حداکثر تعداد سکه برای مهریه

در قوانین فعلی ایران، برای تعیین مهریه هیچ سقفی وجود ندارد و زوجین می توانند هر تعداد سکه ای را توافق کنند. آنچه که سقف دارد، مربوط به ضمانت اجرای کیفری (حبس) برای مهریه است که در حال حاضر تا ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی است.

مهریه به عنوان یک حق مالی مهم و قانونی برای زن، از دیرباز در فرهنگ و قوانین ایران جایگاه ویژه ای داشته است. این تعهد مالی که از زمان عقد نکاح بر عهده مرد قرار می گیرد، می تواند پشتوانه ای برای زن در طول زندگی مشترک و پس از آن باشد. اما در میان عموم مردم، همواره ابهامات زیادی پیرامون سقف مهریه، میزان قابل مطالبه و نحوه اجرای آن وجود داشته است. بسیاری از افراد این پرسش را در ذهن دارند که آیا قانون برای تعداد سکه های مهریه سقفی تعیین کرده است؟ آیا می توان هر تعداد سکه ای را به عنوان مهریه در سند ازدواج ثبت کرد؟ یا اینکه کدام بخش از مهریه عندالمطالبه است و کدام بخش تنها در صورت توانایی مالی مرد قابل مطالبه خواهد بود؟ پاسخ به این سوالات برای هر فردی که قصد ازدواج دارد یا درگیر مسائل حقوقی خانواده است، از اهمیت بالایی برخوردار است.

سقف تعیین مهریه: آیا محدودیتی برای توافق زوجین وجود دارد؟

یکی از رایج ترین تصورات نادرست در جامعه، این است که قانون ایران برای میزان مهریه ای که زوجین در زمان عقد می توانند توافق کنند، سقف مشخصی را در نظر گرفته است. اما واقعیت این است که در قوانین مدنی و شرعی ایران، هیچ محدودیتی برای تعداد سکه ها یا نوع و ارزش مالی که به عنوان مهریه تعیین می شود، وجود ندارد. زن و مرد می توانند با توافق یکدیگر، هر میزان مهریه ای را که می خواهند، اعم از یک سکه، هزاران سکه، یا حتی اموال غیرمنقول و سایر دارایی ها را تعیین کرده و آن را در سند ازدواج به ثبت برسانند.

این آزادی در تعیین مهریه نشان می دهد که قانون گذار قصد داشته است تا این حق را به طرفین بدهد که با توجه به شرایط مالی، فرهنگی و توافقات شخصی خود، مهریه را تعیین کنند. آنچه در این میان اهمیت می یابد، نه سقف تعیین مهریه، بلکه سقف «اجرای مهریه با ضمانت کیفری» و «نحوه مطالبه و وصول آن» است. به همین دلیل، مشاهده می شود که در سالیان گذشته، برخی زوجین مهریه های بسیار بالایی را، مثلاً چند هزار سکه، در سند ازدواج خود ثبت کرده اند که این امر به لحاظ قانونی در زمان عقد بلامانع بوده است. در واقع، دغدغه اصلی زمانی آغاز می شود که بحث مطالبه و اجرای این میزان مهریه به میان می آید، چرا که در این مرحله، قانون گذار برای حمایت از طرفین و جلوگیری از بروز مشکلات جدی تر، مقررات خاصی را وضع کرده است که با سقف توافقی مهریه تفاوت دارد.

سقف های قانونی در مطالبه و اجرای مهریه: تفکیک مهریه توافقی از مهریه قابل اجرا

همانطور که اشاره شد، تفاوت اساسی میان میزان مهریه توافق شده در سند ازدواج و میزان مهریه ای که در عمل قابل مطالبه و دارای ضمانت اجرای کیفری است، نهفته است. این تفاوت، قلب بسیاری از ابهامات و چالش های حقوقی در پرونده های خانواده را تشکیل می دهد. در این بخش، به بررسی دقیق این سقف ها و مقررات مربوط به آنها می پردازیم.

سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی: قانون فعلی و ضمانت اجرای کیفری

ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱، یکی از مهم ترین مبانی قانونی است که سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه را تعیین می کند. بر اساس این ماده، اگر میزان مهریه تا ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی (یا معادل آن) باشد و مرد با وجود تمکن مالی از پرداخت آن امتناع کند، امکان صدور حکم جلب و حبس برای او وجود دارد. این بدان معناست که برای این میزان از مهریه، قانون گذار جنبه زندان را به عنوان یک ابزار فشار قانونی برای وصول در نظر گرفته است.

در صورتی که مهریه بیش از ۱۱۰ سکه باشد، حق زن برای مطالبه کل مهریه (مثلاً ۲۰۰ یا ۵۰۰ سکه) همچنان پابرجاست و این حق از او سلب نمی شود. اما برای مبالغ مازاد بر ۱۱۰ سکه، دیگر جنبه حبس اعمال نخواهد شد. در چنین مواردی، وصول مهریه مازاد، صرفاً مشروط به اثبات تمکن مالی مرد از سوی زن در دادگاه است. به عبارت دیگر، زن باید با ارائه مدارک و شواهد، به دادگاه ثابت کند که مرد توانایی مالی پرداخت این میزان مهریه را دارد. این موضوع، بار اثبات را بر عهده زن قرار می دهد و فرآیند مطالبه را پیچیده تر و زمان برتر می کند. ارزش سکه در زمان مطالبه، بر اساس نرخ رسمی اعلام شده توسط بانک مرکزی محاسبه می شود، نه نرخ زمان عقد یا نرخ بازار آزاد که این مسئله به کاهش اختلافات ناشی از نوسانات قیمت کمک شایانی می کند.

طرح پیشنهادی ۱۴ سکه: شایعات، واقعیت ها و وضعیت فعلی ۱۴۰۴

در سالیان اخیر، زمزمه ها و شایعاتی مبنی بر تغییرات اساسی در قانون مهریه و کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری آن به ۱۴ سکه شنیده شده است. این موضوع به طور مکرر در اخبار و شبکه های اجتماعی مورد بحث قرار گرفته و نگرانی های زیادی را در میان زوجین ایجاد کرده است. اما لازم است شفاف سازی شود که طرح کاهش سقف جنبه کیفری مهریه از ۱۱۰ سکه به ۱۴ سکه، تا زمان نگارش این مقاله (نیمه نخست ۱۴۰۴)، همچنان یک طرح پیشنهادی در کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی است و هنوز به قانون تبدیل نگردیده و تصویب نهایی نشده است. این طرح با هدف کاهش جمعیت زندانیان مهریه و تعدیل تعهدات مالی مردان مطرح شده است.

در صورت تصویب نهایی این طرح و تبدیل آن به قانون، پیامدهای مهمی را می توان متصور شد: حق زن برای مطالبه کل مهریه (حتی بیش از ۱۴ سکه) حفظ خواهد شد، اما تنها جنبه حبس مهریه به ۱۴ سکه محدود می شود. به این معنا که برای مازاد بر ۱۴ سکه، حبس اعمال نمی گردد و زن باید از طریق راه های حقوقی و مدنی و با اثبات تمکن مالی مرد، مهریه خود را مطالبه کند. اشاره ای مختصر به شایعات یا طرح های قدیمی تر مانند سقف ۵ سکه نیز می توان داشت و بر عدم تصویب آن ها تاکید کرد، تا از سردرگمی مخاطبان جلوگیری شود.

این تحولات نشان می دهد که قانون گذار در تلاش است تا با ایجاد تعادل میان حقوق زن و توانایی های مالی مرد، به پرونده های مهریه رویکردی عادلانه تر ببخشد. با این حال، تا زمانی که طرح ۱۴ سکه به صورت رسمی تصویب و ابلاغ نشود، قانون ۱۱۰ سکه بهار آزادی همچنان معتبر و لازم الاجرا خواهد بود.

جدول مقایسه ای سقف های مهریه

نوع سقف	میزان	توضیحات
سقف تعیین مهریه (توافق زوجین)	نامحدود	زوجین می توانند هر میزان مهریه ای را توافق و در سند ازدواج ثبت کنند.
سقف مهریه با ضمانت اجرای حبس (قانون فعلی)	تا 110 سکه تمام بهار آزادی	در صورت عدم پرداخت و اثبات تمکن مالی مرد، امکان صدور حکم جلب و حبس وجود دارد.
سقف مهریه با ضمانت اجرای حبس (طرح پیشنهادی)	تا 14 سکه (در صورت تصویب)	در صورت تصویب، جنبه حبس مهریه به 14 سکه محدود می شود.
مهریه مازاد بر سقف حبس (110 یا 14 سکه)	قابل مطالبه از طریق مدنی	بدون حبس، مشروط به اثبات تمکن مالی مرد از سوی زن.

مراحل مطالبه و چالش های حقوقی مهریه

مطالبه مهریه، فرآیندی پیچیده و دارای مراحل حقوقی مشخصی است که نیازمند آگاهی و دقت فراوان است. بسیاری از زوجین، به دلیل عدم آشنایی با این مراحل، با چالش ها و سردرگمی های زیادی مواجه می شوند. درک صحیح از روش های مطالبه، شرایط اعسار، تفاوت های عندالمطالبه و عندالاستطاعه، و همچنین مستثنیات دین، می تواند به افراد کمک کند تا با دید بازتری در این مسیر گام بردارند.

روش های مطالبه مهریه

برای مطالبه مهریه، دو روش اصلی و قانونی وجود دارد که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین آن ها بستگی به شرایط پرونده و ترجیحات زوجه دارد:

1. از طریق اداره ثبت: این روش معمولاً سرعت بیشتری دارد. زن می تواند با مراجعه به اداره اجرای ثبت اسناد رسمی، درخواست صدور اجراییه مهریه را بدهد. پس از صدور اجراییه، اداره ثبت اقدام به شناسایی و توقیف اموال منقول و غیرمنقول مرد می کند. مزیت اصلی این روش، سرعت نسبی در آغاز فرآیند توقیف اموال است. با این حال، معایبی نیز دارد؛ از جمله اینکه هزینه های اجرایی بالاتری ممکن است داشته باشد و در برخی موارد، امکان توقیف تمامی انواع اموال مرد (مانند حقوق و دستمزد) به آسانی دادگاه میسر نیست.
2. از طریق دادگاه خانواده: این روش فرآیند جامع تری دارد. زن می تواند با ارائه دادخواست به دادگاه خانواده، مطالبه مهریه کند. دادگاه پس از بررسی پرونده، حکم به پرداخت مهریه می دهد. مزیت این روش، بررسی دقیق تر و جامع تر پرونده توسط قاضی و امکان توقیف انواع بیشتری از اموال، از جمله حقوق و مستمری مرد است. همچنین، در صورت عدم شناسایی اموال، دادگاه می تواند به بحث اعسار و تقسیط مهریه ورود کند. اما از معایب آن می توان به زمان بر بودن فرآیند دادرسی و طولانی شدن رسیدگی ها اشاره کرد.

انتخاب روش مناسب، نیازمند ارزیابی دقیق شرایط مالی مرد و مشورت با وکیل متخصص خانواده است.

اعسار و تقسیط مهریه: راهگشای مردان در تنگنای مالی

در بسیاری از موارد، مردان به دلیل عدم توانایی مالی قادر به پرداخت یکجای مهریه نیستند. قانون گذار برای حمایت از این افراد و جلوگیری از حبس آن ها، امکان دادخواست اعسار را فراهم کرده است.

• دادخواست اعسار چیست؟

  اعسار به معنای ناتوانی مالی فرد در پرداخت بدهی های خود است. مردی که محکوم به پرداخت مهریه شده و توانایی پرداخت یکجای آن را ندارد، می تواند با ارائه دادخواست اعسار به دادگاه، از دادگاه بخواهد که توانایی مالی او را بررسی کرده و مهریه را به صورت اقساطی تعیین کند.

• شرایط و مدارک مورد نیاز:

  برای اثبات اعسار، مرد باید مدارکی دال بر وضعیت مالی خود از جمله صورت کامل اموال و دارایی ها (منقول و غیرمنقول)، شغل، میزان درآمد، لیست هزینه های ضروری زندگی، و گردش حساب بانکی خود را به دادگاه ارائه دهد. همچنین، شهادت دو شاهد مطلع و قابل اعتماد که از وضعیت مالی او آگاه باشند، در اثبات اعسار بسیار مؤثر است.

• نقش دادگاه:

  دادگاه با بررسی جامع تمامی این مدارک و شواهد، توانایی مالی مرد را احراز می کند. قاضی با در نظر گرفتن میزان درآمد، اموال، هزینه های ضروری و شرایط زندگی، پیش قسط و اقساط ماهانه مهریه را به گونه ای تعیین می کند که هم حقوق زن رعایت شود و هم مرد بتواند از عهده پرداخت برآید. این تقسیط می تواند شامل پیش پرداخت و سپس اقساط بلندمدت باشد.

• پیامدهای عدم پرداخت اقساط:

  پس از تعیین اقساط، مرد موظف است آن ها را به موقع پرداخت کند. در صورت عدم پرداخت ۳ قسط متوالی (و در برخی رویه های قضایی حتی ۱ قسط)، زن می تواند مجدداً از دادگاه درخواست صدور حکم جلب برای مرد را بکند. این امکان نشان دهنده اهمیت پایبندی به توافقات تقسیط است و تخلف از آن، می تواند مجدداً منجر به حبس مرد شود.

در مجموع، اعسار و تقسیط مهریه یک راهکار قانونی مهم برای مدیریت تعهدات مالی در شرایط سخت اقتصادی است و به مردان اجازه می دهد تا با یک برنامه پرداخت مشخص، از عهده بدهی خود برآیند و از پیامدهای کیفری آن در امان بمانند.

تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه

در تعیین مهریه، نحوه پرداخت آن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و معمولاً یکی از دو حالت عندالمطالبه یا عندالاستطاعه در سند ازدواج ذکر می شود. فهم تفاوت این دو مفهوم برای هر دو طرف عقد ضروری است:

• مهریه عندالمطالبه:

  این رایج ترین شکل مهریه است و به این معناست که زن هر زمان که بخواهد، می تواند مهریه خود را از مرد مطالبه کند و مرد موظف به پرداخت آن است. در این حالت، فرض بر این است که مرد توانایی پرداخت مهریه را دارد، مگر اینکه خودش با ارائه دادخواست اعسار، خلاف آن را اثبات کند. در مهریه عندالمطالبه، بار اثبات عدم تمکن مالی بر عهده مرد است.

• مهریه عندالاستطاعه:

  در این نوع مهریه، مطالبه مهریه توسط زن مشروط به اثبات توانایی مالی مرد از سوی زن است. به عبارت دیگر، زن تنها زمانی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت کند مرد از تمکن مالی لازم برای پرداخت آن برخوردار است. این موضوع بار اثبات را بر دوش زن قرار می دهد و فرآیند مطالبه را برای او پیچیده تر می کند، چرا که باید با ارائه مدارک و شواهد، توان مالی همسرش را به دادگاه ثابت کند.

تأثیر این تفاوت در فرآیند اجرایی بسیار زیاد است. در مهریه عندالمطالبه، زن به محض درخواست، می تواند برای توقیف اموال و صدور اجراییه اقدام کند، مگر اینکه مرد اعسار خود را ثابت کند. اما در مهریه عندالاستطاعه، زن قبل از هر اقدامی باید در دادگاه ثابت کند که مرد تمکن مالی دارد.

توقیف اموال برای مهریه و مستثنیات دین

زمانی که زن مهریه خود را مطالبه می کند و مرد از پرداخت آن امتناع می ورزد، زن حق دارد از دادگاه یا اداره ثبت بخواهد تا اموال مرد را توقیف کرده و از محل فروش آن ها، مهریه اش را وصول کند. اما در این میان، برخی اموال تحت عنوان «مستثنیات دین» از توقیف معاف هستند.

اموال قابل توقیف:
اموال زیادی می توانند برای وصول مهریه توقیف شوند، از جمله:

• خودرو
• حساب های بانکی و موجودی آن ها
• سهام و اوراق بهادار
• املاک و مستغلات (مانند زمین، آپارتمان و مغازه)
• طلب هایی که مرد از اشخاص دیگر دارد
• حقوق و دستمزد (البته با رعایت سقف قانونی، مثلاً یک چهارم حقوق در صورت داشتن همسر و فرزند و یک سوم در غیر این صورت)

طبق قانون، هر مالی که از نظر عرف و قانون جزو نیازهای ضروری زندگی مرد یا شغل او نباشد، می تواند برای پرداخت مهریه توقیف شود. این اصل، به زن امکان می دهد تا حقوق قانونی خود را به بهترین شکل ممکن پیگیری کند.

مستثنیات دین:
بر اساس قانون، برخی اموال برای تأمین حداقل زندگی آبرومندانه و شغل مرد، از توقیف معاف هستند. این اموال شامل موارد زیر می شوند:

• منزل مسکونی که عرفاً در شأن بدهکار و خانواده او باشد.
• اثاثیه مورد نیاز زندگی که برای رفع حوایج ضروری بدهکار و افراد تحت تکفل او لازم است.
• ابزار و وسایل کار و امرار معاش بدهکار و افراد تحت تکفل او.
• ودیعه مسکن (در صورت اجاره نشینی).
• مقداری از حقوق و مستمری که برای تأمین معاش ضروری بدهکار و افراد تحت تکفل او لازم است.
• خوراک و پوشاک که عرفاً مورد نیاز بدهکار و افراد تحت تکفل او باشد.

تفاوت رویکرد در توقیف اموال برای مهریه های زیر و بالای ۱۱۰ سکه:
در مهریه های تا ۱۱۰ سکه، زن می تواند به سرعت برای توقیف اموال اقدام کند. اما برای مهریه های مازاد بر ۱۱۰ سکه، اگر مرد ادعای اعسار کند، زن باید ثابت کند که مرد تمکن مالی برای پرداخت آن میزان مهریه را دارد و اموال او بیش از مستثنیات دین است. این تفاوت در عمل می تواند در سرعت و موفقیت توقیف اموال تأثیرگذار باشد.

نکات مهم و پرسش های پرتکرار در مورد مهریه

درباره مهریه، سوالات پرتکرار و نکات مهمی وجود دارد که آشنایی با آن ها می تواند به شفاف سازی ابهامات و تصمیم گیری آگاهانه کمک کند. در این بخش، به برخی از این نکات و پرسش های رایج پرداخته می شود.

مالیات مهریه

یکی از شایعات رایج، وجود مالیات بر مهریه است. لازم است شفاف سازی شود که بر اصل مهریه در زمان ثبت عقد یا مطالبه آن، مالیاتی تعلق نمی گیرد. مهریه به عنوان یک بدهی و نه درآمد، مشمول مالیات نمی شود. با این حال، در زمان اجرای مهریه از طریق دادگاه یا اداره ثبت، ممکن است نیم عشر اجرایی (۵ درصد مبلغ مورد اجرا) به عنوان هزینه های دادرسی یا اجرایی از زن یا مرد دریافت شود. این مبلغ، مالیات بر مهریه نیست بلکه هزینه فرآیند قضایی یا ثبتی است.

ارث بردن از مهریه

پاسخ به این سوال که آیا مهریه پس از فوت زن به ورثه می رسد، مثبت است. مهریه یک حق مالی است و با فوت زن، این حق از بین نمی رود، بلکه به ورثه او (شامل فرزندان، همسر و پدر و مادر) به نسبت سهم الارث قانونی آن ها منتقل می شود. بنابراین، ورثه زن می توانند مهریه او را از مرد مطالبه کنند.

حق حبس زوجه

حق حبس یکی از حقوقی است که قانون برای زن در نظر گرفته است. اگر زن باکره باشد و مهریه او عندالمطالبه باشد، می تواند تا قبل از برقراری رابطه زناشویی، از تمکین خاص (برقراری رابطه جنسی) خودداری کند تا زمانی که مرد تمام مهریه یا حداقل بخش معقولی از آن را بپردازد. با این حال، استفاده از این حق نباید به معنای ترک زندگی مشترک باشد و زن همچنان موظف به تمکین عام (انجام وظایف همسری به جز رابطه جنسی) است. در صورت استفاده از حق حبس، زن می تواند نفقه نیز مطالبه کند.

تأثیر نوسانات قیمت سکه بر مهریه

نوسانات شدید قیمت سکه در سالیان اخیر، به یکی از چالش های اصلی در پرونده های مهریه تبدیل شده است. قانون گذار پیش بینی کرده است که مهریه هایی که به صورت سکه یا طلا تعیین می شوند، باید به نرخ روز محاسبه و پرداخت شوند. این امر به حفظ ارزش واقعی مهریه کمک می کند. در صورتی که برای مرد اقساط مهریه تعیین شده باشد و قیمت سکه به طور غیرمنتظره ای افزایش یا کاهش یابد، مرد می تواند با ارائه دادخواست تعدیل اقساط، از دادگاه بخواهد که با توجه به شرایط جدید اقتصادی و توان مالی او، میزان اقساط را تغییر دهد.

مهریه در عقد موقت

برخلاف عقد دائم که در آن امکان عدم تعیین مهریه وجود دارد (اگرچه در این صورت مهریه المثل به زن تعلق می گیرد)، در عقد موقت (صیغه) تعیین مهریه یک شرط صحت عقد است. اگر در عقد موقت مهریه تعیین نشود، عقد باطل است. این موضوع نشان دهنده اهمیت ویژه مهریه در این نوع از عقد است و لزوم شفافیت و وضوح در تعیین آن را گوشزد می کند.

آگاهی از این نکات، به افراد کمک می کند تا با درک عمیق تری از حقوق و تعهدات خود، وارد زندگی مشترک شوند یا در صورت بروز اختلافات، با دانش کافی اقدامات لازم را انجام دهند.

شاید برای بسیاری عجیب باشد، اما فهم دقیق این قوانین و تفاوت های ظریف حقوقی، می تواند از بروز چالش های بزرگ و سردرگمی های طولانی مدت جلوگیری کند.

نتیجه گیری

سقف مهریه در قانون ایران، موضوعی است که همواره با ابهامات و سوءتفاهم های بسیاری همراه بوده است. همانطور که بیان شد، در قوانین کشور ما هیچ محدودیتی برای تعداد سکه هایی که زوجین می توانند به عنوان مهریه تعیین کنند، وجود ندارد. زن و مرد با توافق یکدیگر، آزادند تا هر میزان مهریه ای را در سند ازدواج خود ثبت کنند. اما تفاوت اساسی زمانی رخ می دهد که بحث مطالبه و اجرای این مهریه به میان می آید. در این مرحله، قانون گذار برای حمایت از طرفین و ایجاد تعادل در روابط حقوقی، سقف های اجرایی خاصی را در نظر گرفته است.

مهم ترین نکته این است که باید بین میزان مهریه توافقی و میزان مهریه ای که دارای ضمانت اجرای کیفری (حبس) است تمایز قائل شد. در حال حاضر، این سقف برای امکان حبس مرد تا ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی است. این یعنی زن می تواند کل مهریه خود را مطالبه کند، اما برای مبالغ مازاد بر ۱۱۰ سکه، مرد به دلیل عدم پرداخت حبس نخواهد شد و زن باید تمکن مالی مرد را ثابت کند. همچنین، طرح پیشنهادی ۱۴ سکه که در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی است، در صورت تصویب نهایی، صرفاً جنبه کیفری مهریه را به ۱۴ سکه محدود خواهد کرد و حق مطالبه کل مهریه برای زن همچنان محفوظ خواهد ماند.

با توجه به پیچیدگی های قوانین مهریه و تفاوت های ظریف در اجرای آن، به زوجین توصیه می شود که در زمان تعیین مهریه، توانایی مالی واقعی مرد را ملاک قرار دهند تا در آینده با مشکلات حقوقی و مالی مواجه نشوند. همچنین، در صورت بروز هرگونه اختلاف یا نیاز به مطالبه مهریه، مراجعه به وکیل متخصص خانواده برای درک کامل حقوق و مسئولیت ها و اتخاذ بهترین تصمیمات حقوقی، امری ضروری و حیاتی است.

این تغییرات و شایعات پیرامون قوانین مهریه، نشان دهنده پویایی نظام حقوقی و تلاش برای تطبیق آن با واقعیت های جامعه است و پیگیری اخبار و اطلاعات رسمی در این زمینه، به همگان کمک می کند تا با آگاهی کامل گام بردارند.