چرا تیم امید با این ستارگان المپیکی نشد؟

به گزارش سرگرمی برای همه ، روزنامه “اعتمادوی گفت: در آخرین روز از قدرتمندترین مرحله ورزشی جهان ، بازی های المپیک ، زمانی که برزیل مدال طلای فوتبال را کسب کرد ، مطمئناً چیزی جز آه و پشیمانی یک هوادار فوتبال باقی نمانده بود. درباره سربازان ایرانی که از فوتبال المپیک جان سالم به در بردند نوشت. آه ، حیف است که اگر قهرمانی یزدانی ، فرو و باستان شناسی نبود ، مطمئناً صد برابر می شد. البته اگر سوزنی از منطق داشته باشیم ، بد نیست قبل از گرفتار شدن در تکواندو ناشنوا و انتقاد از دو و میدانی ، در مورد کمی فوتبال بلند پروازانه صحبت کنیم.

آغاز ناکامی فوتبال ایران در رسیدن به المپیک 2020 توکیو را باید در بهار 1998 جستجو کرد. در جایی که ایران میزبان اولین دور مقدماتی بازی های المپیک بود ، امیدهای زیادی وجود داشت که راه را برای پیشرفت راحت در همان دور هموار کند. با این حال ، معادلات حساب از بین رفت. علیرغم میزبانی مسابقات ، ایران نتوانست گروه خود را در تهران هدایت کند که در نهایت در دور دوم به عنوان یکی از دو تیم برتر منطقه آسیا انتخاب خواهد شد. از آنجا می توان حدس زد که کار رفتن به توکیو در عمل فقط در کلمات دشوار است. با صعود به عنوان یکی از تیم های دوم در مرحله مقدماتی اول ، مشخص بود که ایران در دور پایانی این رقابت ها وارد گروه سخت می شود. اتفاقی افتاد که وقتی ایران با ازبکستان ، کره و چین همکاری کرد ، هیچکس تعجب نکرد. ایران مقابل کره باخت ، با ازبکستان مساوی کرد و چین را شکست داد تا این چهار امتیاز به صعود او به دور بعدی کمک نکند. به طور خلاصه ، از کمیته ملی المپیک از وزارت ورزش گرفته تا مربی حمید استیلی که جانشین مرحوم کرانچار شد ، همه عواملی بودند که دست به دست هم داد تا او را از حضور در المپیک 50 ساله پشیمان کند. از رفاه جوانان ما تا غیرت زیاد آنها همه دلایلی بود که این زمان عمیق تر از همیشه شد.

در زیر ، ما لیستی از 11 نوجوان را گردآوری کرده ایم که می توانند شهرت فوتبالی ما در المپیک را داشته باشند و حتی روی سکوها آنها را در خواب ببینند.

1- مهدی ها آیدین

پادشاه بی چون و چرای خط حمله استقلال که از کیفیت بالای تمام سیم های خاردار ایران و آسیا عذاب می کشید ، مطمئناً درخشش در این مبارزات دشوار نبود. پسری که همه میلیاردرهای آسیایی شب و روز بدنبال آن هستند ، از مرد بازیهای المپیک دور نبود ، اگر …

2- الهیار صیادمنش:

تعداد کمی مربی در مسابقات قهرمانی اوکراین وجود دارند که آرزوی داشتن آن را ندارند. پسری که مدت ها در لیست تیم های ملی بوده است. او که تبدیل به پدیده لیگ اوکراین شد ، ستاره “استقلال” شد و حتی گل تیم ملی را هم به ثمر رساند.

3- مهدی عبدی

شهرم خوشاتیا یحیی که در هر سکانسی ، در هر نقشی می توانست ابر مرد پرسپولیس باشد ، باید بیشترین حسرت را برای نرفتن به تیم امید و سپس نرفتن به المپیک داشته باشد. فرشاد پیوس امروز ، هواداران پرسپولیس در آسمان فوتبال کشور دارای شهرت هستند ، گل های او را می توان در حساس ترین اختلافات قرمزها مشاهده کرد و با هشت گل در لیگ ، می تواند ناجی ایران در المپیک باشد. به

4- نور امید

مدافع چپ محرم که همه تیم ها سر و دست خود را برای او می شکنند ، چه در استقلال ، چه در سپاهان و چه در تیم ملی ، با نفر اول چپ بازی می کند. مردی که بارها در سنین جوانی به تیم امید و بزرگسالان خدمت کرده است و به دلیل تجربه بیشتر نسبت به سایر بازیکنان ، می تواند رهبر و ستاره امیدها باشد.

5- محمد محبی

پسر بوشر فقط دو فصل می خواست ، به طوری که حتی تیم هایی که از آب عبور می کردند اولین مشتری او بودند. ستاره ای که حتی اگر تاثیر مستقیم روی دروازه نداشته باشد ، در نقش کوچک خود به تیمش کمک می کند. آیا وینگر پاشازاده ، که بارها سلاح Wilmots و Sku ichi i çek بوده است ، پیدا شده است و نه حلقه گمشده در دور مقدماتی المپیک؟

6- عارف هو اولام

کاناوارو استقلال ، چه تحت کنترل آسترا باشد یا فکری و مجیدی ، چهره دائمی خط دفاعی آبی ها است. مرد جوانی که به سرعت شهرت یافت می تواند قلعه نفوذ ناپذیری از ارتش امیدها باشد.

7- عارف آغاسی

کلید جاواد نکونام در این فصل در تمام پست های دفاعی بازی کرده است ، او دفاع را مخفی نگه داشته است. پیشرفت او در دعوت به تیم ملی باعث شد که او در این لیست قرار گیرد. ادامه درخشش او باعث شد تا اسکوچیچ به تیم ملی دعوت شود تا بتواند موفقیت های باشگاهی خود را در سطح ملی ادامه دهد. پسری که سبک بازی او به طرز شگفت آوری شبیه به محمد خاکپور است.

8- حسین پورحمیدی

دروازه بان دوم “استقلال” که به دلیل عدم گلزنی اش توسط “آلومین” اسیر شده بود ، آنقدر تشنه بازی بود که در همه بازی ها درخشید و جزو سه مدافع برتر لیگ شد. با وجود مهاجمان خوبی مانند فرعباسی و گوهری ، از نظر کارشناسان ، او در صورت صعود مهره شایسته تری داشت ، دروازه بان تیم ملی.

9- afar سلمان

چپ دست خوب جنوبی که قطعاً با بازی حتی به قهرمانی پرتغال به تیم ملی رسید. او با چنان سطح بالایی بازی می کند که با وجود سن کم ، با بازیکنان باتجربه ای مانند حاجصفی و محمد رقابت می کند و بی شک نگین سالهای نه چندان دور تیم ملی است.

10- یاسین سلمان

این جوان 19 ساله از گرگان هر آنچه را که برای ستاره شدن نیاز دارد در اختیار دارد. این هافبک در حمل توپ بی نظیر است. او تکنیک بسیار بالایی دارد و محکم و حساب شده به توپ ضربه می زند. اگرچه بیشتر ذخایر در زمین بیرون آمدند ، اما این آمار فوق العاده ای را در لیگ به جا گذاشت. 260 دقیقه 4 گل و 2 پاس گل به معنی یک گل یا یک پاس گل در هر 3 ربع است. آیا این برای یک هافبک در فوتبال ما منحصر به فرد نیست؟

11- مجتبی نجریان

استوانه فولادی خوب که در جوانی مقابل تیم های بزرگ درخشید ، نامش را بر سر زبان ها انداخت و حتی به تیم ملی اضافه شد. فاصله ستاره ساخته شده توسط نکونام را به هیچ وجه نمی توان در نظر گرفت ، زیرا موفق شد بهترین وینگرهای تیم ملی شود.

انتهای پیام: