رتبه بندی هتل ها در سایر کشورها
در دنیای پویای گردشگری امروز انتخاب اقامتگاهی مناسب یکی از دغدغه های اصلی مسافران است. هتل ها به عنوان یکی از مهم ترین ارکان این صنعت تنوع بی نظیری از خدمات و امکانات را ارائه می دهند و همین گستردگی نیاز به یک سیستم شفاف برای ارزیابی و مقایسه آن ها را ضروری می سازد. رتبه بندی هتل ها دقیقاً با همین هدف شکل گرفته است؛ فراهم کردن معیاری مشخص برای مسافران تا بتوانند سطح کیفیت امکانات رفاهی و خدماتی یک هتل را پیش از رزرو درک کنند.
این سیستم های رتبه بندی که اغلب به صورت ستاره ای شناخته می شوند به مسافران کمک می کنند تا بر اساس بودجه نیازها و انتظارات خود بهترین گزینه را برای اقامت انتخاب کنند. درک چگونگی این ارزیابی ها استانداردهای مورد استفاده و تفاوت های منطقه ای در این سیستم ها می تواند تجربه سفر شما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد و از بروز هرگونه نارضایتی جلوگیری کند. این محتوا به شما کمک می کند تا با سازوکارهای رتبه بندی هتل ها در سطح جهانی و تفاوت های آن در کشورهای مختلف آشنا شوید.
رتبه بندی جهانی هتل ها
رتبه بندی جهانی هتل ها به فرآیند ارزیابی و دسته بندی هتل ها بر اساس مجموعه ای از معیارها و استانداردها اطلاق می شود. این سیستم با هدف اطلاع رسانی به مسافران درباره سطح کیفیت امکانات خدمات و انتظاراتی که می توانند از یک هتل داشته باشند طراحی شده است. هرچند اصطلاح «جهانی» به کار می رود اما در واقع یک سیستم واحد و یکپارچه برای رتبه بندی هتل ها در سراسر جهان وجود ندارد. در عوض سازمان ها و نهادهای مختلفی در هر کشور یا منطقه مسئولیت این ارزیابی را بر عهده دارند و ممکن است از معیارهای کمی متفاوتی استفاده کنند. با این حال متداول ترین سیستم رتبه بندی در سطح بین المللی سیستم ستاره ای است که از یک تا پنج ستاره متغیر است و تعداد بیشتر ستاره نشان دهنده سطح بالاتر امکانات و خدمات لوکس تر است. این رتبه بندی به گردشگران کمک می کند تا با دید بازتری نسبت به انتخاب و رزرو اقامتگاه خود اقدام نمایند.
استاندارد ها و معیارهای رتبه بندی هتل ها
رتبه بندی هتل ها بر اساس مجموعه ای از استانداردها و معیارهای دقیق انجام می شود که توسط نهادهای ذی صلاح در هر منطقه یا کشور تعیین می گردد. این معیارها طیف وسیعی از جنبه های مرتبط با تجربه مهمان را پوشش می دهند تا اطمینان حاصل شود که رتبه بندی به درستی سطح کیفی هتل را منعکس می کند. از مهم ترین این معیارها می توان به کیفیت و تنوع امکانات رفاهی سطح و گستردگی خدمات ارائه شده وضعیت و تجهیزات اتاق ها امکانات تفریحی و ورزشی دسترسی ها و موقعیت مکانی تعداد و کیفیت رستوران ها و بارها و همچنین رفتار حرفه ای و کیفیت سرویس دهی کارکنان اشاره کرد. هرچه یک هتل در این زمینه ها عملکرد بهتر و جامع تری داشته باشد امتیاز بالاتری کسب کرده و در رده بندی بالاتری قرار می گیرد. این استانداردها به تفکیک در ضوابط ارزیابی و درجه بندی هتل ها مورد بررسی قرار می گیرند.
ضوابط ارزیابی و درجه بندی هتل ها
فرآیند ارزیابی و درجه بندی هتل ها شامل بررسی دقیق و موشکافانه جنبه های مختلف عملکرد و امکانات هتل است. این ضوابط معمولاً توسط بازرسان متخصص و گاهی با در نظر گرفتن نظرات مهمانان صورت می گیرد. معیارهای اصلی شامل ارزیابی کیفیت فیزیکی ساختمان طراحی داخلی و خارجی نظافت و بهداشت در تمام بخش ها امنیت و همچنین کارایی سیستم ها و تجهیزات مانند تهویه مطبوع آسانسور و سیستم های اطفاء حریق است. علاوه بر این نحوه مدیریت شکایات سرعت پاسخگویی کارکنان و رعایت اصول مهمان نوازی نیز بخشی از این ارزیابی ها را تشکیل می دهند. این ضوابط به صورت چک لیست های مفصلی تهیه می شوند تا ارزیابی ها تا حد امکان عینی و قابل مقایسه باشند و هتل ها بتوانند نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کرده و برای بهبود آن ها اقدام کنند.
درجه بندی هتل ها بر اساس امکانات
یکی از مهم ترین معیارهای درجه بندی هتل ها تنوع و کیفیت امکانات ارائه شده به مهمانان است. امکانات اولیه مانند حمام اختصاصی تهویه مطبوع تلویزیون و دسترسی به اینترنت در سطوح پایین تر رتبه بندی اهمیت دارند. با افزایش ستاره ها انتظار می رود امکانات رفاهی نیز گسترده تر و لوکس تر شوند. این امکانات ممکن است شامل استخر سونا جکوزی باشگاه ورزشی مجهز سالن های کنفرانس و اجتماعات چندین رستوران و بار با منوهای متنوع فروشگاه های داخلی خدمات خشک شویی پارکینگ اختصاصی و خدمات اتاق ۲۴ ساعته باشند. وجود امکانات ویژه برای کودکان افراد دارای معلولیت یا امکانات مربوط به سلامت و اسپا نیز می تواند در کسب ستاره های بیشتر مؤثر باشد. هرچه فهرست امکانات یک هتل جامع تر و کیفیت ارائه آن ها بالاتر باشد درجه آن نیز افزایش می یابد.
درجه بندی هتل ها بر اساس مساحت
مساحت هتل به تنهایی یک معیار مستقل برای درجه بندی نیست اما می تواند به طور غیرمستقیم بر امکانات و ظرفیت هتل که در رتبه بندی مؤثر هستند تأثیر بگذارد. هتل های بزرگتر معمولاً فضای بیشتری برای ارائه امکانات متنوع تر مانند چندین رستوران استخر سالن های ورزشی بزرگ فضاهای سبز و پارکینگ دارند. همچنین مساحت اتاق ها و فضاهای عمومی مانند لابی و راهروها نیز در ارزیابی کیفیت و راحتی مهمانان نقش دارد. هتل های لوکس (چهار و پنج ستاره) معمولاً اتاق های بزرگتر و فضاهای عمومی وسیع تری نسبت به هتل های یک یا دو ستاره دارند. بنابراین هرچند مستقیماً بر اساس مساحت درجه بندی انجام نمی شود اما مساحت مناسب برای ارائه امکانات و فضاهای استاندارد بخشی از الزامات کسب ستاره های بالاتر محسوب می گردد.
درجه بندی هتل ها بر اساس موقعیت مکانی
موقعیت مکانی یک هتل عامل مهمی در تعیین جذابیت و گاهی اوقات در سیستم های رتبه بندی خاص در کسب امتیاز آن محسوب می شود. دسترسی آسان به مراکز تجاری جاذبه های گردشگری وسایل حمل و نقل عمومی فرودگاه یا ایستگاه قطار می تواند یک امتیاز مثبت برای هتل باشد. هتل هایی که در مرکز شهر کنار ساحل یا در مناطق ییلاقی با چشم انداز زیبا قرار دارند اغلب محبوبیت بیشتری دارند. در برخی سیستم های رتبه بندی سهولت دسترسی و نزدیکی به نقاط کلیدی شهر به عنوان یکی از معیارهای ارزیابی در نظر گرفته می شود. با این حال موقعیت مکانی بیشتر بر قیمت و میزان تقاضا برای هتل تأثیر می گذارد تا بر تعداد ستاره های آن مگر اینکه موقعیت خاصی مانند دسترسی به ساحل اختصاصی یا چشم انداز منحصر به فرد بخشی از امکانات لوکس هتل محسوب شود.
درجه بندی هتل ها بر اساس مدت زمان اقامت
درجه بندی هتل ها بر اساس مدت زمان اقامت متفاوت از سیستم ستاره ای است و بیشتر به نوع کاربری هتل یا اقامتگاه اشاره دارد. این دسته بندی کیفیت یا امکانات هتل را مستقیماً ارزیابی نمی کند بلکه نوع خدماتی که برای اقامت های با مدت زمان متفاوت ارائه می شود را مشخص می کند. به عنوان مثال هتل های ترانزیت معمولاً برای اقامت های بسیار کوتاه (چند ساعت تا یک شب) و نزدیک فرودگاه ها طراحی شده اند و تمرکز آن ها بر استراحت سریع و دسترسی آسان است. هتل های نیمه پانسیون یا پانسیون برای اقامت های بلندمدت تر (هفته ها یا ماه ها) مناسب هستند و ممکن است خدمات متفاوتی مانند آشپزخانه کوچک در اتاق یا نرخ های ویژه برای اقامت طولانی ارائه دهند. این نوع دسته بندی مکمل سیستم ستاره ای است و به مسافران کمک می کند تا اقامتگاهی متناسب با طول سفر خود پیدا کنند.
انواع قوانین مربوط به رتبه بندی هتل ها
رتبه بندی هتل ها تحت چارچوب قوانین و مقرراتی انجام می شود که توسط نهادهای ملی یا منطقه ای در صنعت گردشگری و هتلداری وضع شده اند. این قوانین شامل تعریف دقیق معیارها برای هر سطح از رتبه بندی (مانند تعداد ستاره ها) فرآیند بازرسی و ارزیابی شرایط صدور یا لغو رتبه و دوره های بازبینی منظم است. هدف از این قوانین ایجاد شفافیت و یکپارچگی در سیستم رتبه بندی در محدوده تحت پوشش آن ها است. این قوانین ممکن است جزئیات مربوط به حداقل اندازه اتاق ها نسبت تعداد کارکنان به مهمانان استانداردهای بهداشتی و الزامات ایمنی را نیز شامل شوند. تفاوت در این قوانین و استانداردها بین کشورها یکی از دلایلی است که ممکن است یک هتل با تعداد ستاره مشابه در دو کشور مختلف سطح امکانات و خدمات متفاوتی داشته باشد.
طبقه بندی هتل ها بر اساس کاربری آن ها
علاوه بر رتبه بندی بر اساس کیفیت و امکانات (سیستم ستاره ای) هتل ها را می توان بر اساس کاربری یا نوع فعالیت اصلی آن ها نیز طبقه بندی کرد. این طبقه بندی به مسافران کمک می کند تا هتلی متناسب با هدف سفر خود پیدا کنند. برخی از انواع رایج هتل بر اساس کاربری عبارتند از: هتل های تجاری (Business Hotels) که امکانات ویژه ای برای مسافران کاری مانند سالن کنفرانس و دسترسی به اینترنت پرسرعت ارائه می دهند؛ هتل های تفریحی (Resorts) که معمولاً در مناطق خوش آب و هوا قرار دارند و امکانات تفریحی گسترده ای مانند سواحل اختصاصی زمین گلف و برنامه های سرگرمی دارند؛ هتل های بوتیک (Boutique Hotels) که کوچک تر هستند و بر طراحی منحصر به فرد و تجربه شخصی سازی شده تمرکز دارند؛ هتل های فرودگاهی (Airport Hotels) برای مسافران ترانزیت؛ و هتل آپارتمان ها (Apartment Hotels) که امکانات پخت و پز را فراهم می کنند و برای اقامت های طولانی مناسب ترند. این طبقه بندی ها می توانند با سیستم ستاره ای ترکیب شوند مثلاً یک هتل پنج ستاره تفریحی.
درجه بندی هتل ها بر اساس ستاره
سیستم درجه بندی بر اساس ستاره متداول ترین و شناخته شده ترین روش برای ارزیابی هتل ها در سطح جهان است. در این سیستم هتل ها از یک تا پنج ستاره طبقه بندی می شوند که هر ستاره نشان دهنده سطح مشخصی از امکانات خدمات و کیفیت است. این سیستم یک معیار بصری و ساده برای مسافران فراهم می کند تا بتوانند به سرعت سطح هتل را درک کنند. اصول کلی این سیستم در اکثر نقاط جهان مشابه است: یک ستاره نشان دهنده امکانات پایه و پنج ستاره نشان دهنده بالاترین سطح لوکس امکانات جامع و خدمات بی نقص است. با این حال جزئیات دقیق و الزامات لازم برای کسب هر ستاره ممکن است بین کشورها و حتی سازمان های رتبه بندی مختلف متفاوت باشد که این موضوع گاهی باعث سردرگمی مسافران می شود. در ادامه به بررسی ویژگی های هر سطح ستاره ای می پردازیم.
هتل های یک ستاره
هتل های یک ستاره پایه ترین سطح اقامت در سیستم رتبه بندی ستاره ای را ارائه می دهند. این هتل ها بر ارائه نیازهای اولیه و ضروری برای یک اقامت شبانه تمرکز دارند و معمولاً فاقد امکانات رفاهی و تفریحی گسترده هستند. اتاق های هتل یک ستاره اغلب ساده و کوچک بوده و ممکن است تنها شامل تخت کمد کوچک و حمام مشترک یا اختصاصی بسیار ساده باشند. خدمات محدود به پذیرش در ساعات مشخص و نظافت اتاق است. این هتل ها برای مسافرانی مناسب هستند که به دنبال اقامتی اقتصادی بوده و بیشتر وقت خود را خارج از هتل سپری می کنند و تنها به مکانی برای استراحت نیاز دارند. موقعیت مکانی آن ها نیز ممکن است در مرکز شهر یا نزدیک به وسایل حمل و نقل عمومی نباشد.
هتل های 2 ستاره
هتل های دو ستاره سطح امکانات و خدمات کمی فراتر از هتل های یک ستاره ارائه می دهند. این هتل ها معمولاً دارای حمام اختصاصی در تمام اتاق ها هستند و ممکن است امکانات پایه ای مانند تلویزیون و تلفن در اتاق ها وجود داشته باشد. خدمات پذیرش معمولاً ۲۴ ساعته است و ممکن است صبحانه ساده ای نیز ارائه شود. نظافت اتاق ها به صورت منظم انجام می پذیرد. هتل های دو ستاره برای مسافرانی مناسب هستند که به دنبال اقامتی تمیز و راحت با امکانات کمی بیشتر از حداقل ها هستند و بودجه محدودی دارند. این هتل ها اغلب در مکان هایی با دسترسی نسبتاً خوب قرار دارند اما انتظار امکانات لوکس یا خدمات گسترده از آن ها نمی رود.
هتل های 3 ستاره
هتل های سه ستاره تعادلی بین راحتی امکانات و قیمت ارائه می دهند و به همین دلیل یکی از محبوب ترین گزینه ها برای طیف وسیعی از مسافران محسوب می شوند. این هتل ها معمولاً دارای امکاناتی نظیر رستوران بار کوچک سالن کنفرانس کوچک و خدمات خشک شویی هستند. اتاق ها مجهزتر بوده و ممکن است شامل مینی بار سشوار و امکانات تهیه چای و قهوه باشند. خدمات پذیرش ۲۴ ساعته است و کارکنان معمولاً حرفه ای تر هستند. هتل های سه ستاره برای مسافران کاری و تفریحی که به دنبال اقامتی راحت با امکانات مناسب و در موقعیت های مکانی خوب هستند ایده آل می باشند. کیفیت خدمات و امکانات در این سطح به طور قابل توجهی نسبت به هتل های یک و دو ستاره بهبود یافته است.
هتل 4 ستاره
هتل های چهار ستاره سطح بالایی از امکانات و خدمات را ارائه می دهند و تجربه ای لوکس و راحت را برای مهمانان فراهم می کنند. این هتل ها معمولاً دارای چندین رستوران با منوهای متنوع بارهای شیک استخر باشگاه ورزشی مجهز و امکانات اسپا هستند. اتاق ها بزرگتر و مجهزتر بوده و از دکوراسیون و مبلمان با کیفیت تری برخوردارند. خدمات اتاق ۲۴ ساعته خدمات دربان (Concierge) و پارکینگ اختصاصی از جمله امکانات رایج در این هتل ها هستند. کارکنان بسیار حرفه ای و آموزش دیده هستند و خدمات با کیفیت بالا ارائه می شود. هتل های چهار ستاره برای مسافرانی که به دنبال راحتی امکانات گسترده و خدمات عالی هستند و مایل به پرداخت هزینه بیشتری هستند مناسب می باشند.
هتل 5 ستاره
هتل های پنج ستاره اوج لوکس کیفیت و خدمات در صنعت هتلداری محسوب می شوند. این هتل ها تجربه ای بی نظیر و شخصی سازی شده را برای مهمانان فراهم می کنند و تمام جزئیات برای اطمینان از راحتی و رضایت کامل آن ها در نظر گرفته شده است. امکانات در این هتل ها جامع و در بالاترین سطح کیفیت است شامل چندین رستوران با غذاهای بین المللی بارهای لوکس استخرهای متعدد (داخلی و خارجی) باشگاه ورزشی پیشرفته امکانات کامل اسپا و سلامتی سالن های کنفرانس مجهز و فروشگاه های لوکس. اتاق ها بسیار بزرگ مجلل و مجهز به پیشرفته ترین تکنولوژی هستند. خدمات شامل سرویس اتاق ۲۴ ساعته خدمات دربان شخصی خدمات راننده و توجه بی وقفه به جزئیات است. هتل های پنج ستاره برای مسافرانی که به دنبال لوکس ترین تجربه اقامتی هستند و هزینه محدودی برای آن ها مطرح نیست انتخاب ایده آل محسوب می شوند. برخی هتل ها که امکانات فراتر از استانداردهای ۵ ستاره دارند گاهی به صورت غیررسمی ۷ ستاره نامیده می شوند.
تفاوت امکانات هتل ها در جهان از یک تا پنج ستاره
تفاوت اصلی بین هتل های یک تا پنج ستاره در گستردگی کیفیت و تنوع امکانات و خدماتی است که ارائه می دهند. هتل های یک ستاره تنها امکانات پایه اقامتی را فراهم می کنند در حالی که با افزایش تعداد ستاره ها سطح رفاه و خدمات به طور چشمگیری افزایش می یابد. در هتل های دو ستاره امکانات کمی بهبود می یابد (مانند حمام اختصاصی) هتل های سه ستاره امکانات استاندارد مانند رستوران و سالن کوچک کنفرانس را اضافه می کنند هتل های چهار ستاره وارد قلمرو لوکس شده و امکانات تفریحی و خدماتی جامع تری مانند استخر و خدمات اتاق ۲۴ ساعته ارائه می دهند و هتل های پنج ستاره نهایت لوکس و خدمات شخصی سازی شده را با بهترین کیفیت ممکن فراهم می کنند. این تفاوت در امکانات مستقیماً بر قیمت اقامت در هتل ها تأثیر می گذارد.
رتبه بندی هتل ها در کشورهای مختلف
همانطور که اشاره شد یک سیستم رتبه بندی واحد و جهانی برای هتل ها وجود ندارد و هر کشور یا منطقه معمولاً سیستم و نهادهای خاص خود را برای ارزیابی و درجه بندی هتل ها دارد. این تفاوت ها ناشی از عوامل فرهنگی اقتصادی تاریخی و حتی جغرافیایی هر منطقه است. بنابراین استانداردهایی که برای کسب یک تعداد ستاره مشخص در یک کشور لازم است ممکن است با کشور دیگر متفاوت باشد. این موضوع می تواند منجر به این شود که یک هتل پنج ستاره در یک کشور سطح امکانات و خدمات متفاوتی نسبت به یک هتل پنج ستاره در کشوری دیگر داشته باشد. شناخت این تفاوت های منطقه ای برای مسافرانی که به کشورهای مختلف سفر می کنند اهمیت دارد تا انتظارات واقع بینانه ای از هتل انتخابی خود داشته باشند. در ادامه به بررسی سیستم رتبه بندی در چند کشور و منطقه می پردازیم.
رتبه بندی هتل ها در کشورهای اروپایی
در اروپا تلاش هایی برای ایجاد یک سیستم رتبه بندی هماهنگ صورت گرفته است. اتحادیه هتل استار (Hotelstars Union) که تحت نظارت سازمان HOTREC (سازمان هتل ها رستوران ها و کافه ها در اروپا) فعالیت می کند یک سیستم رتبه بندی ستاره ای مشترک را در حدود ۲۵ کشور اروپایی پیاده سازی کرده است. این سیستم از یک تا پنج ستاره به همراه نشان ‘S’ برای سطح ‘ممتاز’ (Superior) در هر رده استفاده می کند. معیارهای این سیستم شامل بیش از ۲۰۰ آیتم است که جنبه های مختلفی از جمله امکانات پایه خدمات کیفیت تختخواب حمام دسترسی به اینترنت و غیره را پوشش می دهد. هدف از این هماهنگ سازی ایجاد شفافیت بیشتر برای مسافران در سراسر اروپا است هرچند برخی کشورها هنوز سیستم های ملی خود را دارند یا از سیستم های ترکیبی استفاده می کنند. این سیستم تا حد زیادی بر اساس سیستم آلمان اتریش و سوئیس الگوبرداری شده است.
رتبه بندی هتل ها در ایران
در ایران نیز سیستم رتبه بندی هتل ها بر اساس تعداد ستاره ها و توسط سازمان های ذی صلاح دولتی و صنفی انجام می شود. سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری مسئول اصلی نظارت بر این فرآیند است. معیارهای رتبه بندی در ایران نیز مشابه استانداردهای بین المللی است و شامل ارزیابی امکانات فیزیکی هتل کیفیت خدمات نیروی انسانی بهداشت و ایمنی است. هتل ها در ایران نیز از یک تا پنج ستاره درجه بندی می شوند. با این حال برخی معتقدند که ممکن است تفاوت هایی در اجرای استانداردها و سخت گیری در اعطای ستاره ها بین ایران و برخی کشورهای پیشرفته وجود داشته باشد. مسافران داخلی و خارجی می توانند با مراجعه به وب سایت های رسمی سازمان های گردشگری یا پلتفرم های معتبر رزرو هتل از رتبه هتل ها در ایران مطلع شوند.
رتبه بندی هتل ها در استرالیا
استرالیا یکی از کشورهایی است که در سال های اخیر سیستم رتبه بندی هتل های خود را به روز کرده است. سیستم رتبه بندی ستاره ای استرالیا که توسط شرکت مستقل Star Ratings Australia مدیریت می شود علاوه بر ارزیابی های سنتی توسط بازرسان نظرات و امتیازات مسافران را نیز به عنوان یکی از معیارهای مهم در نظر می گیرد. این سیستم از یک تا پنج ستاره به همراه ستاره های نیمه (Half-stars) برای نشان دادن بهبودهای قابل توجه در یک رده خاص استفاده می کند. امتیازی که بر اساس مرورها و بازخوردهای مسافران در بیش از ۱۰۰ وب سایت مختلف جمع آوری می شود به صورت جداگانه نمایش داده می شود و به مسافران دید جامع تری از تجربه واقعی مهمانان قبلی می دهد. این رویکرد سیستم رتبه بندی استرالیا را به یکی از مشتری مدارترین سیستم ها در جهان تبدیل کرده است.
رتبه بندی هتل ها در ژاپن
سیستم رتبه بندی هتل ها در ژاپن کمی متفاوت از سیستم ستاره ای رایج در غرب است و ممکن است برای مسافران خارجی کمی گیج کننده باشد. هرچند برخی هتل های بزرگ و بین المللی در ژاپن نیز از سیستم ستاره ای استفاده می کنند اما سیستم های رتبه بندی داخلی دیگری نیز وجود دارند. یکی از رویکردهای رایج طبقه بندی هتل ها بر اساس نوع (مانند هتل های تجاری هتل های تفریحی ریوکان ها – مهمان خانه های سنتی ژاپنی) و سپس ارزیابی آن ها بر اساس معیارهای داخلی است. کیفیت خدمات و مهمان نوازی (Omotenashi) در ژاپن بسیار بالاست و حتی هتل های با رده پایین تر نیز ممکن است سطح نظافت و سرویس دهی بسیار خوبی داشته باشند. برای درک بهتر کیفیت هتل ها در ژاپن علاوه بر تعداد ستاره ها (در صورت وجود) توجه به نظرات مسافران قبلی و جزئیات امکانات ارائه شده بسیار مهم است.
رتبه بندی جهانی هتل ها به چه معنا است؟
رتبه بندی جهانی هتل ها به فرآیند ارزیابی و دسته بندی هتل ها بر اساس معیارهای مشخصی از نظر امکانات و خدمات اشاره دارد تا مسافران بتوانند سطح کیفیت آن ها را درک کنند و انتخاب مناسبی داشته باشند. این رتبه بندی معمولاً با سیستم ستاره ای (یک تا پنج ستاره) انجام می شود.
رتبه بندی هتل ها چگونه انجام می شود؟
رتبه بندی هتل ها توسط نهادهای ذی صلاح در هر کشور یا منطقه و بر اساس چک لیست های دقیقی از امکانات کیفیت خدمات بهداشت ایمنی و سایر استانداردها انجام می شود. بازرسان متخصص هتل ها را ارزیابی کرده و بر اساس امتیاز کسب شده ستاره یا رتبه به آن ها اعطا می کنند.
رتبه بندی جهانی هتل ها بر چه اساس است؟
رتبه بندی هتل ها بر اساس مجموعه ای از معیارها از جمله کیفیت و تنوع امکانات رفاهی (استخر رستوران باشگاه) سطح خدمات (پذیرش نظافت خدمات اتاق) کیفیت اتاق ها و فضاهای عمومی موقعیت مکانی و دسترسی و استانداردهای بهداشتی و ایمنی است.
چرا رتبه بندی هتل ها در کشورهای مختلف متفاوت است؟
تفاوت در رتبه بندی هتل ها بین کشورها به دلیل وجود نهادهای رتبه بندی مستقل در هر کشور و تفاوت در قوانین استانداردها اولویت ها و عوامل فرهنگی و اقتصادی محلی است که منجر به معیارهای کمی متفاوت برای اعطای ستاره ها می شود.
آیا رتبه بندی هتل ها هنوز معتبر است؟
بله رتبه بندی هتل ها همچنان یک ابزار معتبر و پرکاربرد برای اطلاع رسانی اولیه به مسافران درباره سطح هتل است. با این حال برای اطمینان بیشتر توصیه می شود علاوه بر ستاره ها به نظرات و امتیازات مهمانان قبلی در پلتفرم های آنلاین نیز توجه شود.