب که به طور مرتب در سطح شهر از دوچرخه استفاده می کنند، در گفت وگو با سرگرمی برای همه، گفت: استفاده از این نوع وسایل نقلیه در واقع یک انتخاب سبک زندگی به دلیل مزایای اقتصادی و زیست محیطی است.
وی در خصوص مزایای استفاده از دوچرخه گفت: «افرادی که در جامعه از دوچرخه استفاده می کنند آلودگی هوا را کاهش می دهند، ازدحام در شهر را کاهش می دهند، مصرف سوخت را کاهش می دهند. علاوه بر این دوچرخه ها به دلیل وزن کم، چرخه کمک به محیط زیست و چرخه ای که باید از منابع برای تعمیر و بازسازی آسفالت استفاده کنیم، آسیب کمتری به آسفالت جاده وارد می کنند.
فخر افزود. در شهرهای بزرگی مانند لندن، به جای تشویق مردم به ساخت بزرگراه، ساخت بزرگراه، رانندگی بیشتر، از همان خیابان های قدیمی و باریک برای استفاده از این تجهیزات استفاده می کنند. جامعه را تشویق کنید. حمل و نقل مخصوصا دوچرخه
وی گفت: دوچرخه سواری در کوتاه مدت منجر به سلامت جسمی و روانی افراد جامعه و در بلندمدت به حفظ محیط زیست موجب صرفه جویی کلان اقتصادی برای ملت ها و دولت ها می شود. کمتر احتمال دارد بیمار شوند، بنابراین هزینه های بهداشت عمومی برای دولت ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. مطالعات نشان داده اند که دوچرخه سواری باعث ترشح سروتونین، دو هورمون دوپامین می شود که منبع نشاط بدن هستند. و این ماندگاری منجر به افزایش بهره وری و کارایی نیروی انسانی در جامعه می شود.
وی افزود: فخر افسردگی را یکی از معضلات جامعه امروزی دانست. «مطالعات نشان داده است که دوچرخه سواری به مدت 20 تا 30 دقیقه باعث ترشح اندورفین می شود، بنابراین دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش هوازی در جامعه امروزی که افراد درگیر آن هستند به راحتی قابل دسترسی است. بسیاری از مشکلات و مشکلات.” بسیار مفید و ثابت شده است که دوچرخه سواران قدرت تفکر بالا و استرس کم دارند.
او ادامه داد. دوچرخه سواری شما را تناسب اندام می کند، چیزی که امروزه مردم از طریق جراحی و رژیم غذایی به دنبال آن هستند.
فخر با بیان اینکه عامل اصلی تاثیرگذار بر بی توجهی و عدم تمایل شهروندان به استفاده از دوچرخه، احساس ناامنی است، تصریح کرد: بسیاری از مردم در این وضعیت ترافیک شهری، خودروهای تندرو، نگران آسیب های بدنی ناشی از تصادفات احساس ناامنی می کنند.» عامل دوم نبود قوانین جاده ای برای حمایت از دوچرخه سواران است؛ متأسفانه هیچ گونه پوشش بیمه ای برای دوچرخه ها مانند موتورسیکلت و سایر وسایل نقلیه در اثر تصادف وجود ندارد.
وی یکی دیگر از مشکلات زیرساخت ها را مشکل فرهنگ «تبلیغ» عنوان کرد. در جامعه دوچرخه به خصوص در استان جوم متهم به فقر یا ضعف مالی است، از سوی دیگر تبلیغات تولید و فروش خودرو منجر به واردات خودرو به عنوان کالای لوکس، استفاده از خودروهای مدرن تلقی می شود. . نوعی ارزش است، ضمن فرهنگ سازی، مردم را تشویق به قدم برداشتن، دوچرخه سواری نکردن می کند.
وی گفت: یکی از دلایل عدم توجه به دوچرخه سواری نبود پارکینگ برای دوچرخه بود. ما در جاده های عمومی، جلوی ادارات قفسه دوچرخه نداریم.» همچنین کمبود استحمام برای کارکنان اداری وجود دارد. مشکلاتی که با آن روبرو هستیم!»
وی با بیان اینکه توسعه شهری از جمله ایجاد پارکینگ دوچرخه، مسیرهای ویژه دوچرخه، توجه به پارک ها و مسیرهای ویژه در آنها ضروری است، اما کافی نیست. استفاده از دوچرخه را به عنوان وسیله حمل و نقل و سبک زندگی نپذیرفتیم، قطعا شاهد کمبود ورزش دوچرخه سواری خواهیم بود.
فخر ادامه داد. وی ادامه داد: جامعه ما باید به جایی برسد که این باور در بین همه شهروندان ایجاد شود، استفاده از دوچرخه به معنای انتخاب شیوه زندگی با هدف ارتقای کیفیت زندگی، کاهش هزینه های اقتصادی، ارتقای سطح سلامت و حفظ محیط زیست است. پس اگر این باور برای نهادینه سازی طراحی شهری باشد، قطعا تاثیرگذار خواهد بود، اما طراحی شهری مناسب به تنهایی برای دوچرخه سواری کافی نیست.
وی با اشاره به اینکه نقش مسئولان در همه جوامع امکان پذیر است، در کشورها اولین گام ورود مسئولان به این موضوع است، خاطرنشان کرد: جامعه ای که پزشکان، شهرداران، اعضای شورا و سایر مسئولان از دوچرخه برای حمل و نقل استفاده می کنند. شهرهای اولویت دار بدون شک تاثیر فکری قابل توجهی بر جمعیت جامعه خواهند داشت، از سوی دیگر سیاست مسئولان باید در راستای سیاست تامین دوچرخه، صندوق بیمه، تشویق و حمایت قانونی باشد.
فخر خاطرنشان کرد. جوم یک شهر کوچک است، نه تنها فاصله کمی از خانه تا محل کار دارد، بلکه اگر می خواهید از شرق به غرب یا شمال به جنوب پیاده روی کنید، سخت نیست و خیابان های هموار و بدون شیب تند. در بسیاری از شهرها استان جوم سختی رکاب زدن را کاهش داده است.
وی با اشاره به اینکه گروه ها و افراد محیط زیست به صورت انفرادی در این زمینه فعالیت می کنند، افزود: من هرگز چنین حرکتی را در ایالت کام ندیده ام. مسئولان، اما متاسفانه شورای دوچرخه سواری چندان فعال نیست، آن طور که ما می خواهیم مطالبات را مطرح نمی کند.
فخر اظهار داشت: موضوع ترویج دوچرخه سواری به یک اداره مربوط نمی شود و همه دستگاه های کشور باید درگیر شوند. مسئولان قضایی، قضایی و انتظامی، شورای دوچرخه، شهرداری و فرمانداری تشکیل شود.
وی افزود: مرزبانی به عنوان نهاد نظارتی بر تمامی ادارات بسیار موثر است، می تواند مقررات را تنظیم کند، به خصوص در شرایط فعلی که بحث کرونا است، استفاده از دوچرخه سواری بسیار ضروری به نظر می رسد، جامعه پزشکی. تایید کرد که بهترین وسیله حمل و نقل دوچرخه است، بنابراین اداره منطقه می تواند به ادارات اطلاع دهد و می تواند تسهیلات ویژه ای را برای کسانی که سفر می کنند فراهم کند.
انتهای پیام: