دستکش های لاتکس

در دنیای امروز حفظ بهداشت فردی و جمعی و همچنین محافظت از پوست در برابر عوامل مختلف محیطی شیمیایی و بیولوژیکی اهمیت فزاینده ای یافته است. دستکش ها به عنوان یکی از ابزارهای کلیدی در این زمینه نقش بسزایی ایفا می کنند و در میان انواع مختلف آن ها دستکش های لاتکس به دلیل ویژگی های منحصربه فرد خود سال هاست که جایگاه ویژه ای در صنایع گوناگون به ویژه حوزه سلامت و درمان دارند. این دستکش ها که از شیره درخت کائوچو طبیعی تولید می شوند سد محافظتی مؤثری در برابر بسیاری از آلودگی ها و مواد فراهم می آورند. با این حال انتخاب استفاده و نگهداری صحیح از آن ها نیازمند آگاهی دقیق از ویژگی ها کاربردها مزایا و معایبشان است. درک تفاوت های میان انواع دستکش های لاتکس شناخت کاربردهای تخصصی و عمومی آن ها و همچنین آگاهی از نکات مربوط به حساسیت های احتمالی و استانداردهای کیفی به شما کمک می کند تا بهترین انتخاب را متناسب با نیاز خود داشته باشید و از حداکثر پتانسیل این محافظ های دست بهره مند شوید.

دستکش لاتکس چیست

دستکش های لاتکس از ماده ای طبیعی به نام لاتکس تولید می شوند که در واقع شیره یا امولسیونی شیری رنگ است که از درخت کائوچو (Hevea brasiliensis) استخراج می شود. این ماده پس از فرآوری های شیمیایی و فیزیکی به ورقه های نازک و قابل انعطاف تبدیل می شود که برای ساخت دستکش مورد استفاده قرار می گیرد. ویژگی بارز لاتکس الاستیسیته یا کشسانی فوق العاده بالای آن است. این خاصیت باعث می شود دستکش های لاتکس به خوبی روی دست فیت شده و حس لامسه را تا حد زیادی حفظ کنند. فرآیند تولید شامل غوطه ور کردن قالب های دست در مخازن حاوی لاتکس مایع خشک کردن و سپس فرآوری های نهایی مانند کلرزنی یا پودرپاشی است. کیفیت لاتکس خام و دقت در فرآیندهای تولید تأثیر مستقیمی بر مقاومت انعطاف پذیری و دوام دستکش نهایی دارد. این دستکش ها به دلیل سد محافظتی مؤثر در برابر بسیاری از مواد شیمیایی پایه آب میکروب ها و مایعات بیولوژیکی به انتخابی محبوب در محیط های مختلف تبدیل شده اند.

انواع دستکش لاتکس

دستکش های لاتکس عمدتاً بر اساس وجود یا عدم وجود پودر در سطح داخلی آن ها دسته بندی می شوند. این تفاوت در فرآیند تولید نهایی اعمال می شود و هر نوع مزایا و معایب خاص خود را دارد که بر کاربرد و راحتی استفاده تأثیر می گذارد. انتخاب بین این دو نوع اغلب به نوع کاربری احتمال بروز حساسیت و ترجیحات فردی بستگی دارد. هر دو نوع برای ایجاد یک سد محافظتی مؤثر طراحی شده اند اما نحوه پوشیدن و درآوردن آن ها و همچنین پیامدهای جانبی استفاده از آن ها متفاوت است.

دستکش لاتکس پودری

دستکش های لاتکس پودری همانطور که از نامشان پیداست با لایه ای نازک از پودر معمولاً نشاسته ذرت (Cornstarch) پوشانده شده اند. هدف اصلی از افزودن این پودر تسهیل در پوشیدن و درآوردن دستکش است به خصوص زمانی که دست ها کمی مرطوب هستند. پودر باعث کاهش اصطکاک بین دست و سطح داخلی دستکش می شود و پوشیدن آن ها را سریع تر و راحت تر می کند. این نوع دستکش ها سال هاست که به طور گسترده در بسیاری از محیط ها از جمله مراکز درمانی و آزمایشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال استفاده از پودر می تواند معایبی نیز داشته باشد. ذرات پودر ممکن است در هوا پخش شده و باعث تحریک تنفسی شوند به خصوص در محیط های بسته. همچنین پودر می تواند پروتئین های لاتکس را جذب کرده و در هنگام استفاده تماس این پروتئین ها با پوست یا غشاهای مخاطی را افزایش دهد که خود عاملی برای بروز یا تشدید حساسیت به لاتکس است. در محیط های پزشکی پودر می تواند حامل باکتری ها باشد یا در فرآیندهای جراحی باعث ایجاد گرانولوم شود به همین دلیل استفاده از دستکش های پودری در برخی اقدامات پزشکی محدود یا ممنوع شده است.

دستکش لاتکس بدون پودر

دستکش های لاتکس بدون پودر با استفاده از فرآیندهای جایگزین مانند کلرزنی یا پوشش دهی با پلیمر به گونه ای تولید می شوند که پوشیدن و درآوردن آن ها آسان باشد بدون نیاز به استفاده از پودر. فرآیند کلرزنی شامل شستشوی دستکش ها در محلول کلر است که باعث کاهش چسبندگی سطح لاتکس می شود. پوشش دهی با پلیمر شامل افزودن یک لایه نازک از ماده پلیمری (مانند سیلیکون یا پلیمرهای مصنوعی) به سطح داخلی دستکش است که سطح را لغزنده می کند. این نوع دستکش ها به دلیل حذف پودر خطر پخش ذرات در هوا و تحریک تنفسی را کاهش می دهند. همچنین فرآیندهای مورد استفاده برای تولید دستکش بدون پودر (به ویژه کلرزنی) می توانند به کاهش میزان پروتئین های آلرژی زای لاتکس در محصول نهایی کمک کنند اگرچه به طور کامل آن ها را حذف نمی کنند. این ویژگی ها باعث شده است که دستکش های لاتکس بدون پودر به انتخابی ارجح در بسیاری از محیط های حساس به ویژه در حوزه پزشکی و دندانپزشکی تبدیل شوند تا خطر بروز حساسیت و سایر پیامدهای مرتبط با پودر به حداقل برسد. پوشیدن آن ها ممکن است در ابتدا کمی دشوارتر از نوع پودری باشد اما مزایای بهداشتی و کاهش خطر حساسیت آن ها را به گزینه ای مطلوب تر تبدیل کرده است.

کاربردهای دستکش لاتکس

دستکش های لاتکس به دلیل خواص محافظتی انعطاف پذیری و راحتی استفاده در طیف وسیعی از کاربردها مورد استفاده قرار می گیرند. توانایی آن ها در ایجاد یک سد مؤثر در برابر مایعات و ذرات آن ها را برای محافظت از دست ها در برابر آلودگی ها و مواد مختلف مناسب می سازد. کاربردهای آن ها از محیط های بسیار تخصصی مانند اتاق های عمل جراحی گرفته تا کارهای روزمره در منزل را شامل می شود. انتخاب نوع دستکش (پودری یا بدون پودر) و سطح کیفیت آن (پزشکی یا صنعتی) معمولاً بر اساس نوع کاربرد و میزان خطر مواجهه تعیین می شود. این تطبیق پذیری باعث شده دستکش های لاتکس به یکی از پرکاربردترین دستکش های یکبار مصرف در سراسر جهان تبدیل شوند هرچند نگرانی ها در مورد حساسیت به لاتکس منجر به افزایش استفاده از جایگزین هایی مانند نیتریل و وینیل نیز شده است.

دستکش لاتکس در مصارف پزشکی

در حوزه پزشکی دستکش های لاتکس نقش حیاتی در کنترل عفونت و محافظت از سلامت کارکنان درمانی و بیماران ایفا می کنند. این دستکش ها به عنوان یک سد فیزیکی مؤثر در برابر خون مایعات بدنی پاتوژن ها (مانند باکتری ها و ویروس ها) و سایر مواد آلوده عمل می کنند. در معاینات بالینی نمونه گیری تزریقات پانسمان زخم ها و سایر اقدامات درمانی سرپایی استفاده از دستکش لاتکس استاندارد (معمولاً بدون پودر) یک الزام بهداشتی است. در محیط های جراحی دستکش های لاتکس استریل و با کیفیت بالا (معمولاً بدون پودر) برای حفظ محیط استریل و جلوگیری از انتقال عفونت بین جراح و بیمار ضروری هستند. حساسیت لمسی بالای دستکش های لاتکس به جراحان و پزشکان اجازه می دهد تا ابزارها را با دقت کنترل کرده و بافت ها را با ظرافت لمس کنند که این ویژگی در اقدامات دقیق پزشکی بسیار مهم است. استانداردهای سخت گیرانه ای برای دستکش های لاتکس پزشکی وجود دارد که اطمینان حاصل شود آن ها دارای مقاومت مناسب عدم وجود سوراخ و سطح پروتئین پایین (به خصوص در انواع بدون پودر) هستند.

دستکش لاتکس در مصارف صنعتی

در محیط های صنعتی دستکش های لاتکس برای محافظت از دست ها در برابر طیف وسیعی از خطرات مورد استفاده قرار می گیرند. این خطرات شامل تماس با مواد شیمیایی حلال ها روغن ها گریس رنگ ها و همچنین محافظت در برابر خراشیدگی ساییدگی و آلودگی های عمومی است. در صنایعی مانند تولید خودروسازی چاپ نقاشی مونتاژ و تعمیرات کارگران از دستکش های لاتکس برای حفظ بهداشت و ایمنی دست های خود استفاده می کنند. مقاومت لاتکس در برابر برخی مواد شیمیایی پایه آب و انعطاف پذیری آن این دستکش ها را برای بسیاری از کارهای صنعتی که نیاز به مهارت دستی دارند مناسب می سازد. با این حال مهم است که توجه داشت لاتکس در برابر همه مواد شیمیایی مقاوم نیست؛ به عنوان مثال در برابر برخی حلال های آلی و روغن ها ممکن است تخریب شود. انتخاب دستکش لاتکس برای مصارف صنعتی باید با توجه به نوع مواد شیمیایی مورد استفاده و میزان خطر تماس صورت گیرد. دستکش های لاتکس صنعتی ممکن است ضخامت بیشتری نسبت به انواع پزشکی داشته باشند تا مقاومت بیشتری در برابر پارگی و سایش فراهم کنند اما همچنان راحتی و چابکی قابل قبولی را ارائه می دهند.

دستکش لاتکس در آشپزی و منزل

دستکش های لاتکس در محیط خانه و آشپزخانه نیز کاربردهای فراوانی دارند. در آشپزی استفاده از دستکش لاتکس (ترجیحاً بدون پودر و با کیفیت غذایی) می تواند به حفظ بهداشت و جلوگیری از انتقال میکروب ها از دست به مواد غذایی به خصوص هنگام کار با گوشت خام مرغ و ماهی کمک کند. همچنین استفاده از دستکش از بو گرفتن دست ها جلوگیری می کند و می تواند برای افرادی که پوست حساسی دارند هنگام خرد کردن مواد تحریک کننده مانند فلفل محافظت ایجاد کند. در کارهای منزل دستکش های لاتکس برای تمیزکاری شستشو و استفاده از مواد شوینده مناسب هستند. آن ها سد محافظتی در برابر مواد شیمیایی موجود در مواد شوینده و آب فراهم می کنند و از پوست دست در برابر خشکی و تحریک محافظت می نمایند. علاوه بر این در باغبانی رنگ آمیزی های کوچک کارهای هنری و سایر فعالیت های خانگی که نیاز به محافظت از دست در برابر کثیفی رنگ یا مواد دیگر دارند دستکش های لاتکس می توانند بسیار مفید باشند. سهولت دسترسی و قیمت مناسب آن ها دستکش های لاتکس را به گزینه ای محبوب برای استفاده های عمومی در منزل تبدیل کرده است.

مزایای دستکش های لاتکس

دستکش های لاتکس به دلیل خواص ذاتی ماده لاتکس طبیعی چندین مزیت مهم دارند که باعث شده اند سال ها به عنوان یک انتخاب محبوب برای محافظت از دست مطرح باشند. یکی از برجسته ترین مزایای آن ها الاستیسیته و انعطاف پذیری فوق العاده بالای آن هاست. این ویژگی باعث می شود دستکش به خوبی روی دست فیت شده و مانند پوست دوم عمل کند که این امر راحتی و آزادی حرکت انگشتان را فراهم می آورد. دستکش های لاتکس حس لامسه بسیار خوبی ارائه می دهند؛ نازکی و چسبندگی آن ها امکان انجام کارهای دقیق و ظریف را فراهم می کند که این ویژگی به خصوص در کاربردهای پزشکی و آزمایشگاهی اهمیت دارد. آن ها همچنین سد محافظتی مؤثری در برابر بسیاری از پاتوژن ها ویروس ها و باکتری ها و همچنین در برابر بسیاری از مواد شیمیایی پایه آب ایجاد می کنند. مقاومت کششی بالا و دوام مناسب در برابر پارگی (در حد ضخامت خود) از دیگر مزایای آن هاست. در نهایت دستکش های لاتکس معمولاً نسبت به جایگزین هایی مانند دستکش نیتریل قیمت پایین تری دارند که آن ها را به گزینه ای مقرون به صرفه برای کاربردهای گسترده تبدیل می کند.

معایب دستکش های لاتکس

با وجود مزایای فراوان دستکش های لاتکس دارای معایبی نیز هستند که استفاده از آن ها را در برخی شرایط محدود می کند. اصلی ترین و مهم ترین عیب دستکش های لاتکس پتانسیل ایجاد واکنش های آلرژیک در برخی افراد است. پروتئین های موجود در لاتکس طبیعی می توانند باعث حساسیت نوع I (واکنش فوری) یا حساسیت نوع IV (درماتیت تماسی تأخیری) شوند. این مسئله به ویژه در محیط های درمانی که استفاده از دستکش رایج است یک نگرانی جدی محسوب می شود. عیب دیگر مقاومت محدود آن ها در برابر برخی مواد شیمیایی به ویژه حلال های آلی روغن ها و برخی مواد پتروشیمی است. در تماس با این مواد لاتکس ممکن است متورم شده ضعیف شود یا حتی حل شود و سد محافظتی خود را از دست بدهد. مقاومت در برابر سوراخ شدن و پارگی در مقایسه با دستکش های نیتریل کمی پایین تر است به خصوص در برابر اشیاء نوک تیز. همچنین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید حرارت و برخی مواد شیمیایی می تواند باعث تخریب لاتکس شود. در نهایت دستکش های لاتکس پودری می توانند باعث خشکی پوست و پخش ذرات پودر در هوا شوند.

حساسیت به لاتکس و دستکش آن

حساسیت به لاتکس یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در لاتکس طبیعی است که در ساخت دستکش ها و سایر محصولات لاستیکی استفاده می شود. این حساسیت می تواند به دو شکل اصلی بروز کند. نوع اول واکنش آلرژیک فوری (Immediate Hypersensitivity) است که شدیدتر بوده و معمولاً در عرض چند دقیقه پس از تماس با لاتکس رخ می دهد. علائم می تواند شامل کهیر خارش قرمزی پوست تورم آبریزش بینی عطسه سرفه خس خس سینه و در موارد نادر شوک آنافیلاکسی (واکنش شدید و تهدیدکننده حیات) باشد. این نوع حساسیت اغلب در افرادی دیده می شود که به طور مکرر با لاتکس در تماس هستند مانند کارکنان بخش سلامت. نوع دوم درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic Contact Dermatitis) یا حساسیت تأخیری است که یک واکنش پوستی بوده و علائم آن معمولاً ۱۲ تا ۴۸ ساعت پس از تماس ظاهر می شود. این علائم شامل قرمزی خارش خشکی ترک خوردگی و پوسته پوسته شدن پوست در ناحیه تماس است. این واکنش بیشتر به مواد شیمیایی افزوده شده در فرآیند تولید لاستیک مربوط می شود تا خود لاتکس. مدیریت حساسیت به لاتکس شامل اجتناب کامل از تماس با محصولات حاوی لاتکس و استفاده از دستکش های جایگزین مانند نیتریل یا وینیل است. در محیط های پزشکی استفاده از دستکش های لاتکس بدون پودر و با پروتئین پایین می تواند خطر بروز حساسیت نوع I را کاهش دهد اما بهترین راهکار برای افراد حساس استفاده از دستکش های غیرلاتکس است.

راهنمای خرید دستکش لاتکس

انتخاب دستکش لاتکس مناسب نیازمند در نظر گرفتن چند عامل کلیدی است تا از حداکثر کارایی و ایمنی اطمینان حاصل شود. اولین قدم تعیین نوع کاربرد است. آیا دستکش برای مصارف پزشکی صنعتی آشپزی یا عمومی منزل نیاز است؟ کاربردهای پزشکی نیاز به دستکش هایی با استانداردهای سخت گیرانه تر و معمولاً بدون پودر دارند. دوم توجه به وجود یا عدم وجود پودر است. برای کاهش خطر حساسیت و آلودگی محیط دستکش های بدون پودر ارجحیت دارند به خصوص در محیط های درمانی و غذایی. سوم اندازه مناسب دستکش بسیار مهم است. دستکش خیلی کوچک باعث محدودیت حرکت و پارگی آسان می شود در حالی که دستکش خیلی بزرگ حس لامسه را کاهش داده و می تواند خطر آلودگی را افزایش دهد. جدول راهنمای سایزبندی که توسط تولیدکنندگان ارائه می شود می تواند کمک کننده باشد. چهارم به کیفیت و استانداردهای محصول توجه کنید. دستکش های پزشکی باید دارای تأییدیه های لازم از سازمان های مربوطه (مانند FDA در آمریکا یا استانداردهای اتحادیه اروپا) باشند. به دنبال نشانه های کیفیت مانند ضخامت یکنواخت عدم وجود سوراخ و پارگی قابل مشاهده باشید. در نهایت قیمت را با توجه به کیفیت و تعداد دستکش ها در بسته در نظر بگیرید. خرید عمده معمولاً مقرون به صرفه تر است.

استانداردهای دستکش لاتکس

برای اطمینان از کیفیت ایمنی و عملکرد مناسب دستکش های لاتکس به ویژه در کاربردهای حساس مانند حوزه پزشکی استانداردهای بین المللی و ملی مختلفی تدوین شده اند. این استانداردها پارامترهای مهمی مانند ابعاد مقاومت کششی مقاومت در برابر پارگی میزان پروتئین قابل استخراج (برای دستکش های پزشکی) عدم وجود سوراخ و آزمایش های نفوذپذیری را پوشش می دهند. یکی از شناخته شده ترین استانداردها در این زمینه سری استانداردهای ASTM (انجمن آمریکایی آزمون و مواد) است به خصوص ASTM D3578 برای دستکش های معاینه پزشکی لاتکس و ASTM D3577 برای دستکش های جراحی لاتکس. در اروپا استانداردهای EN (مانند EN 455) برای دستکش های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. این استانداردها تضمین می کنند که دستکش ها دارای سطح کیفی لازم برای ایجاد یک سد محافظتی مؤثر هستند و خطر انتقال عفونت را به حداقل می رسانند. برای دستکش های لاتکس مورد استفاده در مواجهه با مواد شیمیایی استانداردهایی مانند EN 374 وجود دارد که میزان مقاومت در برابر نفوذ مواد شیمیایی مختلف را ارزیابی می کند. هنگام خرید دستکش لاتکس به خصوص برای مصارف تخصصی اطمینان از مطابقت محصول با استانداردهای مربوطه ضروری است.

تفاوت لاتکس با نیتریل و وینیل

در کنار دستکش های لاتکس دستکش های نیتریل و وینیل نیز از جمله دستکش های یکبار مصرف پرکاربرد هستند و هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. جدول زیر به مقایسه این سه نوع دستکش می پردازد:

ویژگی	دستکش لاتکس	دستکش نیتریل	دستکش وینیل
ماده اولیه	لاتکس طبیعی (شیره درخت کائوچو)	لاستیک مصنوعی (کائوچوی نیتریل بوتادین)	پلاستیک مصنوعی (پلی وینیل کلراید – PVC)
الاستیسیته و فیت	بسیار بالا فیت عالی روی دست حس لامسه بالا	بالا فیت خوب حس لامسه خوب	پایین گشادتر روی دست حس لامسه پایین تر
مقاومت در برابر پارگی و سوراخ شدن	متوسط	بسیار بالا	پایین
مقاومت شیمیایی	مقاوم در برابر آب محلول های پایه آب اسیدها و بازهای ضعیف؛ مقاومت پایین در برابر حلال های آلی و روغن ها	مقاوم در برابر طیف وسیعی از مواد شیمیایی حلال ها روغن ها و گریس	مقاومت پایین در برابر اکثر مواد شیمیایی؛ فقط مناسب برای تماس های کوتاه و کم خطر
خطر حساسیت	بالا (به پروتئین های لاتکس)	بسیار پایین	بسیار پایین
کاربرد اصلی	پزشکی (معاینه جراحی) آزمایشگاهی صنعتی خانگی	پزشکی (به ویژه برای افراد حساس به لاتکس) آزمایشگاهی صنعتی (مواجهه با مواد شیمیایی) صنایع غذایی	آشپزی و صنایع غذایی (کارهای سبک) نظافت عمومی کاربردهای کم خطر و کوتاه مدت
قیمت	متوسط	بالاتر از لاتکس و وینیل	پایین ترین
دوام	متوسط	بالا	پایین (به راحتی پاره می شود)

انتخاب بین این سه نوع دستکش به عواملی مانند نوع کار میزان خطر مواجهه با مواد شیمیایی یا پاتوژن ها نیاز به حساسیت لمسی و احتمال بروز حساسیت در کاربر یا افراد در تماس بستگی دارد.

قیمت و خرید دستکش لاتکس

قیمت دستکش های لاتکس تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که می تواند از تولیدکننده ای به تولیدکننده دیگر و از فروشگاهی به فروشگاه دیگر متفاوت باشد. کیفیت لاتکس خام مورد استفاده فرآیندهای تولید (به ویژه تولید دستکش بدون پودر که گران تر است) رعایت استانداردها (دستکش های پزشکی که نیاز به تأییدیه های خاص دارند معمولاً قیمت بالاتری دارند) بسته بندی (تعداد دستکش در هر بسته یا جعبه) و حجم خرید از جمله مهم ترین این عوامل هستند. دستکش های لاتکس در انواع فروشگاه ها و مراکز خرید قابل دسترسی هستند. برای مصارف عمومی و خانگی می توان آن ها را از داروخانه ها فروشگاه های لوازم بهداشتی و سوپرمارکت های بزرگ تهیه کرد. برای مصارف تخصصی تر مانند محیط های پزشکی یا صنعتی خرید از تأمین کنندگان تجهیزات پزشکی آزمایشگاهی یا صنعتی توصیه می شود که دستکش هایی با استانداردهای لازم و در حجم های بالا عرضه می کنند. خرید عمده دستکش لاتکس معمولاً باعث کاهش قیمت واحد هر جفت دستکش می شود و برای مصرف کنندگان با نیاز بالا مانند بیمارستان ها کلینیک ها یا کارخانجات از نظر اقتصادی به صرفه تر است. هنگام خرید علاوه بر قیمت به تاریخ انقضا و شرایط نگهداری محصول در فروشگاه نیز توجه کنید.

نگهداری صحیح از دستکش لاتکس

نگهداری صحیح از دستکش های لاتکس برای حفظ کیفیت دوام و عملکرد محافظتی آن ها ضروری است. لاتکس یک ماده طبیعی است و نسبت به شرایط محیطی حساسیت نشان می دهد. دستکش های لاتکس باید در جای خشک خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شوند. قرار گرفتن در معرض حرارت بالا رطوبت زیاد و اشعه فرابنفش (UV) می تواند باعث تخریب لاتکس شده و الاستیسیته و مقاومت آن را کاهش دهد. همچنین دستکش ها باید دور از مواد شیمیایی حلال ها روغن ها و گریس نگهداری شوند زیرا تماس با این مواد می تواند باعث آسیب دیدن لاتکس شود. بسته بندی دستکش ها (جعبه یا کیسه) باید سالم باشد تا از آن ها در برابر آلودگی فیزیکی و تخریب محیطی محافظت کند. از قرار دادن اجسام سنگین روی جعبه دستکش ها خودداری کنید تا شکل آن ها تغییر نکند. تاریخ انقضای درج شده روی بسته بندی را بررسی کنید و ابتدا از دستکش هایی که تاریخ تولید قدیمی تری دارند استفاده نمایید. نگهداری نامناسب می تواند منجر به خشک شدن شکنندگی تغییر رنگ یا کاهش مقاومت دستکش ها شود و در نتیجه سد محافظتی آن ها ضعیف شده و خطر پارگی یا نفوذ افزایش یابد.

ویژگی های دستکش لاتکس با کیفیت

شناخت ویژگی های دستکش لاتکس با کیفیت به شما کمک می کند تا محصولی مطمئن و کارآمد را انتخاب کنید. دستکش لاتکس با کیفیت باید دارای ضخامت یکنواخت در تمام قسمت ها باشد؛ عدم یکنواختی ضخامت می تواند نشان دهنده نقاط ضعف و احتمال پارگی باشد. الاستیسیته بالا یکی از مهم ترین ویژگی های لاتکس با کیفیت است؛ دستکش باید به راحتی کشیده شود و پس از کشش به شکل اولیه خود بازگردد بدون اینکه شکننده یا پاره شود. فیت مناسب روی دست و حفظ حس لامسه خوب از دیگر نشانه های کیفیت است که امکان انجام کارهای دقیق را فراهم می کند. سطح دستکش باید فاقد هرگونه سوراخ پارگی لکه یا نقص قابل مشاهده باشد؛ حتی سوراخ های بسیار ریز نیز می توانند سد محافظتی را از بین ببرند. برای دستکش های پزشکی رعایت استانداردهای مربوطه و داشتن تأییدیه های لازم (مانند استاندارد EN455) نشان دهنده کیفیت و مناسب بودن برای کاربردهای پزشکی است. در انواع بدون پودر سطح پروتئین لاتکس باید پایین باشد تا خطر حساسیت به حداقل برسد. بسته بندی مناسب و سالم نیز نشان دهنده نگهداری صحیح و محافظت از دستکش ها قبل از استفاده است. دستکش با کیفیت باید در برابر کشش و پارگی مقاومت مناسبی داشته باشد و به راحتی در حین استفاده پاره نشود.

عمر مفید دستکش لاتکس چقدر است؟

عمر مفید دستکش لاتکس معمولاً ۳ تا ۵ سال از تاریخ تولید است البته به شرطی که در شرایط استاندارد (دور از نور حرارت و رطوبت) نگهداری شده باشند. پس از این مدت لاتکس ممکن است خواص خود را از دست بدهد.

آیا دستکش لاتکس در برابر ویروس ها محافظت می کند؟

بله دستکش لاتکس با کیفیت و بدون سوراخ یک سد فیزیکی مؤثر در برابر بسیاری از ویروس ها از جمله ویروس هایی که از طریق مایعات بدنی منتقل می شوند ایجاد می کند.

تفاوت دستکش لاتکس پزشکی و صنعتی چیست؟

دستکش لاتکس پزشکی تحت استانداردهای سخت گیرانه تری تولید و آزمایش می شود تا از عدم وجود سوراخ مقاومت مناسب و سطح پروتئین پایین (برای انواع بدون پودر) اطمینان حاصل شود و برای محافظت در برابر پاتوژن ها مناسب باشد. دستکش صنعتی ممکن است ضخیم تر باشد اما لزوماً استانداردهای پزشکی را ندارد.

آیا می توان دستکش لاتکس را شست و دوباره استفاده کرد؟

خیر دستکش های لاتکس معمولاً یکبار مصرف هستند. شستشو و استفاده مجدد می تواند به ساختار لاتکس آسیب رسانده سد محافظتی آن را تضعیف کند و خطر پارگی یا انتقال آلودگی را افزایش دهد.

چگونه سایز مناسب دستکش لاتکس را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب سایز مناسب معمولاً باید دور پهن ترین قسمت کف دست خود را اندازه گیری کرده و با جدول سایزبندی تولیدکننده مقایسه کنید. دستکش باید بدون کشیدگی زیاد روی دست فیت شود اما نه آنقدر گشاد باشد که حرکت انگشتان را محدود کند.

علائم حساسیت به دستکش لاتکس چیست؟

علائم حساسیت فوری شامل خارش قرمزی کهیر تورم آبریزش بینی و عطسه است. حساسیت تأخیری به صورت درماتیت پوستی شامل قرمزی خشکی و ترک خوردگی در محل تماس ۱۲ تا ۴۸ ساعت بعد ظاهر می شود.