استاد و دانشجو فرهیخته هستند، نه کف روی آب

چندی پیش یکی از نمایندگان در مصاحبه یا سخنرانی درباره وضعیت فعلی کشور گفته بود که «دادستان افرادی هستند که در جامعه دنبال فحشا و هوس باز هستند و جلوی آنها گرفته می شود». خدا کنه این تفاله های روی آب و این کثیفی که گاهی ملت ایران رو در بر میگیره دور بریزه. مردم بی خانمان هستند و اکثر کسانی که در این شورش ها شرکت کردند اراذل و اوباش هستند.

اگر کمی فکر کنیم متوجه می‌شویم که هر یک از برچسب‌ها هر چند وقت یک بار معنای منفی خواهند داشت و چقدر می‌تواند بر رفتار هر یک از افراد تأثیر منفی بگذارد. شاید در میان معترضان سوء استفاده کنندگان هم باشند اما آیا این برچسب ها به دانشجویان شریف، تهران و همه دانشجویان، اساتید، معلمان، دانشجویان، صنفی، فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، جوانان، زنان و… می چسبد؟ با بیان این اصلاحات که به نظر من توهین آمیز است، آیا خاک بر جذابیت و ترغیب و … نمی افزاید.

یادم هست که مدرس، معلم، طلبه همیشه در بین مردم جایگاه خاص خود را داشته اند و البته هنوز هم دارند، چون اهل فکر و دانش جو بودند، طبیعتاً طلبه علم نمی تواند نجس باشد. چرا ما صحبت می کنیم که بیشتر دیده شویم و خودنمایی کنیم و … که شرایط موجود را تغذیه می کند، هیچکس حق توهین، تحقیر، تمسخر و … را ندارد و مطالبات شهروندان در زمینه حقوق شهروندی نباید باشد. حاصل شود؛ هوی و هوس، ما با حسن عباسی هم همین وضعیت را داریم.

بخشی از صحبت های او که با واکنش بازیکنان همراه شد این بود: «شیوه زندگی آنها شیوه زندگی آمریکایی است. لذت، آرزو و پول. چرا به فوتبالیست ها 150 برابر ته جامعه حقوق می دهید تا دیوانه شوند؟ این زمانی است که ما شهدای ورزشی داریم، ورزشکارانی داریم که هزاران برابر حسن عباسی در کار خیر هستند و بسیاری از آنها به این شکل گمنامی کار کرده اند. چنین صحبت هایی روح مردم را به درد می آورد و نباید اجازه داد که چنین سخنانی از تریبون های رسمی و غیررسمی شنیده شود که پیامدهای منفی بسیاری در پی خواهد داشت. آیا نمایندگان مجلس نباید جایی با این نوع رفتارها برخورد کنند؟

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران

233233