مردم دنیا چگونه چای می‌خورند؟

سرگرمی برای همه پلاس: تاریخچه گیاه چای به 5 هزار سال قبل باز می گردد، اما سهم آن در سلامت، فرهنگ و توسعه اجتماعی و اقتصادی همچنان باقی است. امروزه چای در 35 کشور جهان کشت می شود و معیشت میلیون ها کشاورز به ویژه کشاورزان خرده پا به این صنعت بستگی دارد. این گیاه محبوب اولین بار در چین کشف شد و به دلیل خواص دارویی و رنگی آن مورد استفاده قرار گرفت. چای راه درازی را طی کرده است تا به دومین نوشیدنی محبوب در جهان تبدیل شود.

چین، چای، متاسفم.

فرهنگ چای در چین از نظر تهیه، طعم و زمان مصرف با کشورهای اروپایی مانند انگلستان و سایر کشورهای آسیایی مانند ژاپن، کره و ویتنام متفاوت است. طبق سنت چینی، اعضای نسل جوان باید با آوردن یک فنجان چای به اعضای نسل قدیمی و بزرگترها احترام بگذارند. دعوت از بزرگان به چای در رستوران ها یک فعالیت سنتی تعطیلات است. در گذشته افراد طبقه پایین جامعه برای طبقه بالای جامعه چای درست می کردند. امروزه با آزادسازی روزافزون جامعه چین، این قانون و مفهوم کاهش یافته است.

در فرهنگ چینی، چای ممکن است به عنوان بخشی از یک عذرخواهی رسمی ارائه شود. به عنوان مثال، کودکان آزار دیده ممکن است به والدین خود چای بدهند که نشانه توبه و تسلیم باشد.

روش های مختلفی برای تهیه چای چینی وجود دارد که برای مناسبت های مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، چای سبز ملایم تر از غلات کامل یا چای سیاه است، بنابراین چای سبز باید با آب سرد دم شود. غیر رسمی ترین راه برای دم کردن چای، افزودن برگ های چای به قوری پر از آب داغ است. این روش معمولا در منازل و رستوران ها انجام می شود. روش دیگر برای سرو چای استفاده از یک کاسه شیشه ای کوچک به نام «گایوان» است.

ژاپن و یک فنجان چای شاعرانه.

مراسم چای خوری یا مراسم چای یکی از آیین های سنتی اصیل ژاپن و عنصر فرهنگی مهمی است که در زبان ژاپنی «چانویو»، «چادو» یا «سادو» نامیده می شود. در مراسم چای به تهیه کننده چای «میزبان» یا «استاد چای» می گویند. میزبان مهمانان را به محل برگزاری مراسم به نام «چایخانه» دعوت می کند که معمولاً خانه ای شخصی در داخل باغ است. کف چایخانه مانند خانه های سنتی ژاپنی از «تاتامی» ساخته شده است. در روز مراسم، مهمانان ابتدا در باغ یا اتاق انتظار می نشینند و منتظر اعلام میزبان هستند.

پس از نظافت چایخانه و آماده شدن تزئینات آن، «استاد چای» مهمانان را به داخل فرا می خواند. پس از نشستن میهمانان، نقش استاد چای به عنوان میزبان شروع به سرگرم کردن مهمانان با حرکات تمرین شده و شاعرانه خود می کند. میزبان آب را می جوشاند و پودر چای سبز به نام “ماچا” را در آب جوش حل می کند و برای این کار از برس چوبی بامبو به نام “چسان” استفاده می کند. وقتی چای آماده شد، آن را در یک لیوان بین مهمانان می‌چرخانند و همه کمی می‌نوشند. شیرینی های کوچک معمولا با چای سرو می شوند.

ماسالای هندی لطفا

حتما نام «چای ماسالا» را شنیده اید. ترکیبی از چای سیاه قوی هندی که با شیر و برخی ادویه‌ها مانند دارچین، جوز هندی و زنجبیل سرو می‌شود، اما کل فرهنگ چای هندی در «ماسالا» خلاصه نمی‌شود. در هند، چای شغل های خوبی ایجاد می کند و منجر به «چایوالا» در گوشه و کنار خیابان ها شده است. «چایوالا» شخصی است که در خیابان ها یا مغازه های کوچک کنار جاده ای شبه قاره هند چای تهیه، می فروشد یا سرو می کند.

آنها بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ شبه قاره هستند. همانطور که «ماسالا» چای و والا به معنای کسی است که کار می کند، «چای والا» نیز یک فروشنده چای خیابانی است.

چای مراکشی و کاملا مردانه.

در مراکش، روش تهیه چای سبز و نوشیدن آن، معمولاً همراه با غذا، شامل یک سری اعمال سنتی به نام آچای است. چای نعناع مراکشی اکنون در تمام کشورهای آفریقای جنوبی جایگاه خاص خود را دارد و گردشگران عرب به آن علاقه خاصی دارند. در این کشور چای در تمام ساعات روز در دسترس است. چای سازی در مراکش به طور سنتی فقط توسط مردان انجام می شود.

مراکشی ها گاهی در خانه از مهمانان خود با چای پذیرایی می کنند که البته برایشان توهین آمیز است. برای تهیه چای در مراکش ابتدا آن را با آب جوش می شویند تا تلخی چای از بین برود. سپس چای را در آب جوش می ریزند تا کاملا خشک شود و می گذارند تا خوب دم بکشد. در پایان مقداری شکر و نعناع تازه به آن اضافه می کنند و چای مراکشی آماده است.

“چای نعناع مغرب” یا چای مراکشی به طور سنتی سه بار سرو می شود که هر فنجان چای طعم منحصر به فردی دارد. یک ضرب المثل معروف در مورد این چای وجود دارد. فنجان اول مثل زندگی نرم است، فنجان دوم مثل عشق قوی و جام سوم مثل مرگ تلخ است. این چای به طور سنتی توسط پیرترین مرد تهیه می شود. خانواده.و نشانه مهمان نوازی است و به مهمانان عرضه می شود.

چای روسیه و سماور!

یکی از نوشیدنی های معروف روس ها چای است. روس ها از این نوشیدنی داغ در موقعیت های مختلف استفاده می کنند و در واقع چای بخشی از فرهنگ آنهاست. سرو چای در روسیه مشابه ایران است و معمولاً در خانه هر خانواده روسی سماور یافت می شود.

اولین سماور در سال 1820 در روسیه ساخته شد. کلمه سماور در زبان روسی به معنای خودجوش است. سماور ابتدا برای تهیه قهوه و بعداً برای چای استفاده می شد. اولین سماورهای ساخته شده بسیار ساده بودند، اما بعداً بسته به نحوه استفاده مردم در اشکال و اندازه های مختلف تولید شدند. بیشتر سماورهای کوچک در منازل و ادارات مورد استفاده قرار می گرفتند و برخی در اندازه های بزرگتر برای استفاده در مکان های عمومی ساخته می شدند. جنس سماور عمدتاً از برنج، نیکل، آهن یا نقره است.

در روسیه چای سیاه و شیرین می نوشند. چای سیاه معمولا با شکر شیرین می شود. در روسیه از مربا یا مارمالاد نیز برای شیرین کردن چای سیاه و حل کردن آن در یک فنجان چای استفاده می شود.

چای انگلیسی؛ عصر خوبی داشته باشید!

کافه های لندن برای اولین بار چای را به انگلیسی ها معرفی کردند. یکی از تاجران معروف چای به نام توماس گاروی که یک کافی شاپ در خیابان اکسچنج لندن داشت، نقش مهمی در این امر داشت. او از سال 1657 چای دم می کرد و به مشتریان چای خشک می داد. سه سال بعد، او آگهی فروش چای را به مردم منتشر کرد که در آن نوشته شده بود:

اما مراسم «چای بعد از ظهر» اولین بار توسط شخصی به نام «آنا» هفتمین بانوی دوک بدفورد انجام شد. در اوایل دهه 1800، او پیشنهاد کرد که بین شام و ناهار و بعد از ظهر با خانواده چای بخورد. این رسم خیلی زود در میان طبقه کارگر رایج شد، زیرا آنها بعد از شام غذای زیادی نمی خوردند و در نهایت در سراسر بریتانیا به یک فرهنگ رایج تبدیل شد.

انتهای پیام