سه عنوان کتاب درباره حوادث لبنان و سیدحسن نصرالله معرفی شدند

به گزارش سرگرمی برای همه در ابتدای این نشست مرتضی قاضی مدیر دفتر هنر و ادبیات پایداری حوزه هنری در سخنانی بیان کرد: ما به دنیای پس از شهادت سید حسن نصرالله فکر نکرده بودیم. در چنین شرایطی مردم و جامعه از ما توقع دارند که تولید روایت داشته باشیم. از همین رو در ابتدا من وارد کانال آقای هاشمی رفسنجانی شدم اما ترجیح دادم سراغ عناصر فرهنگی و اجتماعی بروم و از روایت های افراد سیاسی دور شدم. در همین راستا مدیریت این پروژه (دیدار با دبیر کل) به خانم طاووسی  سپرده شد.  برخی از روایت ها روی شخصیت دیگر بسته است که تکمیل کننده روایت ها هستند.
قاضی گفت: کتاب «دشواری مبارک» هم درباره انفجار پیجرها در لبنان است. با دشواری های بسیار زیاد ما سراغ این گنجینه رفتیم. البته محدودیت ها فراوان بود. خانم فائضه غفار حدادی می توانست کار را به خوبی انجام بدهد.  تعبیر من از این کتاب یک دشواری مبارک برای خود ایشان است که سه فرزند دارد و در گیری های فراوان خانوادگی و کاری داشت. این کتاب از نظر موضوعی هولناک است.

وی همچنین درباره کتاب «دوازده صفر سه» بیان کرد: آقای علیزاده روایت تشییع را به نگارش در آورده اند. ما در نگارش این کتاب متوجه شدیم آدم محقق زبان دادن نداشتیم.
در ادامه فائزه طاووسی توضیح داد: به دلیل فراوانی روایت ها ما به دنبال اهالی فرهنگ هنر و رسانه رفتیم. دسترسی به این افراد به دلیل آنکه در مأموریت بودند سخت بود. آنها تجربه ای خاص و ناب داشتند و دوست داشتند که در سینه خود باقی بماند. ما آنها را مجاب کردیم که روایت خود را برای ما بازگو کنند.
این نویسنده خاطرنشان کرد: کتاب ۲۰ روایت دارد و معتقد بودم به دلیل تفاوت جنس روایت ها کتاب باید به شکل گروهی به نگارش دربیاید.  از ابتدای آبان سال گذشته نگارش این کتاب را دست گرفتم و در آذرماه به برای تولید آماده شد. توجه سید حسن نصرالله به کودکان همسر رزمندگان جبهه مقاومت فرهنگ و هنر ایرانی و… بسیار ویژه بود.
در ادامه این نشست فائضه غفارحدادی نویسنده کتاب «دشواری مبارک» بیان کرد: جمعیت حاضر در این نشست بسیار زیاد است و این حضور گرانقدر است. این کتاب با همکاری دفتر هنر و ادبیات بیداری اسلامی حوزه هنری شکل گرفت. ضرورت ثبت و نگارش این کتاب بسیار بود.
من در ابتدا قولی به آقای قاضی ندادم. دنبال مترجم گشتم و در نهایت روایتها ثبت شد. در جلسه اول راوی ضرورت روایت را می فهمید.  جانبازان یک عمر مخفی زندگی کرده بودند و زندگی اطلاعاتی داشتند. از همین رو بدون اسم و هویت کار را پیش بردیم. این کتاب روایت ۴۰ نفر از اطرافیان پیجری است. روایت اطرافیان جزئیات بیشتری داشت و شعاری نبود. روایت احساسات آنها نیاز به ترجمه نداشت.

غفار حدادی با اشاره به اینکه این افراد آسیب دیده مدیریت بحران فراوانی داشتند گفت: آنها زندگی مقاومتی والایی را در این فضا تحت مکتب سید حسن نصرالله و مقاومت به نمایش گذاشتند.  هدف دشمن ناکارآمدی این رزمندگان بود و تبلیغ روانی علیه حزب الله. اما این آسیب دیدگان با نحوه مواجه خود با این بحران دشمن را ذلیل و تحقیر کردند. این کتاب برای من بستر رشد درونی را فراهم کرد.

در بخش دیگر این نشست محمدصادق علیزاده نویسنده کتاب «دوازده صفر سه» بیان کرد: در اصل قرار بود پوشش های شبه ژورنالیستی و میدانی برای رسانه های داخلی بنویسم. با حضور در آنجا احساس کردم این نوع نگارش قواره لازم برای آنچه که من دارک کردم فراهم نمی کند.  از همین رو نوشته ها و عکس هایم را در راستای نگارش کتاب در نظر گرفتم. از نظر زبانی مشکلی نداشتم و عموم ارتباطات من به زبان انگلیسی بود.

وی افزود: این کتاب تشییع نگاری نیست بلکه تشییع نگاری بهانه صحبت از جریان مقاومت شد که برآمده از تاریخ فرهنگ و سیاست است. نگاه مخاطب ایرانی درباره مقاومت بشدت معوج و ایرانی است به این دلیل که درک ما از مفاهیم ارزشی متفاوت است.  ماهیت مقاومت در میدان با نگاه مخاطب ایرانی متفاوت است. در واقع مشترکاتی داریم ولی در زندگی روزمره و واکنش های سیاسی این جامعه چند فرهنگی تفاوت هایی داریم و از ما مستقل است.
علیزاده با اشاره به اینکه در تشییع پیکر سیدحسن در منطقه حضور میدانی داشته است بیان کرد: این مشاهدات میدانی درباره سیدحسن نصرالله من را به یک مباحث نظری رساند. تشییع شهید سلیمانی و حضور در لبنان فضای بسیار عجیبی را برای من ایجاد کرده بود. آنچه که از جانبازان ناشی از انفجار پیجرها مشاهده کردم این بود که آنها قائل به غرور نیستند و آنچه که من را می سوزاند این بود که این آدم ها را نمی شد نشان داد.
انتهای پیام