به نقل از طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس در رصدخانه جنوب اروپا در گارچینگ ، آلمان گفت: “حالا كه فسفین پیدا كردیم ، باید بفهمیم كه آیا این نشان از حیات دارد یا نه؟”
در 14 سپتامبر دانشمندان اعلام کردند که با استفاده از توده بزرگ شیلی Atacama و تلسکوپ جیمز کلرک مکسول در هاوایی ، حدود 55 کیلومتر بالاتر از سطح زهره ، فسفین را در جو ونوس کشف کرده اند. داده های رادیویی نشان می دهد که نور در طول موج میلی متر جذب می شود ، که مربوط به غلظت فسفین در جو است که 20 میلیارد است.
ستاره شناسان فسفین (ترکیبی سمی از هیدروژن و فسفر) را به عنوان علامت احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. جالب است بدانید که فسفین توسط برخی موجودات روی زمین نیز تولید می شود.
کلارا شوشا-سیلوا ، اخترفیزیکدان مولکولی در انستیتوی فناوری ماساچوست در کلمریج و یکی از نویسندگان مطالعه در مورد تشخیص فسفین ، گفت: “خوشبختانه عمر بی هوازی فسفین به طور کامل تولید می شود.” اما این گاز باید در فضای سخت و اسیدی زهره تجزیه شود.
این امر محققان را به این نتیجه رساند که باید مکانیسم شارژ گاز وجود داشته باشد که نشان دهنده تولید بیولوژیکی ناشناخته یا فرآیند شیمیایی باشد که دانشمندان هنوز توضیح نداده اند. محققان نشان داده اند كه در جوی كه فسفین یافت می شود ، به دور از خرد كردن فشارهای جوی و دماهای سوزان ، برخی از باكتری ها می توانند در هوا زنده بمانند.
قبل از بررسی جدی این احتمال ، دانشمندان می خواهند دریابند که آیا فسفین در ونوس واقعاً وجود دارد یا خیر ، زیرا برخی از محققان بدبین هستند.
متیو پسک ، بیوشیمیست فضایی از دانشگاه فلوریدا جنوبی در تامپا ، گفت: “این شک و تردید تا حدی به این دلیل است که محققان فقط یک خط جذب فسفین در داده های خود پیدا کرده اند ، بنابراین سایر محققان باید این موضوع را تأیید کنند.” قرار دادن:
اکنون ستاره شناسان امیدوارند که با تلسکوپ های دیگر روی زمین آن را ردیابی کنند. ایسون دیتمن از ماساچوست ، دانشمند سیاره ای در موسسه فناوری ماساچوست ، كه قصد دارد مشاهدات خود را با سوزا-سیلوا انجام دهد ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده خواهیم كرد.” یکی از این ابزارها بخشی از تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی است. ابزار دیگر رصدخانه مادون قرمز استراتوسفر ناسا است.
رصدخانه استراتوسفر مادون قرمز ، معروف به SOFIA ، یک رصدخانه هوایی است. این رصدخانه که به طور مشترک در اختیار مراکز هوافضای ناسا در آلمان است ، روی هواپیمای بوئینگ 747 SP سوار شده و به یک بازتابنده 2.5 متری مجهز شده است که برای مشاهده آسمان از فاصله 1 تا 655 میکرومتر طراحی شده است.
مشاهدات مادون قرمز و سایر طیف ها به دانشمندان اجازه می دهد تا به دنبال سایر خطوط جذب مرتبط با فسفین باشند و راهی برای اثبات وجود آن پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات بیشتری در مورد مکان فسفین ، نحوه تغییر آن در طول روزها یا هفته ها ارائه دهند. دیتمن و سایر محققان امیدوار بودند که زهره را در ژوئیه 2020 ببینند ، اما شیوع ویروس کرونا آن را به تأخیر انداخت.
دیتمن گفت: “ما امیدواریم که در آینده اطلاعات جدیدی دریافت کنیم.”
دانشمندان علاوه بر کاوش در زمین ، برای مطالعه سایر سیارات نیز بسیار تلاش کرده اند. قرار است در ماه های آینده سه مأموریت به ونوس پرواز کنند. این مأموریت ها شامل فضاپیمای BepiColombo آژانس فضایی اروپا (ESA) ، آژانس اکتشاف هوافضا Aponia ژاپن در حال چرخش به دور عطارد و مدار خورشیدی آژانس فضایی اروپا و مدارگرد خورشیدی پارکر ناسا است. آنها هستند ، خواهند شد.
نماهای این فضاپیما مفید هستند زیرا محدود به جو زمین نیستند. اما لازم به ذکر است که این کاوشگرها برای دیدن سیاره هایی مانند سطح عطارد یا خورشید طراحی شده اند ، بنابراین مشخص نیست که آیا آنها به اندازه کافی حساس هستند تا فسفر را در جو ونوس تشخیص دهند.
Bipi Colombo شانس کمی برای تشخیص گاز در هنگام پرواز در ماه اکتبر و شانس بیشتری برای استفاده از یک دستگاه مادون قرمز در ماه آگوست آینده خواهد داشت. کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین می تواند این گاز را با دستگاهی که برای مطالعه ذرات خون طراحی شده است ، تشخیص دهد.
نور روافی ، اخترفیزیکدان از دانشگاه پسران هاپکینز در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه مریلند که دانشمند مأموریت پارکر است ، گفت: “بعید است ، اما من کاملاً آن را رد نمی کنم.”
این فضاپیما در حال حاضر به دور ونوس می چرخد ، چه این کاوشگر Akatsuki باشد یا Venus Weather Probe یا Planet-C ، یک کاوشگر فضایی است که توسط آژانس اکتشافات هوافضای آپونیا به منظور مطالعه جو ونوس در مدار قرار گرفته است.
کاوشگر آپونیک ژاپن در سال 2015 وارد مدار ناهید شد ، اکنون در حال مطالعه وضعیت هوا در ناهید و جستجوی آتشفشان است. اگرچه این کاوشگر ابزار دقیق مورد نیاز برای ردیابی مستقیم فسفین را ندارد ، اما می تواند با روش های دیگر به دانشمندان کمک کند.
تاکهیکو ساتو ، دانشمند پروژه در آژانس اطلاعات هوافضا Take Aponia گفت: “جو و ابر اساس زندگی هستند.” ما می توانیم اطلاعاتی در مورد آن ارائه دهیم.
امیدوار کننده تر احتمالاً مأموریت هایی است که هم اکنون در دست توسعه است و می تواند برای شناسایی بهتر فسفین مورد استفاده قرار گیرد. H. از مرکز هوافضای آلمان هلبرت ، یکی از اعضای تیم پکن کلمبو ، گفت که این کشف باعث توسعه سریع این ماموریت ها می شود.
سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) یک مدار ناهید به نام “شوکرایان -1” دارد که قرار است از سال 2025 آغاز شود. آژانس فضایی هند به درخواست مجله Nature برای اظهارنظر در مورد برنامه های خود برای زهره پاسخ نداده است. اما سانجی لیمای ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون ، می گوید آژانس فضایی هند وقت زیادی برای بررسی ابزارهای خود دارد. اگر آنها این فرصت را از دست بدهند اشتباه بزرگی است.
ایالات متحده در حال مطالعه اروپا نیز در حال بررسی مأموریت های ونوس است که می تواند اطلاعات مفیدی درباره زیستگاه این سیاره را فراهم کند یا حتی به طور مستقیم علائم حیات را جستجو کند.
سو اسمرکار از مأموریت جت VERITAS ناسا ، که نشانه های زندگی را کنترل می کند ، گفت: “Viritas صدها کیلوگرم جرم دفع اضافی دارد که ناسا می تواند از آن استفاده کند.” از آن برای ساخت فضاپیماهای کمکی کوچک استفاده کنید که برای این منظور طراحی شده اند.
“VERITAS” به معنی “ظرفیت انتشار ونوس ، علوم رادیویی ، تداخل سنجی راداری کامپوزیت ، توپوگرافی – طیف سنجی” است. به توانایی انتشار یا انتشار ماده ، توانایی انتشار تابش از طریق سطح یک جسم گفته می شود. این توانایی انتشار تابش خاصیت ماده ای است که نسبت انرژی تابش شده از ماده را به انرژی تابش شده توسط جسم سیاه روی همان بدن بیان می کند. راداری با دیافراگم مصنوعی تداخل سنجی ، که به InSAR یا IfSAR نیز معروف است ، یک روش راداری در ژئودزی است ، یک احساس از راه دور که از تداخل سنجی برای ارسال و دریافت امواج فاز استفاده می کند. به شما امکان می دهد یک مدل سه بعدی از سطح ایجاد کنید.
آنها می گویند این مأموریت ارزان است ، دو سال طول می کشد. در طی این مأموریت ، فضاپیمای ترایدنت ماهواره ای را در مدار ونوس قرار می دهد که قادر به تجزیه و تحلیل کامل سطح سیاره خواهد بود. هدف اصلی این مأموریت ، به رهبری آزمایشگاه موتور ناسا ، درک تفاوت ها و شباهت های بین زهره و زمین است. این فضاپیما به چندین حسگر مجهز است که می تواند با ایجاد یک نقشه توپوگرافی سه بعدی از ناهید ، فعالیت های تکتونیکی و آتشفشانی سیاره را مطالعه کند. علاوه بر این ، می تواند دمای سیاره و میدان گرانشی آن را اندازه گیری کند.
پاسك در پایان گفت: “الگوسازی در حال حاضر پاسخی منطقی است.” بیشتر شیمی که ما برای زمین تصور می کنیم روی آب تأثیر می گذارد. در ونوس اینگونه نیست. بنابراین آزمایشات زیادی وجود دارد که هیچ کس قبلاً آنها را انجام نداده است. پاسک گمان می کند که فسفین ونوس وجود زیست شناسی را به جای فرآیند شیمیایی ناشناخته نشان می دهد.
او اضافه کرد. “من فکر می کنم این امکان وجود دارد ، اما شک دارم. این معما را فقط می توان با داده حل کرد.
2323