ساخت پلیمر با هارد دیسک و حافظه

به گزارش خبرگزاری سرگرمی برای همه این پلیمر کم هزینه داده ها را به عنوان فرورفتگی ها در خود ذخیره می کند و یک کد کوچک در الگوهای روی سطح خود ایجاد می کند که اندازه تورفتگی ها نانومتری است.

چنین معماری نوید ذخیره سازی اطلاعات بیشتری نسبت به هارد دیسک معمولی را می دهد.اطلاعات موجود در این پلیمر جدید آزمایشگاه چالکر دانشگاه فلیندرز را می توان در عرض چند ثانیه با انفجارهای کوتاه گرمایی پاک کرد و آن ها را چندین بار مورد استفاده مجدد داد.

جزئیات مربوط به این کار در قالب مقاله ای با عنوان Probe-Based Mechanical Data Storage on Polymers Made by Inverse Vulcanization در نشریه Advanced Science به چاپ رسیده است.

ابیگیل مان از محققان این پروژه گفت: این تحقیق پتانسیل استفاده از پلی سولفیدهای ساده و تجدیدپذیر را در ذخیره سازی داده های مکانیکی باز می کند که جایگزینی با مصرف انرژی کمتر چگالی بالاتر و پایدارتر برای فناوری های فعلی است.

این پلیمر از مواد ارزان قیمت گوگرد و دی سیکلوپنتادین ساخته شده از یک میکروسکوپ نیروی اتمی و یک ابزار کاوشگر برای ایجاد و خواندن فرورفتگی ها استفاده می کند.

جاستین چالکر نویسنده ارشد مقاله مربوط به این پروژه گفت که این توسعه آخرین نمونه از پلیمرهای عصر جدید است که قادر به ایجاد تفاوت در طیف گسترده ای از صنایع خواهد بود.

چالکر گفت: «عصر داده های بزرگ و هوش مصنوعی به طور فزاینده ای تقاضا برای راه حل های ذخیره سازی داده ها را افزایش می دهد. راه حل های جدیدی برای نیازهای رو به رشد محاسباتی و ذخیره سازی داده ها در عصر اطلاعات مورد نیاز است.

با استفاده از این روش تیم دانشگاه فلیندرز چگالی ذخیره سازی داده ها را نسبت به درایوهای هارد دیسک معمولی افزایش دادند.

این روش اجازه می دهد تا نوشتن خواندن و پاک کردن داده ها بارها تکرار شود که در محاسبات و ذخیره داده ها مهم است. مفهوم ذخیره سازی داده ها به صورت تورفتگی روی سطح مواد قبلاً توسط غول های محاسباتی مانند IBM LG Electronics و Intel مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که این راهبرد ذخیره سازی داده های مکانیکی بسیار امیدوارکننده بوده اما نیاز به انرژی بالا هزینه قابل توجه و پیچیدگی های مواد ذخیره سازی داده برخی از موانع تجاری سازی این فناوری بوده است.

پانکاج شارما و کریستوفر گیبسون می گویند که این پلیمر با ساختار فیزیکی منحصر به فرد خود به نیروی مکانیکی اجازه می دهد داده ها را از طریق یک تورفتگی رمزگذاری کند؛ ساختار شیمیایی آن امکان سازماندهی مجدد سریع پلیمر را پس از گرم شدن برای پاک کردن آن تورفتگی فراهم می کند. این ویژگی ها چالش ها پیشین در مسیر استفاده از فناوری فرورفتگی را برطرف می کند.

انتهای پیام/