سیدمحمود دعایی؛ در مقام محمود

اولین:
عصبی بودن و حالت تهوع دو اکسیری هستند که در هر کسی متبلور می شوند. آرامش را در وجودش دمید. سعدی (KHAON) گفت ضرر نکن

چگونه می توانم شکرگزار این نعمت باشم؟
من به زور به مردم ظلم نمی کنم

زبان نامرئی هم گفت.
به دنبال آزار و اذیت نباشید و آنچه را که می خواهید انجام دهید
که در شریعت ما چیزی جز این گناه نیست

اما توهین نشدن مهمتر از آزرده نشدن است، زیرا انسان همیشه رنج می برد. ریشه ناامیدی در انتظارات برآورده نشده است. شمس به تبریز گفت. اگر انسان رنجی برد، با او نیز جنگ است (مقالات صفحه 2). این جنگ همان فشار روح برای خواستن و انتظار است.

حافظ علیه رحمت گفت

بیایید وفادار باشیم، سرزنش کنیم، شاد باشیم
این راه ما برای کافر بودن است که باید صدمه ببیند

آنها گفتند:
اگر نارنجی می خواهید، در صورت رنج و شکست
مرجان و مرنج و هر که مرجان را آزار دهد

تحت تعقیب قرار گرفتن و وفادار بودن. این برای افرادی است که نه تحریک کننده هستند و نه تحریک کننده

دعا؛ او نه به کسی توهین می کند و نه برای کسی متاسف است.

دومین.
فدای روح انسانهای کمیاب
که کم و بیش برنگشت کم و بیش

نماز از معدود کسانی بود که روش دفع را بر حذف ترجیح داد؛ ابتدا تعلق به دنیا را قبول نداشت.

ایشان به مرحوم علامه طباطبا فرمودند.
تعلق بدتر از بت های ظاهری است، زیرا در بت های ظاهری استقلال محسوب نمی شود، زیرا.

دعایی بود که بدنت را رها کردی که پیراهن نخواستی (بَرَکَتَ بَعْدَهُ تا پیراهن نخواهی)

او مصمم است زیرا نمی تواند خوب زندگی کند
متعلق به این دلیل است که او فرد خوبی نیست

رهبر معظم انقلاب در پیام خود بر نکات زیر تاکید کردند.

سوم.
دوستیابی عشق در این دریای عمیق
غرق شدند و به آب کثیف برنگشتند

حضرت ملا الموحد در خطبه 183 نهج البلاغه فرمودند:

بدنم را از من دور کن از بدنت بگیر، به روحت بده.

نماز باعث شد که بدن برای تغذیه روح سخت کار کند.

پرده پشت نماز حتی پرده را از چشمانش کنار زد. خودش را ساخت و هرگز از افکار دست نیافتنی دیگران ناراحت نشد.

او همیشه برای کمک به دیگران مراجعه می کرد. خیلی ها هستند که حاضرند کار دیگری را باز کنند، اما نمی خواهند آبروی خود را خرج کار دیگران کنند، اما او برای این کار دعا کرده است، هرگز به کسی علاقه نداشته است.

چهارم
آنها نقص را به شما نشان دادند
که «توحید مواد افزودنی را از بین می برد».

حذف افزونه ها به معنای عدم نسبت دادن چیزی به آن است. با این معیار، او یک دعای توحیدی بود، زیرا هرگز هیچ یک از خدماتی را که به او انجام شده نسبت نداد. نویسنده در سال های آشنایی با این مرد خدا هرگز ندیده است که او از کارهای خوبش تعریف و تمجید کند. او آن ویژگی ها را نداشت، اما ملکه وجودش بود. آخرین جلسه ما چهارشنبه 25 ژوئن همین ماه بود. در اتاقش در مؤسسه اطلاعات، مثل همیشه سرگرمی نداشت. به نظر او همه قابل احترام بودند.

پنجم.
عاشق شوید و یک روز دنیا کار خواهد کرد
نقش ناگفته هدف سمینار

دعا واقعا عاشقانه بود. عشق این هدیه را به عاشقی می دهد که بتواند توجه او را از معشوق منحرف کند. دعا عاشق نسل بشر بود و فصل ها نتوانستند از این عشق بکاهند. دیدن آن انگیزه های مثبتی ایجاد کرد. ناپدید شدن او باعث احساس بی کفایتی شد او یکی از آنها بود

تا زمانی که بمیری زنده ای!
این به این دلیل نیست که شما در حال مرگ هستید (سنایی)

سید محمود دعا در مقام محمود ماند و محمود رفت.

مجموعه یادبود گروه نخبگان سرگرمی برای همه سیدمحمود دعایی