گرفتن مهریه از مادر شوهر فوت شده

گرفتن مهریه از مادر شوهر فوت شده در شرایط خاص حقوقی و با رعایت مراحل قانونی امکان پذیر است. این مطالبه معمولاً در دو حالت کلی مطرح می شود: یا مادر شوهر پیش از فوت تعهد رسمی به پرداخت مهریه داشته، یا همسر زن از مادرش ارث برده که این ارث اکنون بخشی از دارایی های او محسوب می شود. در هر حال، پیچیدگی های حقوقی این موضوع، نیازمند آگاهی کامل از قوانین و روال های قضایی است.

مهریه، این حق مالی دیرین و مهم برای زنان، همواره یکی از ارکان اصلی عقد نکاح در فقه و قانون مدنی ایران بوده است. ارزش و جایگاه حقوقی مهریه به قدری است که قانون گذار، آن را بلافاصله پس از جاری شدن عقد، به ملکیت زن درآورده و امکان مطالبه آن را در هر زمانی پیش بینی کرده است. در اغلب موارد، مرد یا همان زوج، مسئول اصلی پرداخت مهریه است و زن برای وصول حق خود به او مراجعه می کند. اما گاهی با پدید آمدن شرایطی خاص، مانند فوت همسر یا فوت یکی از بستگان نزدیک او، وضعیت مطالبه مهریه پیچیده تر می شود و این پرسش مطرح می گردد که آیا می توان مهریه را از سایر اشخاص، از جمله مادر شوهر فوت شده، مطالبه کرد؟

در این مقاله، به بررسی دقیق و جامع ابعاد حقوقی، شرایط و مراحل مطالبه مهریه از مادر شوهر فوت شده پرداخته خواهد شد. سناریوهای مختلفی که ممکن است در این مسیر پیش بیاید، با جزئیات کامل تبیین شده و راهکارهای قانونی عملی برای هر یک ارائه می شود. از مبانی حقوقی مهریه و مسئولیت پرداخت آن گرفته تا جایگاه مهریه به عنوان «دین ممتاز» در فرآیند تقسیم ترکه و مدارک لازم برای پیگیری حقوقی، تمام جنبه های این موضوع حساس مورد کنکاش قرار می گیرد. هدف از این بررسی، افزایش آگاهی حقوقی افراد، به ویژه زنانی است که در چنین موقعیت دشواری قرار گرفته اند، تا با درک صحیح از حقوق خود، بتوانند تصمیم گیری های آگاهانه ای داشته باشند و مسیر قانونی را با اطمینان بیشتری طی کنند.

مبانی حقوقی مهریه و مسئولیت پرداخت

مهریه به عنوان یک حق مالی مهم و بنیادی برای زن در عقد نکاح شناخته می شود. این حق از لحظه جاری شدن صیغه عقد، به مالکیت زن درمی آید و او می تواند هر زمان که بخواهد، تمام یا بخشی از آن را مطالبه کند. مهریه می تواند به دو صورت کلی «عندالمطالبه» یا «عندالاستطاعه» تعیین شود. مهریه عندالمطالبه به این معنا است که زن در هر زمان که بخواهد می تواند مهریه خود را مطالبه کند و مرد مکلف به پرداخت آن است. در مقابل، مهریه عندالاستطاعه مشروط به توانایی مالی مرد است و زن تنها زمانی می تواند آن را مطالبه کند که مرد توانایی پرداخت آن را داشته باشد.

مسئول اصلی پرداخت مهریه، طبق قانون مدنی، خود زوج است. یعنی این مرد است که در برابر همسرش تعهد به پرداخت مهریه دارد. با این حال، در موارد استثنایی و با رعایت شرایط قانونی خاص، امکان دارد شخص ثالثی نیز مسئولیت پرداخت مهریه را بر عهده بگیرد. این شخص ثالث می تواند پدر شوهر، مادر شوهر، یا هر فرد دیگری باشد که به صورت رسمی و قانونی این تعهد را پذیرفته است. این امکان، پیچیدگی های خاص خود را دارد و نیازمند بررسی دقیق اسناد و مدارک موجود است.

تعهد شخص ثالث (مادر شوهر) به پرداخت مهریه

زمانی که شخصی غیر از زوج، از جمله مادر شوهر، پرداخت مهریه را بر عهده می گیرد، این تعهد باید دارای شرایط مشخصی باشد تا از نظر حقوقی معتبر تلقی شود. مهم ترین شرط اعتبار این تعهد، رسمی و مکتوب بودن آن است. این تعهد می تواند در متن عقدنامه ازدواج ذکر شده باشد یا در سندی رسمی و جداگانه که به امضای متعهد رسیده است، قید شود. تعهدات شفاهی یا قولنامه ای که فاقد جنبه رسمی و اعتبار حقوقی کافی هستند، معمولاً برای مطالبه مهریه از شخص ثالث، با دشواری ها و چالش های اثباتی فراوانی روبرو خواهند شد.

در این زمینه، باید بین مفهوم «تعهد به پرداخت» و «ضمانت» تفاوت قائل شد. اگر مادر شوهر به عنوان «ضامن» پرداخت مهریه عمل کرده باشد، به این معناست که او در صورتی مهریه را می پردازد که زوج (همسر زن) از پرداخت آن ناتوان باشد. اما اگر مادر شوهر مستقیماً «تعهد به پرداخت» مهریه را پذیرفته باشد، او به عنوان بدهکار اصلی در کنار یا به جای زوج شناخته می شود. آثار حقوقی این دو حالت متفاوت است و در هر پرونده ای، باید ماهیت دقیق تعهد مادر شوهر مشخص شود. این تمایز در تعیین مسئول اصلی و نحوه مطالبه مهریه پس از فوت مادر شوهر اهمیت بسزایی دارد.

سناریوهای حقوقی مطالبه مهریه از مادر شوهر فوت شده

مسئله گرفتن مهریه از مادر شوهر فوت شده یکی از ابهامات حقوقی است که در مواقع دشوار فقدان و اختلافات مالی، ذهن بسیاری از زنان را به خود مشغول می کند. برای درک بهتر این موضوع، نیاز است تا سناریوهای مختلفی که ممکن است در عمل رخ دهند، با دقت مورد بررسی قرار گیرند. هر سناریو، شرایط حقوقی و مراحل مطالبه متفاوتی را می طلبد و آشنایی با این جزئیات، راهگشای مسیر حقوقی خواهد بود. این بخش، به تحلیل جامع سه سناریوی اصلی می پردازد که در آن ها، مطالبه مهریه از ترکه مادر شوهر فوت شده یا از طریق وراث ایشان، امکان پذیر یا غیرممکن می شود.

سناریو اول: مادر شوهر تعهد رسمی به پرداخت مهریه داشته و فوت کرده است

در این سناریو، فرض بر این است که مادر شوهر پیش از فوت خود، به صورت رسمی و مکتوب، پرداخت مهریه زن را بر عهده گرفته است. این تعهد می تواند در سند ازدواج (عقدنامه) یا در سندی رسمی جداگانه ثبت شده باشد. در این حالت، مهریه زن به عنوان یک دین ممتاز بر ذمه مادر شوهر بوده است و پس از فوت ایشان، از محل ترکه (اموال و دارایی های باقی مانده) وی قابل وصول خواهد بود. این یعنی زن، نه از ورثه مادر شوهر، بلکه از اموال خود مادر شوهر که به ورثه رسیده است، مهریه خود را مطالبه می کند.

شرایط ضروری برای مطالبه مهریه در این سناریو:

• وجود سند رسمی و معتبر: تعهد مادر شوهر به پرداخت مهریه باید در یک سند رسمی، مانند عقدنامه یا یک سند رسمی دیگر، قید شده باشد. این سند، اصلی ترین مدرک اثبات کننده حق زن است.
• اثبات فوت مادر شوهر و گواهی انحصار وراثت: زن باید گواهی فوت مادر شوهر و سپس گواهی انحصار وراثت ایشان را که نام و مشخصات تمامی ورثه و سهم الارث آن ها را مشخص می کند، تهیه کند. این گواهی برای شناسایی طرف دعوا (یعنی ورثه به نمایندگی از ترکه) و معرفی اموال، حیاتی است.
• بقا و وجود ترکه از مادر شوهر: برای وصول مهریه، باید اموالی از مادر شوهر فوت شده باقی مانده باشد که بتوان مهریه را از آن تأمین کرد. اگر ترکه موجود نباشد یا برای پوشش دیون کافی نباشد، مطالبه مهریه از ورثه از اموال شخصی شان امکان پذیر نخواهد بود.

مراحل گام به گام مطالبه:

1. مرحله اول (اجرای ثبت): اگر تعهد مادر شوهر به پرداخت مهریه در سند رسمی ازدواج یا سندی اجرایی قید شده باشد، زن می تواند مستقیماً برای صدور اجراییه به اداره ثبت اسناد و املاک مراجعه کند. این روش معمولاً سریع تر و کم هزینه تر از روش قضایی است. اجراییه صادر شده، به زن امکان می دهد تا اموال مادر شوهر فوت شده را شناسایی و توقیف کند.
2. مرحله دوم (دادگاه): در صورتی که تعهد مادر شوهر در سند رسمی قید نشده باشد (مثلاً تعهد شفاهی یا عادی) و یا اگر ترکه مکشوفه از طریق اجرای ثبت کافی نباشد، زن باید با ارائه دادخواست مطالبه مهریه به دادگاه خانواده مراجعه کند. این دادخواست باید علیه ورثه مادر شوهر (به عنوان نمایندگان ترکه) تنظیم و مطرح شود.
3. اهمیت گواهی انحصار وراثت: همانطور که اشاره شد، گواهی انحصار وراثت برای شناسایی دقیق ورثه و تعیین سهم هر یک، به منظور طرح صحیح دعوا و پیگیری های بعدی، از اهمیت بالایی برخوردار است. این گواهی، تضمین می کند که تمامی اشخاص ذی نفع در ترکه شناسایی و در جریان پرونده قرار گرفته اند.

مسئولیت ورثه مادر شوهر در پرداخت مهریه، تنها تا میزان اموالی است که از ترکه به آن ها به ارث رسیده است و ورثه از اموال شخصی خود هیچ مسئولیتی در قبال پرداخت مهریه ندارند. این نکته کلیدی، مانع از آن می شود که ورثه به دلیل بدهی متوفی، از دارایی های شخصی خود متضرر شوند.

سناریو دوم: مادر شوهر قبل از همسر (شوهر زن) فوت کرده و همسر از او ارث برده است

در این وضعیت، مهریه مستقیماً از ترکه مادر شوهر مطالبه نمی شود، بلکه سهم الارثی که همسر زن از مادرش برده است، به عنوان جزئی از دارایی های خود همسر محسوب می شود. در واقع، این سهم الارث به دارایی های شوهر اضافه شده و مهریه زن از کل دارایی های شوهر قابل مطالبه است.

• اگر همسر در قید حیات باشد: در این حالت، زن می تواند مهریه خود را از تمامی دارایی های همسرش، از جمله سهم الارثی که او از مادر فوت شده اش برده است، مطالبه کند. فرآیند مطالبه مهریه در این شرایط، کاملاً مشابه مطالبه مهریه از یک همسر در قید حیات است و هیچ تفاوت ماهوی در این زمینه وجود ندارد.
• اگر همسر نیز فوت کرده باشد: در این حالت، مهریه از ترکه همسر (که شامل سهم الارث او از مادرش نیز می شود) قابل وصول است. زن باید با مراجعه به مراجع قضایی، مهریه خود را از دارایی های باقیمانده از همسر مطالبه کند.

مراحل و شرایط مطالبه در این سناریو، دقیقاً مانند مطالبه مهریه از ترکه همسر در صورت فوت او خواهد بود. این شامل تهیه گواهی فوت و گواهی انحصار وراثت همسر، شناسایی و توقیف اموال، و پیگیری از طریق اجرای ثبت یا دادگاه خانواده می شود. در این حالت، «گرفتن مهریه از مادر شوهر فوت شده» به معنای واقعی کلمه اتفاق نمی افتد، بلکه مهریه از دارایی های همسر که شامل ارث او از مادرش نیز هست، تأمین می شود.

سناریو سوم: همسر فوت کرده و مادر شوهر نیز فوت کرده است، اما مادر شوهر هیچ تعهد رسمی برای مهریه نداشته است

این سناریو، وضعیت حقوقی متفاوتی را رقم می زند. اگر مادر شوهر هیچ تعهد رسمی و مکتوبی برای پرداخت مهریه زن نداشته باشد و هر دو (همسر و مادر شوهر) فوت کرده باشند، در این شرایط، امکان مطالبه مهریه از ترکه مادر شوهر وجود نخواهد داشت. مهریه، ذاتاً دینی بر عهده همسر است و فقط از دارایی های به جا مانده از او قابل وصول است. فوت مادر شوهر در این حالت، تأثیری بر مسئولیت پرداخت مهریه ندارد، مگر اینکه مادر شوهر پیش از فوت، به صورت رسمی این تعهد را پذیرفته باشد.

در این فرض، زن تنها می تواند مهریه خود را از ترکه همسر فوت شده اش مطالبه کند. حتی اگر مادر شوهر از توانایی مالی بالایی برخوردار بوده و دارایی های زیادی به جا گذاشته باشد، اما تعهد رسمی به پرداخت مهریه را نپذیرفته باشد، ترکه او مسئولیتی در قبال مهریه زن نخواهد داشت. این سناریو به خوبی نشان می دهد که تعهد رسمی و قانونی از سوی شخص ثالث، رکن اساسی در امکان مطالبه مهریه از او یا از ترکه او پس از فوت است.

جایگاه مهریه به عنوان دین ممتاز در فرآیند تقسیم ترکه

در نظام حقوقی ایران، مهریه زن از جایگاه ویژه ای برخوردار است و به عنوان «دین ممتاز» شناخته می شود. این مفهوم به این معناست که در صورت فوت متعهد اصلی (همسر) یا شخص ثالث متعهد (مانند مادر شوهر در سناریوی اول)، مهریه زن باید پیش از تقسیم سایر اموال متوفی بین ورثه، پرداخت گردد. این اولویت در پرداخت، یکی از مهم ترین حمایت های قانونی از حقوق مالی زن محسوب می شود.

مفهوم دین ممتاز به این صورت است که وقتی شخصی فوت می کند و دیونی بر عهده او باقی مانده است، تمامی این دیون باید قبل از آنکه اموال متوفی بین ورثه تقسیم شود، از ترکه او پرداخت گردند. در این میان، برخی دیون از اولویت بیشتری برخوردارند که مهریه زن نیز یکی از آن هاست. به بیان ساده تر، ابتدا هزینه های کفن و دفن متوفی و سپس دیون ممتاز، از جمله مهریه زن، از اموال متوفی پرداخت می شود و آنچه باقی می ماند، پس از کسر سایر دیون عادی، میان ورثه تقسیم خواهد شد.

آثار عملی این اولویت بر حقوق وراث و نحوه تصفیه ترکه بسیار چشمگیر است. ورثه تنها پس از پرداخت کامل مهریه زن و سایر دیون ممتاز، می توانند سهم الارث خود را مطالبه و دریافت کنند. این جایگاه حقوقی مهریه، تضمینی برای احقاق حق زن در شرایطی است که ممکن است با فوت همسر یا سایر متعهدین، دارایی ها کاهش یافته و یا اختلافات بر سر تقسیم اموال افزایش یابد. بنابراین، ورثه متوفی نمی توانند تا زمانی که مهریه زن پرداخت نشده است، ادعای مالکیت یا تقسیم ترکه را مطرح کنند و هرگونه تقسیم یا تصرف در اموال قبل از تصفیه مهریه، باطل و غیرقانونی تلقی می شود.

مدارک لازم و مراحل کلی پیگیری حقوقی مطالبه مهریه

برای پیگیری حقوقی مطالبه مهریه از مادر شوهر فوت شده، جمع آوری مدارک لازم و طی کردن مراحل قانونی به صورت دقیق و منظم، از اهمیت حیاتی برخوردار است. این فرآیند ممکن است پیچیده و زمان بر باشد، لذا آشنایی با مسیر صحیح، به کاهش سردرگمی و افزایش سرعت کار کمک می کند.

مدارک ضروری:

• اصل و کپی سند ازدواج: این سند، اصلی ترین مدرک اثبات رابطه زوجیت و تعیین میزان مهریه است.
• کارت ملی و شناسنامه زن: برای اثبات هویت متقاضی مهریه.
• گواهی فوت مادر شوهر و گواهی فوت همسر (در صورت فوت): این گواهی ها برای اثبات فوت و شروع فرآیند انحصار وراثت ضروری هستند.
• گواهی انحصار وراثت مادر شوهر و همسر (در صورت نیاز): این گواهی، ورثه قانونی و میزان سهم الارث هر یک را مشخص می کند و برای طرح دعوا علیه ورثه الزامی است.
• سند یا مدارک دال بر تعهد مادر شوهر به پرداخت مهریه (در سناریو اول): اگر مادر شوهر مستقیماً متعهد به پرداخت مهریه شده باشد، سند رسمی این تعهد (که می تواند در عقدنامه یا سندی جداگانه باشد) باید ارائه شود.

مراحل کلی:

1. مراجعه به وکیل متخصص برای بررسی دقیق پرونده: با توجه به پیچیدگی های قوانین خانواده، ارث و مهریه، اولین گام و شاید مهم ترین گام، مشاوره با یک وکیل متخصص است. وکیل با بررسی تمامی جوانب پرونده، بهترین مسیر قانونی را پیشنهاد می دهد و از اشتباهات احتمالی جلوگیری می کند.
2. طرح دعوا در مرجع صالح (اداره ثبت یا دادگاه خانواده): بسته به اینکه سند تعهد مادر شوهر رسمی و اجرایی باشد یا خیر، زن می تواند از طریق اداره ثبت اسناد و املاک (برای صدور اجراییه) یا دادگاه خانواده (برای طرح دادخواست مطالبه مهریه) اقدام کند.
3. معرفی و توقیف اموال (ترکه) متوفی (مادر شوهر یا همسر): پس از صدور اجراییه یا حکم قطعی دادگاه، زن می تواند نسبت به شناسایی و توقیف اموال به جا مانده از متوفی (ترکه) اقدام نماید. این توقیف به منظور جلوگیری از نقل و انتقال اموال و تضمین پرداخت مهریه انجام می شود.
4. پیگیری مراحل دادرسی و صدور حکم: در صورت مراجعه به دادگاه، مراحل دادرسی شامل تبادل لوایح، برگزاری جلسات رسیدگی، و ارائه دفاعیات، تا صدور حکم نهایی ادامه پیدا می کند.
5. اجرای حکم و وصول مهریه: پس از قطعی شدن حکم دادگاه یا صدور اجراییه از ثبت، مراحل اجرای حکم آغاز می شود که شامل مزایده اموال توقیف شده و وصول مهریه از محل فروش آن هاست.

اهمیت مشاوره حقوقی تخصصی در پرونده های مهریه

مسائل مربوط به مهریه، به ویژه زمانی که پای فوت یکی از طرفین یا اشخاص ثالث به میان می آید، می تواند از پیچیدگی های حقوقی فراوانی برخوردار باشد. این پیچیدگی ها نه تنها شامل قوانین متعدد مربوط به مهریه، ارث و دیون می شود، بلکه در برگیرنده جنبه های اثباتی و رویه های قضایی نیز هست. به همین دلیل، مشاوره با یک وکیل متخصص و باتجربه در امور خانواده و ارث، نه تنها یک توصیه، بلکه یک ضرورت انکارناپذیر محسوب می شود.

وکیل متخصص می تواند با دانش و تجربه خود، تمامی اسناد و مدارک موجود را بررسی کرده، سناریوی حقوقی مناسب را تشخیص دهد، و با ارائه راهکارهای عملی، مسیر مطالبه مهریه را برای زن هموار سازد. حضور وکیل در تمامی مراحل قانونی، از تنظیم دادخواست و پیگیری های اداری گرفته تا حضور در جلسات دادرسی و اجرای حکم، می تواند از بروز خطاهای احتمالی جلوگیری کرده و شانس موفقیت در پرونده را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

نکات مهم و توصیه های حقوقی تخصصی:

• اهمیت سند رسمی: در هر شرایطی که تعهد پرداخت مهریه از سوی شخص ثالثی (مانند مادر شوهر) مطرح می شود، وجود سند رسمی و مکتوب، نقش حیاتی در اثبات این تعهد و سرعت بخشیدن به فرآیند مطالبه دارد. اسناد عادی یا تعهدات شفاهی، بار اثباتی بسیار سنگینی را بر دوش مطالبه کننده قرار می دهند.
• زمان بر بودن فرآیند: پیگیری پرونده های حقوقی، به ویژه آن هایی که با مباحث ارث و دیون گره خورده اند، ممکن است زمان بر باشند. آگاهی از این موضوع به زن کمک می کند تا با صبر و آمادگی روانی بیشتری این مسیر را طی کند.
• هزینه های دادرسی: مطالبه مهریه، چه از طریق ثبت و چه از طریق دادگاه، شامل هزینه هایی از جمله هزینه دادرسی، حق الوکاله و سایر هزینه های اجرایی است. زن باید از این هزینه ها آگاه باشد و در صورت لزوم، با مشورت وکیل خود، درخواست اعسار از پرداخت هزینه های دادرسی را ارائه دهد.
• امکان اعسار از پرداخت مهریه: در صورتی که ورثه مادر شوهر (در سناریوی اول) یا ورثه همسر (در سناریوی دوم و سوم) به پرداخت مهریه محکوم شوند و توانایی پرداخت یکجای آن را نداشته باشند، می توانند با ارائه دادخواست اعسار، تقاضای تقسیط مهریه را مطرح کنند. این مسئله نیز می تواند به طولانی شدن فرآیند وصول مهریه منجر شود.

در نهایت، در موقعیت های حقوقی پیچیده که احساسات و مسائل مالی در هم تنیده اند، تصمیم گیری آگاهانه و اقدام بر اساس اصول حقوقی، اهمیت فراوانی دارد. مراجعه به یک وکیل مجرب نه تنها به احقاق حق زن کمک می کند، بلکه آرامش خاطر و اطمینان لازم را در این دوران دشوار فراهم می آورد.

نکات کلیدی حقوقی و توصیه های پایانی

در مواجهه با پرونده هایی که به گرفتن مهریه از مادر شوهر فوت شده مربوط می شوند، فهم دقیق نکات حقوقی و تمایز قائل شدن میان سناریوهای مختلف، از اهمیت بالایی برخوردار است. همانطور که بررسی شد، امکان مطالبه مهریه از ترکه مادر شوهر متوفی، تنها در شرایط خاصی محقق می شود. محور اصلی این امکان، وجود تعهد رسمی و مکتوب از سوی مادر شوهر برای پرداخت مهریه است. در غیر این صورت، مهریه در اصل دینی بر عهده همسر است و حتی اگر مادر شوهر از توانایی مالی بالایی برخوردار بوده باشد، پس از فوت و بدون تعهد رسمی، ترکه او مسئولیت پرداخت مهریه را نخواهد داشت.

همچنین، مشخص شد که اگر مادر شوهر قبل از همسر زن فوت کرده و همسر از او ارث برده باشد، در واقع مهریه از سهم الارث همسر از مادرش تأمین می شود، نه از خود ترکه مادر شوهر به طور مستقیم. در هر دو حالت، مهریه زن به عنوان «دین ممتاز» در فرآیند تقسیم ترکه، از اولویت بالایی برخوردار است و باید پیش از تقسیم سایر اموال متوفی میان ورثه، پرداخت گردد. این ویژگی حقوقی، تضمین کننده احقاق حق مالی زن در مواجهه با ورثه و سایر دیون است.

پیگیری چنین پرونده هایی نیازمند دقت فراوان در جمع آوری مدارک، از جمله سند ازدواج، گواهی فوت، گواهی انحصار وراثت و به ویژه سند رسمی تعهد مادر شوهر، است. سپس، طی کردن مراحل قانونی از طریق اجرای ثبت یا دادگاه خانواده، به منظور توقیف اموال و وصول مهریه، ضرورت می یابد. پیچیدگی این قوانین و رویه های قضایی، اهمیت مشاوره و همراهی با یک وکیل متخصص در امور خانواده و ارث را دوچندان می کند تا از بروز هرگونه اشتباه جلوگیری شده و مسیر احقاق حقوق زن، با اطمینان و اثربخشی بیشتری طی شود.

همراهی با یک وکیل متخصص می تواند تضمین کننده آن باشد که تمامی ابعاد حقوقی پرونده به درستی مورد بررسی قرار گرفته و بهترین استراتژی برای احقاق حقوق زن اتخاذ شود. این دقت نظر در امور حقوقی، کلید موفقیت در چنین پرونده های حساسی است.

در پایان، باید یادآوری کرد که هر پرونده ای شرایط خاص خود را دارد و توضیحات ارائه شده در این مقاله، صرفاً جنبه کلی و راهنما دارند. برای کسب اطمینان کامل و اقدام عملی، حتماً باید با یک وکیل حقوقی متخصص مشورت کرد تا با بررسی جزئیات پرونده، بهترین راهکار قانونی به متقاضی ارائه شود.