رضاشاه و حکومت شوروی – سرگرمی برای همه

به گزارش سرگرمی برای همه، این روزنامه اعتماد او می نویسد: «در 9 آبان 1304، تهمت زن مجلس شورای ملی، حتی شاید با یک تصمیم تقریباً قانونی، به زندگی خاندان کاجار پایان داد و تا 21 آذرماه با ورود خاندان پهلوی به پایان رسید. حکومت به یک دولت موقت به ریاست سردار سپه سپرده شد. انگلیسی ها «این دولت موقت را پذیرفتند» و اولین کشوری بودند که سلطنت پهلوی را به رسمیت شناخت. حکومت شوروی با سرنگونی قاجارها و تأسیس سلسله جدیدی در ایران همراه بود.

علیقلی انصاری که در آن زمان سفیر ایران در اتحاد جماهیر شوروی بود، با سرپرست وزارت امور خارجه کشورمان گفت‌وگو کرد و نظر آنها را درباره تغییراتی که در ایران رخ می‌دهد جویا شد. وی نتایج مذاکرات خود را در 16 آبان به تهران گزارش داد.

او گفت. مقامات شوروی نسبت به تصمیم مجلس شورای ملی ما مثبت نظر دارند، آنها امیدوارند که پس از انتقال اخیر به ایران، روابط دو کشور بهتر و صمیمانه‌تر شود.» رضاشاه نیز از طریق این سفیر به وزارت امور خارجه شوروی پاسخ داد. من در هر یک از مناصب خود، نزدیکی و اتحاد دولت‌های شوروی و ایران را بر اساس قوی‌تر تقویت خواهم کرد و وسایل پایان روابط و توسعه را فراهم خواهم کرد. تجارت و دوستی.”

البته مقامات شوروی امیدوار بودند که تحولات ایران فراتر از تغییر خاندان سلطنتی باشد، نظام سیاسی را به کلی تغییر دهد، به جای سلطنت در ایران حکومت جمهوری اعلام کنند، حتی اگر غیردموکراتیک باشد، حتی در دوران دیکتاتوری شکست ناپذیر و رئیس جمهور مادام العمر. از جمله تصمیم گیرندگان دوران شوروی، رضا شاه بود که او یک رهبر مترقی بود که برخلاف سیاستمداران قدیمی دربار قاجار، می‌توانست نقش مؤثری در مدرن‌سازی جامعه ایران ایفا کند.

آنها معتقد بودند که رضاشاه جامعه ایران را از شر روابط شیطانی ارباب نجات می دهد و خانه های ایلیاتی جایگزین آنها می شود. به ویژه، وی را شکست داد و به حاکم خوزستان شیخ خزعل «که نمونه ای از قدرت فئودالیسم در ایران بود» سپرد و حکومت خودمختار او را سرنگون کرد.

آنها حمله به خوزستان را سرکوب شیخ خزعل دلیلی بر مخالفت رضاشاه با انگلیسی ها می دانستند، زیرا خوزستان به طور سنتی یکی از بلندی های جولان انگلیس بود و شیخ خزعل به همدستی و وابستگی به آنها معروف بود. او، سوسیالیست‌های ایرانی، علی‌رغم برخی انتقادات کوچک در آغاز، دغدغه‌های نه چندان جدی‌شان، رضاشاه را به دیگر سیاستمداران ترجیح دادند، او را در سرنگونی شجاعان و به قدرت رساندن او همراهی کردند. البته سوسیالیست‌های ایرانی نیز مانند «حامیان شوروی» خود، تبدیل نظام سلطنتی را به انتخاب بهتری برای ایران می‌دانستند، برای انتقال از سلسله‌ای به سلسله دیگر، برای ادامه سلطنت، اندکی تردید داشتند. آنها به آنها پیوستند و حتی به تغییر خانواده سلطنتی هر چه سریعتر کمک کردند و این جبهه را تقویت کردند. بدین ترتیب او بدون مخالفت خارجی با صدارت به قدرت رسید و دولت شوروی بلافاصله پس از آنکه دولت انگلیس دولت جدید ایران را به رسمیت شناخت و به شاه جدید تبریک گفت».

انتهای پیام: