دسر های کره ای چاپسالتئوک Chapssaltteok

فراتر از نوآوری های تکنولوژیک کره جنوبی دنیایی غنی از طعم ها و فرهنگ غذایی دارد که دسرهای آن بخش جذاب و پرطرفداری از این گنجینه هستند. این شیرینی های متنوع از دستورالعمل های باستانی دربار سلطنتی گرفته تا خوراکی های محبوب خیابانی با استفاده از مواد اولیه سالم و مقوی مانند برنج لوبیا عسل میوه ها و آجیل تهیه می شوند. بسیاری از این دسرها گزینه های مناسبی برای افرادی هستند که به دنبال خوراکی های بدون گلوتن یا وگان می گردند. آشنایی با این دسرهای خوشمزه می تواند پنجره ای جدید به فرهنگ غذایی کره جنوبی برای شما باز کند.

چاپسالتئوک یکی از دسرهای محبوب و سنتی کره جنوبی است که بافتی نرم جویدنی و کمی متراکم دارد. ماده اصلی این دسر برنج چسبناک است که پس از پخته شدن و کوبیده شدن به خمیری انعطاف پذیر تبدیل می شود.

معمولاً این خمیر برنجی با خمیر شیرین لوبیا قرمز پر می شود. این ترکیب طعم و بافت خاصی به چاپسالتئوک می بخشد که آن را از سایر دسرهای برنجی متمایز می کند.

شباهت ظاهری و بافتی چاپسالتئوک به موچی ژاپنی باعث شده که گاهی اوقات به آن «موچی کره ای» نیز گفته شود هرچند که تفاوت های ظریفی در ترکیبات و روش تهیه آن ها وجود دارد.

در برخی دستورالعمل های سنتی قسمت بیرونی چاپسالتئوک با پودر چای سبز ماتچا پوشانده می شود که رنگ سبز و طعمی ملایم به آن می دهد. این دسر نه تنها به خاطر طعم و بافتش محبوب است بلکه در فرهنگ کره جنوبی جایگاه ویژه ای دارد.

گاهی اوقات خانواده ها به دانش آموزانی که امتحان مهمی در پیش دارند چاپسالتئوک می دهند؛ این کار به نشانه ی آرزوی موفقیت و چسبیدن نتایج خوب به آن هاست درست مانند چسبندگی خود دسر.

تهیه چاپسالتئوک در خانه به خصوص برای سرگرمی و مشارکت دادن کودکان نسبتاً آسان است و تجربه ای شیرین از آشپزی سنتی کره را فراهم می کند.

یاکسیک نوعی کیک برنجی شیرین و غنی است که اغلب در مناسبت های خاص در کره تهیه می شود. این دسر از ترکیب برنج گلوتین بخارپز شده با عسل آجیل میوه خشک عناب و شاه بلوط تهیه می شود.

پس از ترکیب مواد سس قهوه ای تیره رنگی که از شکر کارامل شده دارچین سس سویا و روغن کنجد تشکیل شده به آن اضافه می شود. سپس کل مخلوط بخارپز می شود تا طعم ها به خوبی ترکیب شده و برنج کاملاً پخته شود.

یاکسیک در ابتدا چسبناک و گرم است و معمولاً با قاشق از ظرف یا سینی برداشته می شود. پس از سرد شدن بافت آن محکم تر شده و می توان آن را به راحتی به صورت مربع هایی برش داد و مانند یک شیرینی با دست میل کرد. این دسر به دلیل مواد مغذی و طعم شیرین و دلچسبش محبوبیت زیادی دارد.

نورنجی در واقع لایه ترد و طلایی برنج سوخته ای است که در ته قابلمه باقی می ماند. این میان وعده یا دسر ساده را می توان با برنج از قبل پخته شده یا برنج تازه که در ته ظرف کمی بیشتر حرارت دیده تا برشته شود تهیه کرد.

نورنجی را می توان به تنهایی به عنوان یک میان وعده ترد و خوشمزه خورد اما اغلب با پاشیدن مقداری شکر روی آن به عنوان یک دسر ساده سرو می شود. بافت ترد و طعم کمی کاراملی آن تجربه ای متفاوت از برنج را ارائه می دهد و گاهی اوقات همراه با نوشیدنی بعد از غذا میل می شود.

گگل تتوک کیک های برنجی بخارپز کوچکی هستند که معمولاً به شکل گلوله های یک لقمه ای و رنگارنگ تهیه می شوند. این دسر در کره جنوبی به عنوان «کیک عسلی» نیز شناخته می شود زیرا به طور سنتی در شربت عسل غوطه ور می شود.

حتی در تهیه ساده ترین انواع آن ممکن است با کنجد پر شده یا با پودر سویای بوداده ترکیب شود تا طعم و بافت متنوعی داشته باشد. گگل تتوک را می توان در بسیاری از فروشگاه های شیرینی فروشی در کره یافت و به عنوان دسر یا میان وعده ای شیرین و دلچسب محبوب است.

داسیک نوعی شیرینی تزئینی و ظریف کره ای است که به طور سنتی همراه با چای سرو می شود. ورود این شیرینی به کره با فرهنگ نوشیدن چای گره خورده و در ابتدا بیشتر مخصوص طبقات بالای جامعه و دربار سلطنتی بود.

داسیک از مواد مختلفی مانند آرد برنج آرد شاه بلوط کنجد سیاه یا لوبیا تهیه می شود. نکته مهم در تهیه آن استفاده از قالب های مخصوصی به نام داسیکپان است که نقش ها و طرح های زیبایی بر روی شیرینی ایجاد می کنند.

داسیک در رنگ های متنوعی تهیه می شود و هر دو عامل شکل و رنگ در تهیه آن اهمیت دارند زیرا اغلب معانی فرهنگی خاصی را منتقل می کنند. این شیرینی کوچک نه تنها طعمی دلپذیر دارد بلکه یک اثر هنری خوراکی نیز محسوب می شود.

هوآجون یک پنکیک زیبا و منحصربه فرد کره ای است که با گل های خوراکی تزئین می شود. این دسر به طور سنتی در فصل بهار و با استفاده از گلبرگ های آزالیای کره ای شکوفه گلابی گل رز یا گل داوودی تهیه می شود.

ریشه هوآجون به سلسله گوریو بازمی گردد زمانی که زنان در جشنی سنتی به نام هوآجون نوری (جشن گل و پنکیک) در پیک نیک ها این پنکیک ها را درست می کردند و به معاشرت رقص و آواز می پرداختند. نام هوآجون در زبان کره ای چینی به معنای «کیک گل» است و این دسر واقعاً هم یک خوراکی خوش طعم و هم یک اثر هنری دیدنی است.

یاکگو یک دسر کره ای است که با سرخ کردن خمیر تهیه شده از آرد گندم و روغن کنجد آماده می شود. این خمیر معمولاً به شکل گل های کوچک قالب زده می شود و گاهی با ادویه جات طعم دار می گردد.

پس از سرخ شدن تا رسیدن به رنگ قهوه ای طلایی یاکگو در یک شربت شیرین غلتانده می شود یا عسل به داخل آن تزریق می گردد. نام یاکگو تقریباً به معنای «شیرینی دارویی» ترجمه می شود زیرا عسل در طب سنتی کره به عنوان دارو در نظر گرفته می شده است.

اعتقاد بر این است که این دسر باستانی از اواخر دوره سیلا ریشه گرفته و به طور سنتی در جشن ها مراسم مختلف و مناسبت های خاص سرو می شود. یاکگو بافت نرم و جویدنی و طعمی شیرین و معطر دارد.

هوتوک یکی از محبوب ترین غذاهای خیابانی در کره جنوبی است به خصوص در هوای سرد. این پنکیک کره ای معمولاً با مخلوطی از دارچین شکر قهوه ای و انواع مغزها مانند بادام زمینی و گردو پر می شود.

هوتوک می تواند ضخیم یا نازک باشد و معمولاً دارای پوسته ای ترد و داخلی نرم و جویدنی است. اعتقاد بر این است که هوتوک در اواخر قرن نوزدهم توسط بازرگانان چینی که به کره آمده بودند ابداع شد.

آن ها پنکیک هایی مشابه نسخه های چینی خود تهیه می کردند اما کره ای ها پرکننده های شیرین را به شور ترجیح دادند و چینی ها دستورالعمل را مطابق با سلیقه محلی تغییر دادند و هوتوک امروزی را خلق کردند.

پاتبینگسو یکی از دسرهای خنک و محبوب کره جنوبی است که نام آن به معنی «لوبیا قرمز با یخ» است. این دسر تابستانی از یخ تراشیده شده شیر تغلیظ شده و خمیر شیرین لوبیای آزوکی (لوبیا قرمز) تشکیل شده است.

معمولاً روی پاتبینگسو با تکه های کیک برنجی (تتئوک) میوه های تازه یا غلات تزئین می شود. تنوع زیادی در مواد افزودنی پاتبینگسو وجود دارد و می توان بر اساس سلیقه شخصی مواد مختلفی به آن اضافه کرد.

این دسر در فصل تابستان (از ماه مه تا اکتبر) در اوج محبوبیت قرار دارد و به دلیل ترکیب بافت های مختلف (ترد خامه ای نرم) و طعم های متنوعش ستایش می شود. مواد به صورت لایه ای در ظرف ریخته می شوند اما قبل از خوردن معمولاً همه مواد با هم مخلوط می شوند تا یخ تراشیده شده ذوب شده و دسری شبیه سوپ شیرین و سرد ایجاد شود.

تتئوک نام کلی برای کیک های برنجی سنتی کره ای است که با برنج شیرین چسبناک یا غیر چسبناک تهیه می شوند. این کیک ها فوق العاده متنوع هستند و اگرچه بیشتر انواع آن ها شیرین هستند و به عنوان دسر مصرف می شوند اما برخی از انواع ساده آن را می توان در غذاهای خوش طعم و شور نیز به کار برد.

برای تهیه تتئوک برنج را بخارپز می کنند و سپس می کوبند یا ورز می دهند تا به یک خمیر قابل انعطاف تبدیل شود. سپس می توان مواد مختلفی را به آن اضافه کرد و آن را به شکل های متنوعی درآورد.

انواع محبوب تتئوک شامل سونگپیئون (Songpyeon) چاپسالتئوک (Chapssaltteok) گاراتئوک (Garaetteok) و گیئونگدان (Gyeongdan) می شوند علاوه بر بسیاری از نسخه های سنتی و مدرن دیگر. تتئوک بخش مهمی از فرهنگ و آشپزی کره است و در مناسبت های مختلف سرو می شود.

خرمالوی یخ زده یک دسر ساده کم کالری و در عین حال بسیار خوش طعم است. نکته کلیدی در تهیه این دسر انتخاب خرمالوی کاملاً رسیده است زیرا انواع مختلف خرمالو از نظر بافت طعم و درجه رسیدن متفاوت هستند.

خرمالوهای کاملاً رسیده پوست نازک تر و گوشت نرم تری دارند. برای تهیه این دسر خرمالوی رسیده را چند ساعت در فریزر قرار می دهند و حدود ۲۰ دقیقه قبل از خوردن از فریزر خارج می کنند تا کمی نرم شود.

خرمالوی یخ زده بافتی آبدار شیرین و کمی گس دارد و می تواند جایگزین سالم و خوشمزه ای برای بستنی باشد. این دسر روشی عالی برای پایان دادن به یک وعده غذایی است که ویتامین ها و مواد مغذی را نیز به بدن می رساند.

مانجو نوعی شیرینی با پایه خمیری است که در اشکال مختلف تهیه شده و با مواد متنوعی پر می شود. مانجو یا دلی مانجو به خصوص در کره محبوب است و در سال های اخیر در مناطق دیگر نیز طرفدارانی پیدا کرده است.

این شیرینی شبیه به کیک ماه چینی است اما معمولاً فشردگی کمتری دارد. مانجو اغلب به عنوان هدیه یا برای مراسم خاص مانند تعطیلات ملی یا جشن های تولد استفاده می شود.

مانجو انواع و طعم های متنوعی دارد اما پایه آن معمولاً از آرد قهوه ای تهیه شده و با موادی مانند کرم سیب زمینی شیرین لوبیا قرمز یا کنجد پر می شود. روی آن نیز ممکن است با تکه های میوه خشک آجیل عناب دانه کاج یا شاه بلوط با روکش شکری تزئین شود.

پپرو یک شیرینی یا کوکی است که شاید به اندازه دسرهای دیگر سنتی نباشد اما در میان خانواده ها و به خصوص جوانان کره ای بسیار پرطرفدار است. این شیرینی شبیه به یک چوب شور باریک و بلند است که با لایه ای از شکلات تلخ یا روکش های طعم دار دیگر پوشانده شده.

در کره جنوبی روز ۱۱ نوامبر (۱۱/۱۱) به عنوان روز پپرو شناخته می شود و عاشقان و دوستان به یکدیگر جعبه هایی از این شیرینی را هدیه می دهند زیرا شکل باریک و بلند کوکی ها شبیه عدد ۱۱ است.

دالگونا یک آب نبات اسفنجی کره ای است که از شکر ذوب شده و جوش شیرین تهیه می شود. این ترکیب باعث پف کردن و ایجاد بافتی ترد و شکننده می شود. معمولاً روی سطح دالگونا طرحی با قالب ایجاد می شود و خوردن آن بدون شکستن طرح یک چالش محبوب است. این آب نبات طعمی شیرین و کمی کاراملی دارد.

Chapssaltteok از چه موادی تهیه می شود؟

چاپسالتئوک عمدتاً از برنج چسبناک و خمیر شیرین لوبیا قرمز تهیه می شود. گاهی برای پوشش بیرونی آن از پودر چای سبز ماتچا استفاده می شود.

آیا دسرهای کره ای سالم محسوب می شوند؟

بسیاری از دسرهای کره ای از مواد اولیه طبیعی و مغذی مانند برنج لوبیا میوه ها آجیل و عسل تهیه می شوند و اغلب گزینه های بدون گلوتن و وگان نیز در میان آن ها یافت می شود.

چاپسالتئوک با موچی ژاپنی چه تفاوتی دارد؟

چاپسالتئوک و موچی ژاپنی هر دو کیک برنجی از برنج چسبناک هستند و شباهت زیادی دارند. تفاوت ها معمولاً در جزئیات تهیه پرکننده ها (چاپسالتئوک اغلب لوبیا قرمز دارد) و گاهی پوشش بیرونی (مثل ماتچا در چاپسالتئوک) است.

دسرهای سنتی کره ای معمولا شامل چه موادی هستند؟

دسرهای سنتی کره ای اغلب شامل برنج (چسبناک و غیر چسبناک) انواع لوبیا (به ویژه لوبیا قرمز) عسل آجیل میوه های خشک و تازه کنجد و گاهی آرد گندم یا شاه بلوط هستند.

چاپسالتئوک چه بافتی دارد؟

چاپسالتئوک دارای بافتی نرم جویدنی و متراکم است که به دلیل استفاده از برنج چسبناک و روش تهیه آن حاصل می شود.