آقای صدا و سیما! این مجریان بی تربیت حاصل تربیت شماست؟

صدا و سیما

بچه پرروهایی که اگر بزرگ ترها به موقع توی دهانشان نزنند و تمهیدی برای تربیت آن ها تدارک نبینند به زودی حکمِ همان کسی را پیدا می کنند که بچه گرگ می پرورید و چو پرورده شد بلای جان شخص پرورنده. این جور که به نظر می رسد ظاهرا این بی ادبی ها نه تنها در صدا و سیمای جدید و انقلابی مذموم نیست که جایزه و پاداش هم در پی دارد که اگر غیر از این بود این مسابقه جنون آمیز گستاخی در بین این مجریان نورسیده به این مرحله نمی رسید. شاید بگویید مجری در یک رسانه چنان که از عنوانش پیداست صرفا اجرا کننده است و متن و محتوا از جای دیگری نازل می شود. ای کاش این گونه بود اما ترفیع و تشویق مجریانی که حاضر می شوند اخلاق و ادب را زیر پا بگذارند خلاف این موضوع را نشان می دهد. مجریان چند دهه پیش در تلویزیون مهم ترین ویژگی شان ظاهر آراسته و مودب آن ها بود. باوقار و متین. این که پشت دوربین چگونه بودند نمی دانم اما چیزی که ما از آن ها می دیدیم همین ادب و متانتی بود که به چشم می آمد. البته بعدها که با بعضی هاشان آشنایی پیدا کردیم دیدیم آن تصویر ظاهری خیلی هم با تصویر بیرونی آن بندگان خدا فاصله ندارد. بگذریم. بهانه این چند خط دیدن تصویری بود از یک خانم مجری که عکس چند نفر را که به زعم ایشان جامعه شناس بودند در پس پشت داشت و شروع کرد به فحاشی. آن ها را فاقد شرف و بی ادب خواند چرا که درباره تشییع جنازه باشکوه آقای رئیسی و همکاران ایشان چیزی نگفته اند.

من نمی دانم واقعا آن بزرگواران چیزی در این باره گفته اند و یا نگفته اند اما فرض آن که نگفته باشند مجوزی می شود برای آن که به این صراحت به آن ها دشنام دهیم؟ آن هم به کسانی که هربار مملکت دچار بحران می شود عاجزانه از آن ها خواهش می کنیم تا به تلویزیون بیایند و دوکلمه حرف حساب بزنند؟ کسانی که حضور اندکشان در تلویزیون حقیقتا مایه آبرو و سربلندی و افتخار تلویزیون است. اگر قرار باشد بیژن عبدالکریمی و تقی آزاد ارمکی و مصطفی ملکیان را با چنین الفاظی بنوازیم تکلیف بقیه چه می شود؟ اصلا به چه جرمی و به چه حقی؟ فرض بر این که این بندگان خدا در باره تشییع جنازه اخیر چیزی نگفته اند، بهتر نیست به جای آن که بی قاضی و محکمه و تفهیم اتهام، حکم به بی شرافتی و بی ادبی آن ها بدهید از آن ها بخواهید در یک میزگرد و یا مناظره تلویزیونی در این باره سخن بگویند؟ آن همه شعار و ادعا درباره رسانه شناسی و سلبریتی ستیزی و پاسداشت علم و فرهنگ و توجه به آرمان های اصیل انقلاب همین بود؟ منظورتان از میدان دادن به بچه های انقلابی و ارزشی همین بچه پُرروها بودند؟ اصلا شما کی فرصت کردید این بی تربیت ها را تربیت کنید؟