دکتر قانعی‌راد؛ جویا و کوشا در همه عمر

اگر می خواهم از دوست عزیزم و استاد فقید ، رفتار ذهنی و سیاست عملی دکتر سیدمحمد امین گنیراد بیان کنم ، به طور خلاصه ، در سه بند ، باید بگویم که غنیراد.

آ. او دانش جامعه شناختی را جدی گرفت. برای او جامعه شناسی بیشتر از زندگی و کار و نگرانی های شخصی بیشتر به زندگی مربوط می شد

(خویش فرما) او به عنوان یک استاد ، از روحیه دانشجویی خود دست نکشید چون راهی را به مقصد خود پیدا کرد. در نتیجه ، وی منتقد ، خود انتقادی بود و از ترسیدن راه خود را نمی ترسید ، زیرا هویت خود را با رزومه کاری خود مرتبط نمی کرد. نمونه ای از این امر توجه روزافزون وی به امور عمومی در سالهای اخیر بود ، در عوض فقط به موضوعات دانشگاه و سیاست علمی توجه داشت. این به معنای کاهش سهم علم و جامعه شناسی دانش و افزایش سهم جامعه شناسی عمومی است.

ب- نیاز به دانش جامعه شناختی برای وی درک بهتر مشکلات جامعه ایران و کمک به حل آنها بود. وی علاوه بر تدریس و تحقیق ، گفتگوهای دوستانه را به مباحث مربوط به موضوعات عمومی تبدیل کرده و آنها را به مشکلات علمی تبدیل کرده و آنها را مفهوم سازی کرده است تا جایی که راهی برای حل آنها وجود داشته باشد. با این حال ، شما نمی خواهید مشکلات خاص جامعه ایران به زور در اشکال عادی جامعه شناسی کاشته شود یا نظریه های شناخته شده جامعه شناسی مانند مباحث طبیعی ایران ایجاد شود.

ج- از نظر سیاست عملی و فعالیت اجتماعی ، وی از جامعه خواست در برابر دولت و بازار تقویت شود و نهادینه شدن و گسترش فرهنگ گفتگو در جامعه را ضروری دانست. شواهد این امر تلاش برای اتحاد و گسترش انجمن جامعه‌شناختی ، حضور در عرصه عمومی و مطرح کردن موضوعات اجتماعی در رسانه‌ها و فضای مجازی بود. وی همچنین نام خود را “جامعه شناسی بخش عمومی” برای کانال تلویزیونی تلگرام خود انتخاب کرد. وی معتقد بود درک و حل مشکلات جامعه ما نیاز به گفتگوی جدی دارد. دانشگاهیان با هم ، روشنفکران ، جامعه و دولت صحبت می کنند.

به گفته وی ، وی در جلسات مختلف شرکت کرد ، در حالی که جامعه شناس ، ضمن حفظ هویت حرفه ای خود ، با دانشمندان دیگر یا دارندگان وظایف رسمی وارد بحث و گفتگو شد ، تا اینکه او به جای اختلاف نظر و دیدگاه ، زمینه مشترک پیدا کرد و آنها را به مراکز همگرایی تبدیل کرد. به گفته وی ، این مذاکرات زمینه را برای شکل گیری خرد جمعی و لزوم حرکت به نظم اجتماعی و سیاسی مطلوب فراهم می کند. و سرانجام ، از اهمیت کمتری نیز نمی خواهم سادگی زندگی و دراویش را به شما یادآوری کنم که به لطف حضرت حافظ مزیت های بازار جهانی را دراویش و خوشبختی یافته اند. زمانه نام نیک غنی‌راد را فراموش نخواهد کرد.
گفته می شود جشن مهربانی او در بین بسیاری از عاشقان (هر جا که نام حافظ در این انجمن ظاهر شود).

* عضو انجمن جامعه شناسی ایران
* منتشر شده در روزنامه اعتماد | شنبه ، 15 ژوئن 1999