روزهای کودتا – سرگرمی برای همه

به گزارش سرگرمی برای همه ، این روزنامه اعتماد او نوشت: “توطئه و خرابکاری برای سرنگونی دولت دکتر دکتر محمد مصدقی تقریباً در هفته های اول ریاست جمهوری وی آغاز شد و چندین ماه (مه 1931 تا آگوست 1931) در طی آن دو سال به طول انجامید. در یک زمان او بر همه دشمنان خود ، مخالفان برتر بود ، هیچ چیز مانع از اجرای برنامه های او نشد ، اما بعد از آن او رفت – در همان زمان هزاران و یک دلیل متحدین خود را از دست داد ، یکی پس از دیگری – با مشکلات بزرگتری ، توطئه های پیچیده تر روبرو شد. او بیش از آنچه انتظار داشت ، دچار دردسر شد.

حلقه تحریم های اقتصادی در حال افزایش است و فشار خارجی در حال افزایش است و تعداد معترضین در حال افزایش است. البته مصدق دولت را محکم نگه داشت ؛ او هنوز طرفداران بسیاری داشت که به او گوش می دادند ؛ آنها از آنچه که آنها “مبارزات تاریخی ملت ایران” نامیدند پشتیبانی می کردند.

بنابراین ، حذف مصدق از سمت نخست وزیر به نظر نمی رسید حداقل در کوتاه مدت و به روشی قانونی برای مخالفان خود که می خواستند هر چه سریعتر او را سرنگون کنند ، راه دیگری وجود نداشت جز حمله مستقیم با زور.

خود محمدرضا شاه (که در اوایل دهه 50 هنوز غیرقابل اعتماد بود) از استفاده از گزینه دوم اجتناب کرد ، اما دشمنان داخلی و خارجی مصدق او را ترغیب کردند – یا در حقیقت او را مجبور کردند – در این پرونده نقش مستقیمی داشته باشد – برای امضای تصمیم حذف نخست وزیر.

البته مصدق با استعلام های بی سابقه خود (اگر نه مشکوک ، بدون شک غیرقابل اعتماد) ، انحلال مجلس (4 اوت در تهران ، 10 اوت در شهرها) و برچیدن یکی از دژهای وی ، مخالفان خود را حتی ساده تر کرد. به دست دشمنانش افتاد.

دشمنان مصدق آخرین مرحله از برنامه کودتا را از اواسط ماه اوت آغاز کردند ؛ آنها اولین ضربه را در شب 25 ماه همان ماه زدند ، اما مصدق بودجه را عملی نکرد.

سهراب یزدانی در کتاب خود با عنوان “کودتا در ایران” می نویسد. “مصدق از برنامه کودتا آگاه بود ، او می دانست که این پیام چیزی غیر از پوشاندن توطئه کنندگان نیست. “مکاشفه ها همان چیز را نشان دادند.”

سربازان برای دادن دستور به لباسهای رزمی می آمدند. این درحالی است که آنها ارتباطات تلفنی را قطع کردند ، دو وزیر و اعضای پارلمان را دستگیر کردند. آنها برای دستگیری وی به سمت رئیس ستاد رفتند ، اما موفق نشدند. مصدق همچنین موضوع قانون اساسی را مطرح کرد.

شاه حق عزل یا عزل وزیران را نداشت و تعطیلی مجلس به او این حق را نداد.

طبق گفته های مصدق ، شاه نامه های سفید را امضا کرده است و توطئه گران متن مطلوب را درج کرده اند. در این مرحله ، و دولت با یک ضدحمله مؤثر و ظاهراً این طرح را برای براندازی آن مختل کرد.

ادامه داستان به معنای راهپیمایی در روزهای بعد ، شورش در پایتخت ، در تعدادی دیگر از شهرها ، استمرار برخی اعضای جبهه ملی برای برچیدن سلطنت است و مصدق از هواداران خود خواست كه خود را مهار كنند ، به خانه برگردند ، میدان را به دست توطئه كنندگان کودتا كنند. »

انتهای پیام: